Combarro – Baiona – Islas Cies

’s Morgens toen wij uit de veren kwamen was het bewolkt, waarvan wij aardige foto’s hebben kunnen maken van de wolken tussen de bergen.

Nog even snel wat boodschappen gedaan, waarbij Sophia de grootste vis ving die wij deze reis hebben gevangen. Namelijk wij bestelden 2 moten zalm, die van een enorme vis werden afgesneden, toen de visjuffrouw daarmee klaar was, probeerde zij hem op het ijs terug te leggen, maar de vis die gleed door, in een reflex ving Sophia de vis op, dat was tenminste een vangst, de visjuffrouw schrok zich rot en wij lagen in een deuk. Sophia zat onder de schubben met duizend verontschuldigingen kreeg ze een meter schoonmaakpapier aangeboden. Na gierend van de lach terug gelopen te hebben, hebben wij de trossen los gegooid en zijn in de richting van Baiona gevaren. Helaas stond er geen wind en moest het hele stuk op de motor. Bij het passeren van Isla de Cies zagen wij een mooi strand, maar wij zijn eerst doorgevaren naar Baiona. Daar aangekomen vernamen we dat wij 10% korting kregen omdat onze vorige haven Combarro was (klein meevallertje).

De afstand was 32 mijl.

Aanloop Baiona.

Baiona is een erg mooie stad waar Colombus met de Pinta op 1 maart 1493 uit Amerika terug kwam. Wij hebben een erg mooie wandeling om de vesting heen gemaakt, met warm weer en beneden ons een flinke branding.

 

 

Zeeasters groeien daar welig.

’s Avonds zijn wij aan de wal een bak koffie wezen drinken en daar in de kroeg hingen gigantische Tv-schermen waar de voetbalwedstrijd Ajax-Real Madrid werd gespeeld, wat een afgang was dat.



Uitzicht op Cies.

De laatste tijd werden wij door één mug geplaagd, deze sneuvelde door de elektrische mepper, zodat wij nu een heerlijke nachtrust hebben. Wij hadden ons al met Deet  ingesmeerd.

Rond de middag hebben wij afscheid genomen van Baiona en zijn weer terug gegaan naar het (eiland) Isla Cies. 

Afstand was 8 mijl.

 Wij zijn voor anker gegaan voor het prachtige strand en hebben na de lunch (zeker te weten dat het anker het hield) met de rubberboot naar het strand gevaren. Gelukkig zaten al onze spullen in een waterdichte rugzak, want al ziet het water er nog zo vlak uit, op het strand staat er een behoorlijke branding. Wij zijn er nog goed afgekomen met één brekertje in de rubberboot. Zo snel we konden hebben we de boot beet gepakt en hoger op het strand gedragen. Daarna zijn wij het eiland opgeklommen. Het is hier een paradijsje op aarde zo mooi. Eigenlijk bestaat het eiland uit twee delen, Islas de Cies en Isla de Faro. Officieel is het natuurgebied waar je alleen met een permit in mag, maar dit hebben wij aan ons laars gelapt, samen met een Frans schip die hetzelfde dacht als ons.