Koningsdag en de laatste dagen in de haven

Het vieren van koningsdag is hier 100 procent gelukt, niet met zakken lopen en koek happen maar met de echte ‘Oranje Bitter’ die wij uit Nederland hebben meegenomen aangevuld met Aperol, Prosecco en Mandarijnlikeur. ’s Morgens vroeg werd er door de marifoon het Wilhelmus gezongen door Jessica van de Tetamanu. 

Hapjes en borrels op de workmate.

De oproep was om alle Nederlanders voor een toost op het steiger te krijgen. Nou dat is gelukt! Wij waren niet alleen met tientallen Nederlanders maar er waren ook Belgen, Australiërs, Engelsen en Canadezen en misschien nog wel andere nationaliteiten.  Na de toost op de koning zijn wij op de overheerlijke hapjes gedoken die lagen uitgestald op de twee workmates. 

Pientje en Sophietje!

Uitleg van Toos!

Toos gaf ons uitleg over hoe de geboorte van onze koning is gebeurd.

Vandaag zijn wij het dorpje ingegaan om nog het één en ander in te slaan, wij zijn in een ijzerwarenzaak (Malle Pietje) geweest waar wij uitstekend geholpen zijn en kregen als ‘presentje’ mee een zak tomaten. 

De helft hebben wij aan onze kapper gegeven die ons vandaag flink heeft gekortwiekt en waarvan wij weer de door hun eigen gemaakte Limoncello hebben geproefd, uiteraard na de knipbeurt.

Wij zijn bezig met de voorbereiding om hier de trossen los te gooien, zoals de weerberichten er nu uitzien, is dat aankomend vrijdag of zaterdag. Het is hier stralend weer maar een erg harde wind, de voorspelling is dat het de aankomende dagen minder wordt. De meeste schepen hier in de haven worden ook onrustig want iedereen wil in principe vrijdag vertrekken.

Wij krijgen van het Nederlandse thuisfront te horen dat wij hier een ware invasie van bootvluchtelingen hebben, zelfs gerenommeerde kranten schrijven dat hier in Marina di Ragusa minstens 100 vluchtelingen zijn aangekomen, maar de hele haven hier heeft er hier (gelukkig) nog niet ééntje gezien! Dus het journaille heeft ook nodig krantenvulling nodig die niet met de werkelijkheid kloppen.

Maar wij zijn gewaarschuwd om vluchtelingenboten op afstand te houden en om de ‘Guardia Costiera’ gelijk te informeren.

Rondstruinen op Sicilië

Op zaterdag zijn Elise en Johan naar Ragusa gegaan omdat wij de zeilmaker verwachten met de gerepareerde kuiptent, helaas voor ons liet de zeilmaker het afweten (domani, domani).

Op zondag zijn wij met Elise en Johan op de boulevard wezen flaneren, terwijl de wasmachine het grove werk mocht doen. ’s Avonds hebben wij een heerlijke Ratatouille ovenschotel gemaakt.

Op maandag zijn wij met z’n vieren naar Siracusa gegaan, deze oude stad is 734 jaar voor Chr. gebouwd door Griekse boeren uit Korinthe. 

Bij de grote dom die er staat is duidelijk te zien dat hij op een Griekse tempel staat, de zuilen en fundatie zijn nog duidelijk zichtbaar.

Na een rondwandeling door de oude stad hebben wij een broodje gegeten bij de ruïne van Apollo.

Daarna zijn wij vertrokken naar Noto. Deze plaats staat op werelderfgoedlijst Unesco en is één van de best bewaarde baroksteden van Sicilië.

Na ons vergaapt te hebben aan al dat oude steen zijn wij weer terug naar Marina di Ragusa gegaan.

De volgende dag hebben wij afscheid genomen van Elise en Johan want die trokken verder naar Cefalu. Zowaar kwam de zeilmaker met onze gerepareerde sprayhood en achtertent. De ritsen waren onderweg kapot gegaan en deze hadden wij in Spanje al laten vervangen maar doordat wij van die kwaliteit niet onder de indruk waren hebben wij ze vanuit Nederland meegenomen en deze er hier wederom in laten zetten ook was de ruit van de sprayhood door een vogel kapot geprikt en die moest ook vervangen worden, dit alles is nu gerepareerd. 

