Nog niet genoeg van Kreta

Pijlinktvissen komen de romp inspecteren

Als dit blog is geplaatst is Rob van de Bold Black Bear weer op zijn eigen bootje, het schijnt dat hij hersenvliesontsteking heeft gehad, hij is erg zwak en gelukkig is zijn vriendin ook weer aan boord, zij was zelf voor medische zaken in Nederland toen Rob in de problemen kwam. Hij kreeg in het ziekenhuis de medicatie maar de zorg bleef uit. Dus de medicijnen werden wel uitgedeeld maar hij kreeg er geen water bij, daar moet de familie voor zorgen.

Ondertussen zijn wij bezig met de boot weer zeeklaar te maken, alleen de dinghy loopt nog heel sarcastisch aan één tube leeg! Er is al heel wat plaksel op de boot gesmeerd en de vraag is, is het gewicht van de boot onderhand net zo zwaar als alle lijm? Maar wij geven nog niet op. Het idee is om de naam te wijzigen in Velpon!

Onze werklijst begint nu aardig klein te worden, vandaag heeft de motor een onderhoudsbeurt gehad, maar dat ging niet van een leiendakje, tijdens het opzuigen van de oude olie vloog de slang er af waardoor de kombuis een ander kleurtje kreeg. Maar na alle rampen is alles toch gelukt en heeft de kombuis een extra schoonmaakbeurt gekregen.

Maar nu even een paar dagen terug.

Wij kregen van de haven een paaspakket

Dit  jaar valt toevallig het Orthodoxe en Christelijke paasfeest gelijk.

Pasen is in Griekenland een groter feest als kerst, wij hebben bij het binnenmeer een groot spektakel meegemaakt, met veel vuurwerk, brandende kaarsen en het verbranden van Judas.

Verbranding van Judas

Zondag, 1 e paasdag was hier een paas BBQ, waarbij ons aangeboden werd:

Menu - €10.00 per person

Roasted Lamb with Mint Sauce
Roast Loin of Pork with Crackling

Roast Potatoes
Seasonal Vegetables

Dessert
Wine and Beer Included

Lam aan het spit

De buren waren een lam aan het grillen.

Het smaakte voor treffelijk.

Dinsdag arriveerde Elise en Johan, zij hadden naast de jachthaven een appartement gehuurd.

Wij hebben met ons viertjes een maaltijd aan boord gegeten.

De volgende dag zijn wij in de middag naar de grotten van Milatos gegaan. 

Waar de Turken honderden mensen hebben verbrand en vermoord, aan de plafonds kan je zien wat er gebeurd is, een beetje sinister alles, het is er nog precies zoals het toen was, alleen de botten zijn in een glazen kist gegaan. Er is zelfs een kapelletje wat één maal per jaar in gebruik wordt genomen.

Donderdags woei het hier als de rook en zijn wij morgens aan boord gebleven en in de middag zijn wij vertrokken naar Kritsa. Een aardig plaatsje maar wij waren er snel uitgekeken.

Wel kwamen wij daar allemaal geiten tegen die door de hoeder geroepen werden. Dus die beesten maakten geen aanstalten om voor ons plaats te maken.

Wij zijn toen de bergen in getrokken, wat een erg ruig gebied is, wij hebben zelfs nog sneeuw gezien op de hellingen van het hooggebergte. 

Maar op een gegeven moment hield de weg op, terwijl de kaart meer aan gaf.

Wij zijn gekeerd en hebben de weg terug genomen.

Vrijdag stond er te veel wind om de visite mee te nemen op een zeiltoer, dus er werd besloten om een autotour naar Vai te maken. Na de kustweg gevolgd te hebben, zijn wij naar een, voor ons bekende bananenplantage gereden, daarna zijn wij door gereden naar Vai die bekend staat om zijn palmen. 

Het was er koud. Daarna zijn wij dwars door het gebergte naar de zuidkant van het eiland gereden waar wij op een leuk strandje wat gegeten hebben.

Na vele bergen en dalen zijn wij weer terug aan boord geland.

Voor zaterdag was er regen voorspelt en die kwam ook rijkelijk naar beneden, inclusief zand. Wij hebben een maaltijd aan boord voorbereid die wij in het appartement van Elise en Johan hebben afgebakken.

Zondagmorgen hebben wij ‘helaas’ weer afscheid genomen van Elise en Johan, het waren een paar gezellige dagen.

Prijsuitreiking en terug naar boord

Gelukkige winnaar

Mieke had  de juiste oplossing doorgegeven van de prijsvraag van vorig jaar en heeft van de winter haar prijs in ontvangst genomen.

Hoera, op 27 maart het vertrek vanuit het heerlijke weer van Utrecht naar het regenachtige Kreta.

