Prijsuitreiking en weer terug in Almerimar

Prijsuitreiking in Utrecht.

Mieke en Cor hebben vorig jaar de prijs gewonnen, doordat zij het dichtst in de buurt zaten van de datum van vertrek in Portimão met een gerepareerde windmolen. De prijs hebben wij in Utrecht aan hen overhandigd.

Het betreft een fles Ginja (dit is een soort van kersenlikeur dat uit het gebied ten noorden van Lissabon komt).

Mieke vertelde ons gelijk dat ze de fles mee naar boord van hun zeilboot zullen nemen, dan kunnen zo onder genot van dit drankje aan ons denken.

In januari even terug naar Almerimar.

Om de donkere dagen in Utrecht te ontlopen zijn wij in januari twee weken in Almerimar geweest. Wij hebben gelijk van deze kans gebruik gemaakt om de tablet op het vliegveld weer op te halen en ja hoor, deze lag keurig opgeslagen in een loods en onder vermelding van het referentienummer was deze weer spoedig in ons bezit.

Terug in de haven werden wij weer als vrienden ontvangen en hebben ook weer nieuwe kennissen gemaakt met andere Nederlanders, waaronder diverse mensen die daar in de winter een appartement huren en in de zomer op hun boot zitten, wij hebben ook Nanda en Hugo ontmoet die hier permanent gaan wonen en ook hun zeilboot van Nederland naar Spanje varen en zij wilden van ons informatie over havens e.d.

We hebben een aantal dagen erg veel wind gehad en ook een paar dagen regen, maar het zonnetje heeft ook nog geschenen en dat voelde vooral in de middag heerlijk aan.

De natuur was daar totaal anders dan toen wij Spanje verlieten. Toen was alles roestbruin/geel, nu was alles groen, de bergen vlakbij hadden vaak een witte top, erg vreemd als je in de korte broek loopt en de sneeuw op de bergen ziet liggen. Vanaf de havendam zie je de Sierra Nevada en die is helemaal wit, wij kunnen dat zien omdat de lucht hier zo helder is en dat geeft een fantastisch gezicht.

Een aantal klusjes zaten in de planning en doordat het seizoen nog niet volop in gang was, hadden de monteurs wat meer tijd en werden de gevraagde klusjes op kortte termijn uitgevoerd.

We hebben nu een soort van uithouder om daar de plank (gangway) naar de wal op te monteren.

Een paar beschadigingen in het polyester is ook bijgewerkt.

Wij zijn het seizoen weer gestart in eind maart.

In Utrecht kregen wij van vele vrienden en kennissen afscheidsmails en ook van buurvrouw Bep werd nog een afscheidsdronk genomen.
Het vertrek uit Utrecht begon met -2 Celsius, voordat het vliegtuig kon opstijgen moest eerst de staart en vleugels ontdaan worden van ijs. Dit ging gepaard met grote spuitwagens die er zo mee klaar waren. Na een voorspoedige reis zijn wij weer in Almerimar aangekomen.
Het grote werk gaat nu beginnen om eerst een afspraak te maken met de havenmeester, wanneer wij het water uit kunnen. Dat was geregeld voor 1 april om 9.00 uur. Maar de volgende dag stond de marinero voor de boot te kloppen om te vertellen dat wij de volgende morgen (28 maart) al uit het water gehaald moesten worden omdat er de aankomende dagen slecht weer, met veel wind, voorspeld is. Dit is voor ons niet zo erg omdat wij toch aan boord zitten. De enige stres die hieruit voortkwam, was dat alle benodigde spullen zoals kwasten, schuurmiddelen, poetsdoeken en antifouling enz. tevoorschijn getoverd moest worden. Wij vinden de boot aan de kleine kant, maar als je op korte termijn materiaal tevoorschijn moet halen dan is die erg groot! Maar het is allemaal in redelijke termijn gelukt.

De volgende ochtend zijn wij met de kraan uit het water geplukt en op de wal gezet. Onze boot is toen met grote precisie schoongespoten, alle zee beestjes en plantengroei zijn nu verwijderd.

Doordat ze dat hier heel precies doen bespaard dat ons een hoop werk en kunnen wij 'bijna' zonder schuren de nieuwe laag antifouling erop zetten. Bij onze inspectie blijkt de schade aan de schroef reuze mee te vallen, wij gaan dit zelf repareren.

Omdat wij op de wal staan hebben wij een paar dingetjes moeten aanpassen, zoals de afvoer van de gootsteen, deze hebben wij met een slang verlengd onder de schutting door, dus ons gootsteenwater gaat naar  . . . . . Onze toilet kunnen wij nu beperkt gebruiken omdat wij een grote vuilwatertank hebben, dus de grote boodschap en douche moet nu aan de wal gebeuren. Vanmiddag zijn wij nog wezen eten met de Nederlandstalige gemeenschap hier. Dat is hier een wekelijks hoogtepunt op de vrijdag. Morgen gaat het zware werk beginnen. Als wij dat overleven krijgen jullie nader bericht!