donderdag 31 augustus 2017

Noordelijkste punt van de Aegean

Op 20 augustus hebben wij in Samothraki de trossen los gegooid om naar Thassos te varen. Wij hebben de koers 2 keer aangepast, in eerste instantie hadden wij onze route gezet naar Limenas, maar doordat de swell niet mee zat hebben wij de route gewijzigd naar Alyki, maar ook daar hadden wij geen goed gevoel bij en zijn uit eindelijk in Potamias voor anker gegaan. Daar is een groot strand met zeer veel badgasten, dus wij zijn een aardig stuk uit de kust gebleven.
De afstand was 39 mijl.

De volgende dag, want een dag extra blijven was geen optie doordat de golven de baai binnen kwamen, zijn wij vertrokken naar vaste wal Fanari.
De afstand 27 mijl.

De oostkant bestaat uit moeras.
Fanari is een ingedommeld stadje met mooie stranden, maar wat door de Bulgaren is ontdekt. Dat kun je goed zien want bijna alle auto’s zijn van Bulgaren. Het leuke was dat er een boot met Nederlandse vlag geregistreerd in Den Haag vlak achter ons kwam liggen. Wij hebben met deze mensen kennis gemaakt en wij zijn daar in de avond wezen borrelen. Het blijkt dat je als Bulgaar je boot registreert in Nederland dat je dan geen belasting betaald, alleen om de 2 jaar betaal je 50,00 voor eigendomsbewijs. Daarom zie je hier heel veel boten met Nederlandse vlag.
Het liggeld kwam zeer sympathiek over, € 0,00.

Hierna zijn wij vertrokken naar Limenas op Thassos, het was een tochtje van 24 mijl, met weinig wind.
Greek high tech!
In de haven zijn wij langszij afgemeerd bij water en elektriciteitskasten, waarvan het water het wel deed, maar geen elektriciteit.


Gat in de heg.
Hier zijn wij naar het 3de eeuws amfitheater naar boven gelopen, de weg was goed aangegeven, maar de entree was gesloten, zodat wij via een gat in het hek toch naar binnen gekropen zijn, wij waren niet de enige, meerdere mensen deden hetzelfde.
Men was de zaak daar aan het restaureren, dus het viel een beetje tegen.

Op 26 augustus zijn wij weer vertrokken naar Kavala, dit plaatsje ligt op vaste wal. 
Aquaduct Kamares
Haven
Het bestaat uit een oude stad en een nieuwe. Uiteraard is de oude stad veel kleiner dan de nieuwe. In de oude stad is veel te zien en de nieuwe bestaat uit winkelstraten.

De afstand 25 mijl.


Op donderdag 31 augustus zijn wij vertrokken naar wederom Thassos naar het dorpje Kallirakhis.

De afstand 17 mijl

zaterdag 19 augustus 2017

Samothraki

Nog steeds op Samothraki het probleem werd veroorzaakt door Gerrit die een enorme buikgriep opliep, wat een week duurde voordat het over was. Maar doordat de Meltemi hier flink op stak was er dus geen kans om hier weg te varen.

Wij handden een illegaal waterkraantje gevonden, echter na een paar dagen werd de waterleiding verlengd en voorzien van twee extra aansluitingen en de dag erna werden op de kranen sloten gezet. De constructie van de kranen waren zo gemaakt dat je heel simpel met slot en al de kranen open te krijgen waren, zodat wij gewoon het water konden gebruiken om het schip schoon te maken en douchen kon ook nog, wij zijn niet de enige die hier op deze manier gebruik van maken.

Van Bulgaren (die onder Nl vlag Amsterdam varen) hebben wij een bord vol met gefrituurde sardientjes en sepia’s gekregen. Er is hier aan boord erg van gesmuld en de dag erna was er nog genoeg.

Een auto huren zat er ook niet in, maar gisteren kregen wij toch een “oud barrel” te pakken om het eiland te verkennen. Wij kunnen merken dat wij nu in het hoofdseizoen zitten, wij begonnen met € 25,00 per dag (op Tilos) en nu voor deze auto € 70,00. 