Draadje trekken!

Wij hadden een missende kabel (voor onze AIS) via internet besteld en die lag op het kantoor voor ons te wachten (het was een 20 mtr. kabel voor een hemelsbrede afstand tussen de apparatuur van 3 mtr.)

De Nederlandstalige club.

Op woensdag hebben wij met de Nederlandstalige een lunch gehad op één van de strandtentjes als afscheid van de winterstalling.

Op korte termijn gaat iedereen weer zijn eigen weg.

Maar zaterdag werd er door de haven een “GOODBYE BARBECUE PARTY” gegeven voor alle Yachties.  

Dit was een goed georganiseerd feest, er werden stoelen en parasols op het hoofd steiger aangevoerd, ook werd de tafel voorzien van diverse Italiaanse lekkernijen, waarvan wij de namen niet kennen. Op de barbecue gingen Siciliaanse worsten en er was ruim voldoende bier en wijn en na afloop kwamen de petit fours en ook die waren uitstekend.

Havengespuis.

Onze klussenlijst wordt ook steeds kleiner dus ons vertrek zal er eerdaags ook inzitten, heel heel misschien vieren wij nog net Alexander’s verjaardag (koningsdag) hier met uiteraard ‘Oranje bitter’ uit Nederland.

Eerste test voor mast-aap.

Met Elise en Johan op stap

Gelukkig gaat het met de knie van Sophia beter, na 4 dagen werd de kruk niet meer gebruikt en vanaf nu wordt het knieverband alleen met lange afstanden lopen omgedaan.

Etna en omgeving.

Wij hadden op woensdag (8 april) afgesproken met Elise en Johan op Catania Airport.

Gelukkig voor ons dat zij die reis hadden geboekt, konden ze mooi voor ons een nieuw tablet meenemen.

Zij kwamen per vliegtuig en wij met de bus.

Nadat wij elkaar op het vliegveld gevonden hadden, inmiddels hadden Johan en Elise de huurauto afgehaald, zijn wij gelijk vertrokken om een rit rond de Etna te maken. In Catania was het circa 16 graden, maar later op de dag zagen wij de sneeuw in de berm liggen, de laagste buitentemperatuur was 5 graden.

Onderweg zijn wij van de snelweg afgegaan om via binnenwegen de omgeving te verkennen. Hierbij reden wij door oude stadjes en dorpen, waarvan er veel verwaarloosd waren. In Randazzo zijn wij gestopt om een bak koffie te drinken, het plaatsje was aardig uitgestorven. Na deze rustpauze zijn wij doorgereden naar de “Alcantara kloof”.  De kloof had niet het sprankelende blauwe water wat in de folders staat, maar zag er grijs/grauw uit.

Volgens folder

De entree die je daar moest betalen was aan de forse kant, zodat wij een plekje hebben gezocht met uitzicht op de kloof en hebben wij niet de afdaling door de kloof gedaan. Evenals de kloof was het weer daar ook bewolkt en grijs.

Wij zijn daarop naar ons hotelletje, in de buurt van Taormina gegaan, wat op een bijzondere plaats ligt. Het hotel ligt bijna bovenop het strand, aan de achterkant rijdt een trein en de weg om er te komen, loopt dwars door een stromend riviertje, die wij met de assen in het water moesten oversteken.

Bij het zoeken naar de accommodatie is Johan uitgestapt en Gerrit is hem gevolgd, daarna kwamen er 2 auto’s aan, waarvan de laatste een vrachtauto was, die kon er niet voorbij, de dames (Elise en Sophia) stonden achterin doodsangsten uit, gelukkig kwam Johan al snel tevoorschijn en hij kon de auto zover als mogelijk aan de kant zetten. Hij had de ingang van het hotelletje gevonden en wij zijn naar de parkeerplek gereden en hebben ons in de kamer geïnstalleerd.

Na een lekker etentje in een klein restaurantje om de hoek, hebben wij de eerste dag afgesloten.

Donderdagmorgen vroeg uit de veren om weer op verkenning te gaan. Na het ontbijt zijn wij in het Italiaanse spaghetti verkeer gedoken.

