Zwervend tussen Goden en Mythen

Op dinsdag de 21 ste  zijn wij vetrokken richting Trizónia, hierbij moeten wij de brug passeren tussen vaste wal en Peleponesos. Dat is een heel indrukwekkend bouwsel waar je 5 mijl vooraf en daarna 1 mijl na passage je wederom moet melden bij Ríon Traffic. Na de brug zijn wij aangekomen in de Golf van Corinthe. Met een flinke bries op de kop zijn wij naar het eilandje Trizónia gevaren.

Afstand 25 mijl

De haven van Trizónia is een ‘bijna’ afgemaakte jachthaven, waar geen stroom en water is, maar het is een pareltje van een haven. Alleen midden in de haven ligt al zeven jaar een gezonken kits die een groot gedeelte van de haven in beslag neemt (ook te zien op Google Earth). Dit is geen plekkie om in het donker aan te varen. Het eiland zelf is prachtig, zo klein en gezellig dat maak je niet zo gek veel mee. Het brood moet je een dag van te voren bestellen, want dat komt van de vaste wal. Wij hebben gelijk besloten om hier een extra dag aan vast te knopen, maar dat was niet nodig want de dag erna stond er een zeer stevige wind uit de verkeerde richting, dus uitvaren was er toch niet bij.

Een dagje later zijn wij naar de baai van Anemokambi gevaren. We zijn eerst vooranker gegaan in Panormos, daar stak een flinke deining op in de baai, zodat blijven liggen geen optie was, maar waar we wel even onze lunchpauze hebben gehouden. Daarna ankerop en door naar Anamokambi. Dit is een heerlijke rustige baai, waar wij ook nog bezoek kregen van een schildpad. Wij hebben daar heerlijk gezwommen, want de temperatuur is aan de hoge kant.

De afstand was 12 mijl

In plaats dat wij ’s nachts last hadden van luidruchtige taveerna’s werden wij af en toe wakker gehouden door een stelletje blaffende honden.

Na ’s morgens een frisse duik genomen te hebben zijn wij naar Galaxidhi gevaren. Dit is een erg leuk plaatsje, helaas is het al ook ontdekt door sherrypaleizen. Bij het afmeren ging het eventjes fout. Wij raakten met ons achterschip de buurman op zijn zwakste plek en onze sterkste kant. Wij hadden niets en hij heeft een gemene kras in zijn boot. Ofschoon het schip onder Engelse vlag voer, bleken het Nederlanders te zijn en gelukkig hebben wij de schade geregeld met onze verzekeringen.

De kosten van deze haven is voor ons per nacht €  6,55. Voor elektra en water komt er €  5,00 bij, maar met wat onderhandelen en zonder bon de helft.

Afstand was 10 mijl

Zondags zijn wij naar Itea verkast, de afstand was maar 4 mijl. Itea is ook weer zo’n jachthaven die bijna klaar is, maar nooit afgebouwd. Dus hier ook geen stroom en geen water ofschoon de kasten voor aansluitingen hier zitten en doodleuk wegroesten zonder dat er iets mee gebeurd.

Hiervandaan kan je heel goed met de bus naar Delphi gaan. Dat hebben wij gelijk de volgende dag ondernomen. De wekker werd al vroeg gezet, want we wilden de bus van 07.45 uur halen. (Let wel op dan is het in NL 06.45 uur). Wij zijn bewust zo vroeg gegaan daar anders de temperatuur de pan uit reist. De rit duurde circa 45 minuten en de kosten waren € 2,00 per persoon. Je zit dan in een touringcar met airco  en je ziet hoe de chauffeur de haarspeldbochten neemt, want Delphi ligt tegen de bergwand van Parnassos aan.

De navel der aarde

De oppergod Zeus heeft twee adelaars vanuit de uithoeken van de wereld gestuurd en deze adelaars hebben elkaar precies hier boven Delphi weer ontmoet, daarom was volgens Zeus dit de navel der aarde.

Hier woonde de vrouwelijke godheid Gaia die bewaakt werd door de draak Python, Deze werd gedood door de god Appollo die zich veranderd had in een Dolfijn, daarom heet de plaats Delphi op z’n Grieks Dolfijn.

In de Romijnse tijd heeft Nero maar liefst 500

beelden van hier gejat en naar Rome gebracht, zo zie je maar het zit in het bloed van de Italianen om te jatten.

Op de terugweg hebben wij een ticket gekocht voor de bus van 13.15 uur, maar de  bus kwam een half uur later en daardoor moesten wij onderweg nog overstappen.

Wij krijgen van diverse mensen de vraag of wij door het ‘Kanaal van Corinthe’ gaan. Onze eerste bedoeling was om buitenom de Peleponesos te ronden en daarna via het kanaal van Corinthe terug te varen. Maar door de financiële onrust in Griekenland hebben wij besloten om hier op de Ionische zee en zijarmen te blijven, omdat wij hiervandaan zeer snel naar Malta kunnen varen. Maar dat was niet nodig geweest, want tot nu toe is alles rustig hier. Als wij alsnog vanuit deze kant door het kanaal willen, dan komt de wind om rond de Peleponesos te gaan vanuit de verkeerde richting, vandaar de beslissing om vanuit deze kant niet door het kanaal te gaan.

Wij hebben van Elise en Johan een bericht gekregen dat zij begin September een weekje op Zakynthos verblijven en daar willen wij ze graag ontmoeten.