Wij zijn naar de Sanctuary of the great gods (Heiligdom van de grote goden) gereden. Er lag veel steen omdat door de eeuwen alle aardbevingen grondig hun werk hadden gedaan. Alle stenen liggen er nog genummerd en wel. 

Men heeft hier het beeld van Nike opgegraven en is in het Louvre in Parijs te zien. Helaas was het binnen museum gesloten zodat de achtergrond informatie niet te vinden was.
Daarna zijn wij met het versleten karretje naar de watervallen gereden. Waarbij wij het pad tot halverwege gevolgd hebben. Dat pad bestond uit boomstronken, rollende stenen en modder. 

Aangezien het er wederom uit zag als stroomversnellingen i.p.v. watervallen zijn wij weer halverwege teruggekeerd.
Daarna hebben wij eerst bij een strandtentje bijgetankt en zijn daarna naar de hoofdstad Chora gereden. 

Deze naam kom je in Griekenland heel veel tegen omdat deze dorpen beter beveiligd waren tegen Turken en piraten en lagen altijd een stuk landinwaarts. In Chora hebben wij lekker gegeten op een leuk terrasje. Daarna zijn wij naar de zuidpunt gereden waar wij belanden in een karrenspoor voor vierwieldrive, na enig gezwoeg kwamen wij hier ook weer uit.
Aan het einde van de dag hebben wij de auto weer ingeleverd.

Op 10 augustus kregen wij een bericht dat er een dochter "Isa" geboren was bij Inge en Augusto. Jullie van harte gefeliciteerd en de ‘blommen’ zijn inmiddels gearriveerd.


Doordat de Meltemi flink heeft door gestaan was de boot helemaal vol met zout en zand, het leek net of wij tegen de golven in hadden liggen beuken. Dit heeft ons een hele ochtend gekost om al het zout en zand weg te poetsen. De bedoeling is om morgen naar Thassos te varen.



maandag 7 augustus 2017

Van Limnos naar Samothraki en de uitslag van de prijsvraag 2017

Limnos
Op zondag 23 juli zijn wij naar Kavos gevaren en daar vooranker gegaan. Wij dachten hier een heerlijk ankerplekje gevonden te hebben, terwijl het helemaal open was.
De Hellenic Coast Guard kwam langs om te vragen of alles goed was, met de mededeling als er wat is dat wij dan op VHF 12 hun konden oproepen. Dat was gelukkig niet nodig.
De afstand was 22 mijl.

De volgende dag zijn wij ankerop gegaan en naar Nea Koutali gevaren, wij zijn daar vooranker gegaan, waarvan wij dachten dat het een heerlijk rustige baai zou zijn.
Wij hadden even niet opgelet dat er een hele grote discotheek langs het strand staat. Deze begon ’s avonds om 23:00 uur eventjes alle registers open te trekken wat tot 05:00 uur in de ochtend duurde.
De afstand was  5 mijl.

De volgende dag zijn wij met de dinghy het plaatsje Nea Koutali in gegaan en hebben o.a. het Maritiem Sponsduikermuseum bezichtigd. Bij het verlaten van het museum liepen wij Paul en Caroline van SY Seaghan tegen het lijf die uit Wijk Bij Duurstede komen, zo zie je maar een klein wereldje.
De terugweg naar boord met de dinghy was een beetje hobbelig en Gerrit werd dan ook "zeiknat".
De nacht erop ging de disco wederom op volle toeren, zodat wij woensdag vertrokken zijn naar de baai van Vourlidha. Daar zijn wij vooranker gegaan met niets om ons heen en heel rustig.
Hier hebben wij (zonder disco e.d.) 2 dagen gelegen.

Afstand was 5 mijl

Op vrijdag 28 juli zijn wij weer terug gevaren naar Mirina.
Deze afstand was 24 mijl.

Wij zijn daar in de baai vooranker gegaan en de volgende dag zijn wij tegen de kade gekropen.