Bij de voet van de Etna, was er bijna geen verkeer en de weg ging slingerend omhoog. In het begin staan er allemaal fruitbomen, iets hoger worden het loofbomen, weer wat verder worden het naaldbomen (waarin hele vreemde witte zakjes in hingen), omdat de weg smal en bochtig was konden wij niet stil gaan staan om er foto’s van te maken of om het van dichtbij te bekijken.

Daarna kom je boven de bomengrens, daar lag nog aardig wat sneeuw en op de parkeerplaats, van het hoogst mogelijk punt dat je met de auto kan komen, was de temperatuur nog maar 1 graad, wij waren er op voorbereid dat het daar best eens koud kon zijn. De zon was daar best wel krachtig omdat de bewolking onder ons dreef.

We hebben daar rondgewandeld en hebben de krater Silvestri bekeken.

Nadat wij een bakje koffie op het terras hebben genomen (eerst even de sneeuw van de stoelen vegen), zijn wij bergafwaarts gegaan. In het dorp Nicolosi zagen wij mensen met heerlijk broodjes een piepklein winkeltje uitkomen. Daar hebben wij ook onze heerlijke broodjes besteld en die hebben wij op een bankje, in de zon, op het dorpsplein gegeten.

Iedereen zal het wel begrijpen dat wij een heel zwaar leven hebben!

Daarna zijn wij richting hotel gereden om vandaar de bus te pakken naar Taormina bovenop de berg.

Het stadje is extreem toeristisch, de straten waren overbevolkt van mensen, het heeft een prachtig park met een fantastisch uitzicht op de Etna omdat de zon precies op de sneeuw van de Etna weerkaatste en ook omdat het wolkeloos was.

Straatje in Taormina

Bij het uitzoeken van een restaurantje kwamen wij er achter dat het op de berg tweemaal zo duur is als op de boulevard beneden. De bustocht terug zal ons lang heugen, men had een te grote bus ingezet om dat traject te rijden. Bij het uitrijden van de centrale bushalte, ramde hij met zijn voorspoiler de straat, na hevig heen en weer rijden kon hij maar net de bocht krijgen om naar beneden te gaan, Bijna elke bocht en het waren er vele, moest hij steken om de bocht te krijgen, wij zaten voorin en keken af en toe naar een enorme diepte naast het raam, diverse auto’s werden weggetoeterd om plaats te maken voor onze bus die dan ergens een parkeerplaats opvlogen. Gelukkig zijn wij als passagier heelhuids beneden gekomen. Gierend van de lach zijn wij daarna het restaurantje van de vorige avond ingedoken.

Vrijdagmorgen na het ontbijt en inpakken ging het richting Piazza Armerina om de Villa Romana del Casale te bekijken. Wij zijn dit stuk over de snelweg gereden omdat het binnendoor veel te lang zou gaan duren, maar vanaf de snelweg ziet het landschap er adembenemend uit door hun dalen en akkers. Rond de middag hebben wij de Vila Romana del Casale bekeken die bekend is om zijn oude mozaïekvloeren, waarschijnlijk gemaakt door Noord-Afrikaanse kunstenaars. Het is erg mooi en druk van toeristen en het is opgenomen in het Werelderfgoedlijst Unesco.

Nadat wij daar een broodje hebben gegeten werd het toch echt tijd om richting Marina di Ragusa te gaan. Hierbij hebben wij echt een toeristisch route gevolgd, op een slingerend landweggetje met prachtige uitzichten over hoge heuvels en grote diepe dalen, de natuur is hier erg groen en dat zal over een paar maanden wel anders zijn. De mooiste bloemetjes stonden langs de kant van de weg in volle bloei.

Eind van de middag kwamen wij in Marina di Ragusa aan en hier zijn Elise en Johan naar hun appartement gegaan en wij naar boord. 's Avonds hebben wij met zijn vieren bij ons aan boord nog een pizza’tje gegeten, waarna Elise en Johan naar hun appartement zijn vertrokken en wij hebben nog even de laatste stuipen van de Open Mic meegekregen. Daarna hebben wij onze kooi opgezocht.