Om te beginnen sjouwden wij ons een bult met de tassen naar de stadsbus, omdat wij elke kilo die wij mee mochten nemen ook gebruikt hebben. Verder met de trein naar Schiphol, waar wij de hele weg hebben gestaan, omdat de tassen niet bij de zitplaatsen pasten. Nadat wij op Schiphol hebben ingecheckt en door de handbagage controle gingen werd er iets vreemds in Gerrits tas ontdekt, dat bleek onze nieuwe ankerconnector te zijn. Na enig uitleg begreep de security waar het voor bestemd was, tegelijkertijd speelde zich een kleine ramp af, omdat de externe harde schijf op de harde tegelvloer terecht kwam, waar na onderzoek aan boord en in de winkel in Agios Nikolaos bleek dat hij ter ziele was, later hierover meer. Na een goede vlucht met Aegean Airlines, met notabene ‘maaltijd’ en drank, hadden wij een overstap in Athene naar Heraklion. 

Informatie in het vliegtuig

Eenmaal in het vliegtuig naar Heraklion werd Gerrit gevraagd of hij uit het vliegtuig wou komen, omdat er in onze tas ‘iets vreemds’ was ontdekt. De tas werd omgespit en na enig gezoek bleek het alarmlicht wat wij bij Lidl hadden gekocht, afgegaan was. Na stress om alles weer in die tas te krijgen, vertrok het vliegtuig 10 minuten te laat, gelukkig met tas en alarmlicht. Bij de landing in Heraklion stonden Yvonne en Dico van “SY Puff” ons op te wachten, zij hadden ons van te voren al gezegd dat zij ons kwamen ophalen met een huurauto. Ze hebben hier in de haven namelijk een afspraak, dat ze met 8 boten voor langere tijd een auto huren, waarbij iedereen 1 dag de auto ter beschikking heeft, dus wij waren echte bofkonten dat wij keurig voor de boot werden afgezet. Na nog even geborreld te hebben op de Puff en zij hebben gelijk onze eerste boodschappen afgegeven, zijn wij terug aan boord gegaan, nog wat rommel gaan opruimen en daarna in diepe slaap gevallen.

De volgende dag was het zwaar bewolkt, wij zijn gelijk onze boodschappen gaan doen, wat maar goed was ook, want in de middag begon het te hozen wat 2 dagen geduurd heeft. Zo schiet het werk niet op, onze boot staat nog steeds op de wal en er moet gepoetst worden en er moet antifouling aangebracht worden. Omdat wij voor vertrek (in 2016) de boot al geschuurd hadden, hebben wij gelijk met de werkzaamheden kunnen beginnen toen het droog werd. 

De eerste laag

De boot is in 1,5 dag in de antifouling gezet, 

Bijna klaar

hier en daar op de romp nog een paar kleine poetsjes, toen was ze klaar voor te water te gaan. Dat zou op dinsdag 4 april om 11:00 uur gebeuren, maar om 10:00 uur stond de kraan al klaar. Daar hebben wij ontzettend veel geluk mee gehad want toen was net de wind gaan liggen, die had die nacht ervoor flink doorgeblazen. 

Onderweg naar het water

Wij zijn eerst naar buiten gevaren om onze vuilwatertank te lozen. Toen wij terug waren in de box waar wij moesten gaan liggen, wakkerde de wind weer aan, dus alles net op tijd voor mekaar.

Intussen hebben wij contact gezocht met Elise en Johan om te vragen of zij voor ons een nieuwe harde schijf wilden kopen. Gelukkig hebben wij 2 externe harde schijven (backups) één voor thuis en één voor aan boord, die wij altijd als handbagage meenemen, dus gevraagd of zij de backup van thuis wilden ophalen en de gegevens willen overzetten naar de nieuwe. Want Elise en Johan komen 18 april naar Agios Nikolaos toe. Inmiddels is de nieuwe besteld en de backup uit onze flat gehaald. Wij zijn erg blij dat Elise een paar schoenen minder mee wil nemen om zo plek te maken voor onze nieuwe harde schijf in de bagage.

De eerste barbecue hebben wij inmiddels achter de rug, die wederom oergezellig was.

Maandagmorgen hoorden wij dat Rob van SY Bold Black Bear plotseling opgenomen is in het ziekenhuis met hele hoge koorts. Aangezien er in Griekenland de familie voor de zieke moet zorgen, wordt er nu om de beurt (een aantal bootjes o.l.v. Yvonne van SY Puff) eten en drinken bij hem gebracht, wij gaan morgenochtend met uitgeperst sinaasappelsap en heet water (voor thee) naar hem toe, alle lof voor Yvonne hoe ze dat allemaal regelt👍.

Wij zien uit naar de komst van Elise en Johan.

Afscheidskaart van Karla en Jan