Omdat de track en trace van de waterpomp al 5 dagen stond op aankomst van land van bestemming, zijn wij naar het postkantoor gegaan en hebben gevraagd of zij ons hierover meer konden vertellen. Het nummer werd in de computer ingetikt en men wist te vertellen dat hij de volgende dag bij de pakketafdeling op Limnos lag. Dit alles klopte precies, de volgende dag was een zeer efficiënt dagje voor ons, want pakje ophalen, kapper bezocht en lappen ter bescherming voor de buiskap opgehaald en o ja nog een ijsje voor Sophia gehaald. 

De nieuwe waterpomp heeft Gerrit de volgende dag geïnstalleerd. Bij het verlaten van een kroeg tijdens een afscheidsborrel, presteerde Gerrit het om een doodsmak te maken door over een stoel tafel en nog een stoel te vallen, alles bleef heel alleen Gerrit moest het bezuren door 3 á 4 dagen kreupel te lopen en heeft een flinke blauwe plek op zijn heup.

Van een aardig Afrikaans koppel (Hendrik en Diana) komende uit Kaapstad, kregen wij hun  ‘reserve’ loopplank die langer en ook steviger is als de onze, wij hebben onze oude ontmanteld en bij het vuil gezet. De nieuwe bestaat uit een aluminium ladder van 2 mtr. met op de treden een plank gemonteerd. Wij zijn er erg blij mee. Baie dankie!

Op vrijdag 4 augustus zijn wij uit Marina (Lemnos) vertrokken naar de baai van  Mourtzouflos De bedoeling was om in één keer door te steken naar Samothraki , maar aangezien wij een koppige wind en golven tegen hadden leek dit ons een mooi plekje.
De afstand was 9 mijl

Op zaterdag zijn wij uit deze baai vertrokken naar Kamariotissa op het eiland Samothraki, hierbij hebben wij nog een vrij aardig stuk kunnen zeilen maar het meeste moest toch op de motor.
De afstand was 45 mijl

Samothraki
Wij liggen hier gewoon langszij een kade waar overal elektriciteits- en wateraansluitingen zitten, maar er is niets aangesloten, typisch Grieks. Er is wel een clandestien waterkraantje waar iedereen water uit tapt.
Het schijnt een zeer bewogen eiland te zijn waar vroeger alle goden woonden en Nike is hier geboren, wij willen nog een auto huren om het eilandje te  bekijken.

Uiteraard hebben wij de voetbalwedstrijden van FC Utrecht en de Oranje Leeuwinnen per internet (radio) gevolgd, allebei gewonnen!

Uitslag van Prijsvraag  2017
Jullie hebben ons verrast, deze keer hebben wij een behoorlijk aantal inzendingen ontvangen en ook de creativiteit in de oplossingen waren  volop aanwezig, zoals zeezout, anijsblokjes, diamanten en babbelaars van de Lidl.

De afgelopen 2 jaren hadden wij bedroevend weinig oplossingen binnen gekregen, zodat wij nu al zaten te twijfelen of wij deze traditie moesten doorzetten, maar na dit jaar geeft het ons toch weer moed om hiermee door te gaan, dus tot volgend jaar zullen we maar zeggen!

De oplossingen kwamen binnen via reactie op het blog, whatsup, mail en per telefoon.
De oplossing van de fotovraag is Mastiek,  het is de hars die afkomstig is van de mastiekboom op Chios, ze worden ook tranen genoemd. Het wordt o.a. verwerkt in medicijnen, cosmetica, kauwgum en ijs.
De korrels oftewel tranen worden verdeeld over alle inzenders, het maakt niet uit of de oplossing nu goed of fout was.

De eerste die met de juiste oplossing kwam, 
zijn de prijswinnaars Marian en Jeroen Siebers, jullie van harte gefeliciteerd.
Zij krijgen de hoofdprijs en ook uiteraard wat van deze 'tranen'.
Zodra wij weer in Nederland zijn worden de ‘tranen’ verzonden  en de hoofdprijs overhandigd.