Agios Stefanos.
Op de verjaardag van
Sophia vrijdag de 13e zijn wij na een lekker ontbijtje vertrokken
naar Agios Stefanos, waar wij het anker hebben laten zakken in 3 mtr. water.
Afstand 3,3 mijl.
Wij hebben hier de
grasmat aangelegd in de dinghy en het ziet er geweldig uit, nu alleen de geit
nog.
Verder is er die dag
niet veel gebeurd buiten alle mailtjes, sms’jes en whatsup’jes.
Gouvia.
Zondag de 15e
ankerop en naar Gouvia gevaren, onderweg kwamen wij de Lunde tegen. Bij Gouvia
hebben wij eerst gebunkerd en daarna zijn wij de haven ingedoken. Hier
ontmoetten wij ook weer Annemie en Patrick van de Sparkle, die daar met
verstopte dieselleidingen lagen. Wij zijn ’s avonds na het eten het terras op
gedoken waarbij de Safari zich ook bij aansloot. Daarna is er nog een borrel
bij ons aan boord gedronken, om de verjaardag van Gerrit te vieren.
De afstand was 11 mijl.
De volgende dag zijn
wij naar de supermarkt gegaan om alles vol te laden om naar Saranda (Albanië)
te gaan. Na het afrekenen van één nacht á € 51,00 zagen wij nog een shipshop
die antifouling verkocht (van een kwaliteit waarvan elke milieuactivist zou gaan
steigeren) voor een leuk prijsje.
Na de middag hebben
wij verhaald naar der ankerplaats Akra Metaxa. Daar lag de Safari en ook de Batavier en even daarna sloot de Buona Vista
zich hierbij ook aan, zodat wij met vijf Nederlandse schepen hier voor anker lagen.
De afstand was 2 mijl.
Albanië.
Dinsdagmorgen gingen
wij samen met de Lunde ankerop om naar Saranda te varen.
Vooraf hadden wij al met
de agent Agim Zholi (e-mailadres:
agimzholi@yahoo.com,
mobieltelefoonr: +355692566576) per email contact opgenomen ivm kosten en
beschikbaarheid haven en dergelijke.
Daarop kregen wij
zeer snel antwoord, de kosten voor inklaren waren voor ons € 30,00 inclusief
groetvlag (helaas die waren op), de kosten per nacht € 20,00. Tevens gaf hij
diverse bezichtigingsadviezen aan, eventueel te doen met een taxi. Voor de
aankomst werd ons gevraagd een sms’je naar hem te sturen en de marifoon op kanaal
11 te zetten.
Na ons aankomst
sms’je (circa 2 mijl
voor de haven) reageerde hij gelijk via de marifoon en wees ons de ligplaats
aan, hij stond met Ada zijn assistente op de kade om de trossen aan te nemen. Ada
kwam bij ons aan boord om het één en ander van de omgeving uit te leggen, waar
wij (samen met SY Lunde) gelijk bij haar een taxi hebben geboekt voor de
volgende dag.
Zij heeft onze paspoorten meegenomen, die wij na circa 45 minuten
weer terug kregen.
Je ligt in een
commerciële haven waar ook de ferry’s afmeren. Op de haven is (goed) water en
elektra aanwezig. Doordat ze op de haven aan het verbouwen zijn, waren de
douches, toilet en WiFi buiten gebruik. De ingang wordt door gewapende
havenpolitie zwaar bewaakt, zodat je bootje hier wel veilig ligt. Ton moest
zelfs bij doorgang één keer zijn rugzak laten controleren. Wij zijn met z’n vieren
aan het eind van de middag de promenade rond gelopen om de stad te verkennen.
Wat ons opviel is dat het erg schoon is, maar overal is men aan het bouwen en
breken. De prijzen bij de restaurants zijn laag en staan in Lek, Dollars en
Euro’s vermeld. De entrees van de diverse musea zijn ook in Euro’s te betalen.
De telefoonkosten reizen hier de pan uit voor zowel bellen als ontvangen (via je
eigen provider). De meeste bars en restaurants hebben WiFi, ook is het mogelijk om een internetkaart te kopen.
De afstand was 15,5 mijl.
Op woensdag 18 mei
hebben wij eerst de waszakken bij de agent afgegeven en zijn daarna met de taxi
op stap gegaan, als eerste stond op het programma de opgravingen van Butrint.
