Rondneuzen op Skiathos en Skopelos

Uitzicht op Skiathos

Op 16 mei zijn wij van Tsoungria naar Skiathos gevaren, daar zijn wij voor de stad voor anker gegaan, er was wel plek aan de kade, maar dan lig je midden in het toeristengebeuren.

Maar waar je voor anker ligt, lig je precies naast de route van het vliegveld, laat nu Skiathos één van de gevaarlijkste vliegvelden van Europa zijn, met een start en landingsbaan van 1500 meter. Bij het landen was het leuk om te zien dat wij bijna recht in de cockpit van de piloten keken. Deze jongens moeten wel sterke zenuwen hebben en een goede sluitspier!

Na een paar dagen kwam de Coast Guard vertellen dat wij in de aanvliegroute lagen en circa 20 meter moesten verkassen, dat hebben wij gedaan. Op de ankerplek stond continue een harde wind, omdat de landingsbaan precies tussen twee bergen ligt. Met onze dinghy konden wij naar de wal komen om boodschappen te halen en ook om het stadje te bekijken.

Natuurlijk loop je daar ook weer Nederlanders tegen het lijf, terwijl het toerisme grotendeels uit Engelsen bestaat.

Dinsdag hielden wij Skiathos voor gezien en zijn naar het baaitje van Panormos op Skopelos gevaren, de afstand was niet zo bijster 10 mijl.

Toen wij de baai binnen kwamen vertrok er net een daytripper van de enige mooring die de baai rijk is, dat was een mazzeltje, alleen Gerrit presteerde het bij het oppikken van de mooring weer eens een rib te kneuzen. Tot op heden heeft hij daar nog steeds de lol van. Maar waar wij lagen was een fantastische mooie plek. Voor aan een mooring en achter aan een rots.

De volgende ochtend bij het voeren van de vissen kwam er ook een octopus tussen die stokoud brood ook wel lekker vond, helaas was de camera niet paraat zodat wij dit niet hebben vastgelegd. Wij kunnen natuurlijk niet de hele dag met zo’n ‘action’ camera op onze kop lopen. Via de weerberichten kregen wij door dat er weersverandering in opkomst was, dus moesten wij dit kleine paradijsje na 2 dagen verlaten.

Bij het terugvaren naar Skopelos hoorden wij al in de bergen het gedonder en er trok ook al een bui achter ons langs, waar wij gelukkig geen last van hadden.

Afstand 15 mijl

Op Skiathos is enorm veel toerisme, terwijl Skopelos een stuk rustiger is en gezelliger, maar dit eiland heeft geen vliegveld dus alles moet per boot worden aangevoerd.

Wij zijn weer op de kademuur van Skopelos beland, precies op tijd want het slechte weer brak gelijk los met regen, zand en heel veel noordelijke wind. Later bleek dat toch de Meltemi te zijn en het poeierde drie dagen lang noordelijke wind.

We kunnen merken dat het toeristenseizoen aan de gang is want het wordt steeds drukker.

Daphne van Weddingplanner "http://www.daphneweddings.com" kwam  langs, wij hebben daarna via mail contact gelegd en hopen dat zij een wasje voor ons wil regelen (lakens en handdoeken).

Dit zou een leuk strandje zijn!

Van Platamonas naar Sporaden

Wij hebben het autootje besteld en zijn gelijk die dag de Olympus opgereden.

Dat was voor de auto een flinke steile klim door prachtige bossen tot aan de boomgrens, verder zijn wij niet gegaan, het was op ongeveer 1200 meter. 

Op het terrasje begon het te regenen en daarna zijn wij weer terug gegaan.

De volgende dag zijn wij naar Meteora gereden.

Deze werden gebouwd als toevluchtsoord voor de monniken. In de 14^e eeuw waren er wel 24 kloosters, nu zijn er nog zes in gebuik: Megalo Meteora, Varlaam, Agia Triada, Agios Stefanos, Rousanou en Agios Nikolaos Anapafsas. De meeste kloosters zijn tot ruïnes vergaan. Maar het blijft een toeristische trekpleister. Wij hebben dat ondervonden naar de weg ernaartoe, want die stond vol met auto’s en touringcars.

Gelukkig konden wij een klein plekje vinden waar wij de auto konden parkeren. 

Bij de kloosters stond een file van mensen om deze te bezichtigen, daar hadden wij niet zoveel trek in en zijn uit de toeristische bende gevlucht, maar hebben de kloosters wel van buitenaf goed kunnen bekijken en natuurlijk ook gefotografeerd.

Weer terug in Platamonas zijn wij eerst naar de kapper gegaan, wij zijn nu allebei ‘nog’ net niet kaal, maar wel lekker voor het zomerseizoen.

Hier heeft vroeger een trein gereden, waarvan de rails overwoekerd zijn en het stationnetje er nog steeds uitziet toen het verlaten werd.

In de haven kwam er een Nederlandse familie langs waarmee wij een gezellige middag hebben gehad, zij zaten in een hotel.

Op dinsdag 8 mei zijn wij vertrokken naar Ioannis, dat was een trip van 44 mijl. Het plaatsje is piep klein en wij konden nog net aan de kade liggen, de volgende dag hebben wij nog even snel brood en groente gehaald en zijn daarna naar Skopelos gevaren.

Deze was afstand 37 mijl.

Skopelos heeft een hele grote haven, in het voorseizoen is het daar nog rustig maar wel gezellig en de straatjes zijn er smal en stijl.

