Met Elise en Johan op stap

Gelukkig gaat het met de knie van Sophia beter, na 4 dagen werd de kruk niet meer gebruikt en vanaf nu wordt het knieverband alleen met lange afstanden lopen omgedaan.

Etna en omgeving.

Wij hadden op woensdag (8 april) afgesproken met Elise en Johan op Catania Airport.

Gelukkig voor ons dat zij die reis hadden geboekt, konden ze mooi voor ons een nieuw tablet meenemen.

Zij kwamen per vliegtuig en wij met de bus.

Nadat wij elkaar op het vliegveld gevonden hadden, inmiddels hadden Johan en Elise de huurauto afgehaald, zijn wij gelijk vertrokken om een rit rond de Etna te maken. In Catania was het circa 16 graden, maar later op de dag zagen wij de sneeuw in de berm liggen, de laagste buitentemperatuur was 5 graden.

Onderweg zijn wij van de snelweg afgegaan om via binnenwegen de omgeving te verkennen. Hierbij reden wij door oude stadjes en dorpen, waarvan er veel verwaarloosd waren. In Randazzo zijn wij gestopt om een bak koffie te drinken, het plaatsje was aardig uitgestorven. Na deze rustpauze zijn wij doorgereden naar de “Alcantara kloof”.  De kloof had niet het sprankelende blauwe water wat in de folders staat, maar zag er grijs/grauw uit.

Volgens folder

De entree die je daar moest betalen was aan de forse kant, zodat wij een plekje hebben gezocht met uitzicht op de kloof en hebben wij niet de afdaling door de kloof gedaan. Evenals de kloof was het weer daar ook bewolkt en grijs.

Wij zijn daarop naar ons hotelletje, in de buurt van Taormina gegaan, wat op een bijzondere plaats ligt. Het hotel ligt bijna bovenop het strand, aan de achterkant rijdt een trein en de weg om er te komen, loopt dwars door een stromend riviertje, die wij met de assen in het water moesten oversteken.

Bij het zoeken naar de accommodatie is Johan uitgestapt en Gerrit is hem gevolgd, daarna kwamen er 2 auto’s aan, waarvan de laatste een vrachtauto was, die kon er niet voorbij, de dames (Elise en Sophia) stonden achterin doodsangsten uit, gelukkig kwam Johan al snel tevoorschijn en hij kon de auto zover als mogelijk aan de kant zetten. Hij had de ingang van het hotelletje gevonden en wij zijn naar de parkeerplek gereden en hebben ons in de kamer geïnstalleerd.

Na een lekker etentje in een klein restaurantje om de hoek, hebben wij de eerste dag afgesloten.

Donderdagmorgen vroeg uit de veren om weer op verkenning te gaan. Na het ontbijt zijn wij in het Italiaanse spaghetti verkeer gedoken.

Bij de voet van de Etna, was er bijna geen verkeer en de weg ging slingerend omhoog. In het begin staan er allemaal fruitbomen, iets hoger worden het loofbomen, weer wat verder worden het naaldbomen (waarin hele vreemde witte zakjes in hingen), omdat de weg smal en bochtig was konden wij niet stil gaan staan om er foto’s van te maken of om het van dichtbij te bekijken.

Daarna kom je boven de bomengrens, daar lag nog aardig wat sneeuw en op de parkeerplaats, van het hoogst mogelijk punt dat je met de auto kan komen, was de temperatuur nog maar 1 graad, wij waren er op voorbereid dat het daar best eens koud kon zijn. De zon was daar best wel krachtig omdat de bewolking onder ons dreef.

We hebben daar rondgewandeld en hebben de krater Silvestri bekeken.

Nadat wij een bakje koffie op het terras hebben genomen (eerst even de sneeuw van de stoelen vegen), zijn wij bergafwaarts gegaan. In het dorp Nicolosi zagen wij mensen met heerlijk broodjes een piepklein winkeltje uitkomen. Daar hebben wij ook onze heerlijke broodjes besteld en die hebben wij op een bankje, in de zon, op het dorpsplein gegeten.

Iedereen zal het wel begrijpen dat wij een heel zwaar leven hebben!

Daarna zijn wij richting hotel gereden om vandaar de bus te pakken naar Taormina bovenop de berg.

Het stadje is extreem toeristisch, de straten waren overbevolkt van mensen, het heeft een prachtig park met een fantastisch uitzicht op de Etna omdat de zon precies op de sneeuw van de Etna weerkaatste en ook omdat het wolkeloos was.

Straatje in Taormina

Bij het uitzoeken van een restaurantje kwamen wij er achter dat het op de berg tweemaal zo duur is als op de boulevard beneden. De bustocht terug zal ons lang heugen, men had een te grote bus ingezet om dat traject te rijden. Bij het uitrijden van de centrale bushalte, ramde hij met zijn voorspoiler de straat, na hevig heen en weer rijden kon hij maar net de bocht krijgen om naar beneden te gaan, Bijna elke bocht en het waren er vele, moest hij steken om de bocht te krijgen, wij zaten voorin en keken af en toe naar een enorme diepte naast het raam, diverse auto’s werden weggetoeterd om plaats te maken voor onze bus die dan ergens een parkeerplaats opvlogen. Gelukkig zijn wij als passagier heelhuids beneden gekomen. Gierend van de lach zijn wij daarna het restaurantje van de vorige avond ingedoken.

Vrijdagmorgen na het ontbijt en inpakken ging het richting Piazza Armerina om de Villa Romana del Casale te bekijken. Wij zijn dit stuk over de snelweg gereden omdat het binnendoor veel te lang zou gaan duren, maar vanaf de snelweg ziet het landschap er adembenemend uit door hun dalen en akkers. Rond de middag hebben wij de Vila Romana del Casale bekeken die bekend is om zijn oude mozaïekvloeren, waarschijnlijk gemaakt door Noord-Afrikaanse kunstenaars. Het is erg mooi en druk van toeristen en het is opgenomen in het Werelderfgoedlijst Unesco.

Nadat wij daar een broodje hebben gegeten werd het toch echt tijd om richting Marina di Ragusa te gaan. Hierbij hebben wij echt een toeristisch route gevolgd, op een slingerend landweggetje met prachtige uitzichten over hoge heuvels en grote diepe dalen, de natuur is hier erg groen en dat zal over een paar maanden wel anders zijn. De mooiste bloemetjes stonden langs de kant van de weg in volle bloei.

Eind van de middag kwamen wij in Marina di Ragusa aan en hier zijn Elise en Johan naar hun appartement gegaan en wij naar boord. 's Avonds hebben wij met zijn vieren bij ons aan boord nog een pizza’tje gegeten, waarna Elise en Johan naar hun appartement zijn vertrokken en wij hebben nog even de laatste stuipen van de Open Mic meegekregen. Daarna hebben wij onze kooi opgezocht.