De tocht er heen gaat door een prachtige natuurlandschap. Ofschoon Albanië nog
steeds een arm land is wordt er overal gewerkt met als resultaat dat er overal
grote gaten in de weg zitten. Maar het land klimt langzaam maar zeker uit de
armoede. De bevolking bestaat er voor de helft uit Orthodox en de andere helft
is Moslim. Je ziet het verschil niet, ze zijn allemaal hetzelfde gekleed en
zijn vriendelijk. Hier kan de Nederlandse integratie nog wat van leren.
Butrint is een
schiereiland wat tot 45 mtr. hoogte ligt. De entree was circa € 5,50 per persoon.
Met een gids hebben wij 1,5 uur door de opgravingen en de prachtige bossen gelopen.
In 1992 is dit uitgeroepen tot Unesco World Heritage Site en dat is volledig
terecht, want het is één van de mooiste opgravingen die wij ooit bezochten.
Daarna zijn wij weer
de taxi ingedoken om naar Gjirokastra te gaan. Dat is een oude stad in de
Ottomaanse architectuur stijl, waar wij het kasteel hebben bezichtigd. In de
communistische tijd van Hoxa werden alle tegenstanders van het regime daar
opgesloten. Wij hebben de naargeestige cellen gezien en het moet geen pretje
geweest zijn als je daar vast zat. De entree voor dat museum was 200 Lek (circa
€ 1,55). De wapenzaal was zeer uitgebreid, daar kon je ook zien dat ze alle
soorten wapens vanuit alle landen bij elkaar gesprokkeld hebben voor hun
vrijheidsstrijd.
|
|
Vervolgens zijn wij
naar Blue Eye gereden, dwars door het gebergte heen met smalle weggetjes en om
de haverklap een wegmonumentje ter nagedachtenis van ongelukken. Bij aankomst
kom je in een oerbos terecht. De Blue Eye bestaat uit een bron in de vorm van
een oog, waaruit 7,7 m³
water per seconde stroomt. Het water is 10 ° koud en is glashelder. Het is één
van de diepste bronnen van Europa, het stroomt ook erg hard. Het is niet de
enige bron er zijn daar meerdere. Het krachtig helder stromende water blijft
niet onbenut, onderweg naar zee passeert het 52 hydrocentrales. Alle dorpen en
steden betrekken daar hun drinkwater van, daarom is de kwaliteit van het
drinkwater in Saranda en omgeving zeer goed. De entree van deze bron is gratis.
Deze dag hebben wij
met z’n vieren afgesloten met een gezamenlijk etentje.
De afstand met de
taxi was 156 km.
Vanwege de
weersvooruitzichten zijn wij de volgende dag vertrokken, nadat wij eerst de was
hebben opgehaald en Ada ons weer heeft uitgeklaard. Het uitklaren was gratis,
daar wij in dezelfde stad hebben ingeklaard.
Albanië is ons
ontzettend meegevallen, vriendelijke mensen, zeer billijke prijzen, prima eten.
Het enige wat ons tegen viel waren bedelende zigeuners in de stad. De
temperatuur kan in juli en augustus oplopen tot 40°, wij hadden (in mei) circa
25° echter dat is lager dan het normaal in die tijd is.
Ormos Valtou (Griekenland).
Zoals vermeld waren
de weervoorspellingen voor de komende
dagen zeer slecht met onweersbuien en dergelijke. Wij zijn weer terug naar
Griekenland gevaren om beschutting te zoeken voor het slechte weer wat ons de
komende 2 dagen te wachten staat, daarom zijn wij helemaal in een hoekje weg
gekropen in Ormos Valtou en hebben daar samen met SY Lunde het anker laten vallen.
De afstand was 30 mijl.
Wij hebben in dit
blog uitvoerig over Albanië geschreven, omdat er diverse mede zeilers ook dit
land en/of deze stad willen bezoeken en ons hebben verzocht hierover uitgebreid
een verslag te maken.
Hieronder volgt een
lijst van de agentschappen in Albanië;
·
Sarande
·
Palermo
Geen Agentschappen
·
Orikum
Luan Bitri, telefoon 00355 682000603
·
Durres
·
Shengjin