Wij hebben een lijnbus genomen naar Glossa, dit was een erg mooie rit, dwars door de bossen en langs prachtig mooie baaien.

Uitzicht vanaf Glossa

Maar helaas het dorp was nog ‘dicht gespijkerd’. Wij merken dat het toeristenseizoen hier op Skopelos is nog niet in volle gang. Diverse taverna’s zijn nog niet open en men is bezig ze een verfbeurt/onderhoud te geven.

Na hier een paar dagen te hebben gelegen, vanwege het slechte weer met onweer en regen, zijn wij vertrokken naar Ormos Koukounaries op Skiathos, daar zijn wij ten anker gegaan, maar daar lagen wij zo beroerd dat wij weer vertrokken zijn naar Tsoungria en daar hebben wij wederom het anker laten vallen.

Afstand 31 mijl

Drie Dolle Dwaze LLANO Dagen!!

De drie feestdagen op de LLANO zijn weer aangebroken, 

deze keer vieren wij onze feestdagen op het Griekse eiland Skopelos.

Verjaardag van Sophia op 13 mei

Onze trouwdag op 14 mei

Verjaardag van Gerrit op 15 mei

Dit jaar hebben wij van Karla en Jan onderstaande verjaardagskaarten meegekregen, te openen op  . . 

Ook hebben wij al diverse mailtjes, whats-aps en telefoontjes ontvangen, allemaal heel gezellig en hartelijk dank voor de felicitaties.

Prijsuitreiking en de boot uit de mottenballen gehaald

Prijsuitreiking

Marian en Jeroen zijn de gelukkige die vorig jaar de prijsvraag hebben gewonnen. Zij zijn hem in Utrecht komen ophalen, we hebben gezellig bijgepraat en natuurlijk de prijs overhandigd.

Start nieuw seizoen

Op 17 april zijn wij naar Thessaloniki gevlogen en hebben daar een huurauto opgepakt. Bij het verhuurbedrijf stond een paars autootje, waarvan Sophia direct zei, die ‘paarse krokodil’ is vast voor ons en dat was ook zo. Erg handig bij het parkeren want je haalt hem er overal tussenuit. Wij zijn ermee naar de jachthaven gereden en toen wij aan boord kwamen was er een monteur druk bezig met de elektriciteit van de nieuwe lier. Wij hebben in Engeland een elektrische lier besteld en deze hier in laten bouwen. Het betreft de lier voor het in en uitrollen van het grootzeil en tevens kan er iemand de mast in gehesen worden, voorheen was dat met veel zweetdruppels en nu met een druk op de knop.

Daarna zijn er twee monteurs aan de motor begonnen om de schroefas trillingdemper opnieuw in te bouwen en de motor in lijn te zetten. Onderwijl hebben wij aardig wat zand van het dek geboend. 

De vogels hebben van de winter hun uiterste best gedaan om onze Windex (windrichting meter) op de top van de mast te vernielen, wat hun prima gelukt is. Gerry de monteur heeft uit Thessaloniki een nieuwe meegenomen met tevens een pot olijven.

Nu even terug naar de mottenballen, toen wij de boot vorig jaar verlieten hebben wij aardig wat mottenballen in de kastjes gelegd omdat vorige jaren aardig wat kleding aangevreten was. Nou je deed de kastjes open en alles stonk een uur in de wind, deze lucht heeft 3 dagen in de boot gehangen en nog steeds komt er af en toe een vleug tegemoet, deze boot is dus echt motvrij!

Er kwam een mailtje binnen dat SY Rocinante in Nea Skioni aangekomen is met Venera en Lode aan boord. Wij werden uitgenodigd om ’s middags bij hun op visite te gaan, omdat wij de auto hebben zijn wij er naar toe gereden. 

Het werd een gezellige middag met ’s avonds een hapje in de taverna.

Na het afscheid begon het al te schemeren en wij zijn terug naar boord gegaan, hier hebben wij de schrik van ons leven gekregen omdat er op de weg een levensgrote vale gier ‘bijna’ op de auto knalde. Maar na de schrik bekomen te zijn, zijn wij verder gereden en gelukkig goed aan boord gekomen.

Natuurlijk hebben wij ook dit jaar weer koningsdag gevierd, deze keer met onze Duitse buren en de havenmeester kwam ook even aankloppen om te kijken wat er te vieren viel, nadat wij het uitgelegd hadden, liet hij een grote zak met ijsklontjes aanrukken die wij aan het eind van de dag gedeeld hebben met de buren, want dat was natuurlijk veel te veel en met het restant hebben wij nog 3 dagen gedaan.

Met de auto hebben wij de boot vol gestampt met nuttige en niet nuttige etenswaren en op 1 mei zijn wij vertrokken naar Platamonas. Het was even wennen want hier viert men 1 mei, met de nodige discoherrie hebben wij afgemeerd, let wel wij liggen hier met de kop bijna in de kroeg.

Afstand 34 mijl, geen wind en alles op de motor.

Wonder boven wonder toch een goede nachtrust gehad.

De volgende ochtend stond de hoogste berg van Griekenland ‘Olympus’ met sneeuw op de top, in de ochtendzon maar vanuit zee kwam er een dichte mistwolk en de hele berg verdween.

Na een uurtje of 2 verdween de mist weer en toen kwam er een lekker zonnetje door, gelukkig met ietsje wind om het aangenaam te houden en de berg werd ook weer zichtbaar.

Wij hebben besloten om morgen een auto te huren en naar de Olympus te rijden en naar de Meteora kloosters.