Tocht langs de zuid Pelponnesos

Wij kwamen tot de ontdekking dat de dinghy nog steeds lek was. Wij zijn de volgende morgen vroeg het strand opgevaren met reparatiespullen en zeepsop om dat euvel te verhelpen. Zulk soort zaken moet je hier 's morgens vroeg doen, want 's middags wordt het te warm.

De dag erna hebben wij hier het enorme fort bezocht. Het is gebouwd door de Venetianen. Die er door de Turken weer uitgeschopt zijn, daarna kwamen de Fransozen die hebben de Turken er weer uitgeschopt. Toen Griekenland onafhankelijk werd, werd het eindelijk Grieks.

Op donderdag 14 juli hebben wij Methoni verlaten en zijn naar Finakounda gevaren. Wij zijn daar voor het strand vooranker gegaan, maar wij zijn niet de wal op gegaan omdat het een erg toeristische plaats is.

De afstand was 6,5 mijl.

Hier hebben wij een paar dagen gelegen omdat er veel wind voorspelt werd en de beschutting hier goed is. De dinghy begon weer tergend langzaam leeg te lopen.

’s Maandags was de wind behoorlijk afgenomen en zijn wij naar Kalamata gevaren. Tussen de kaap Akritas en het eiland Venetiko kregen wij een paar hevige valwinden, daarna was de wind op. Halverwege de middag zijn wij aangekomen in de jachthaven. Electra en water is hier volop aanwezig.

De afstand was 28 mijl.

In Kalamata vonden wij het 5^de lekje, het was een piep klein gaatje op de naad, wij hebben het op de kade gerepareerd. De buitenboordmotor liep nog steeds niet helemaal goed, bij hoog toerental sloeg hij op hol maar leverde geen voortstuwing. Gelukkig zit hier een Yamaha dealer, die aan gaf dat de schroef vervangen moest worden. Het euvel zat in een bronzen bus op de  schroefas waar de aluminium propeller op zit, bij vol vermogen gaat de propeller slippen. De motor is inmiddels getest en loopt weer als een zonnetje, hij loopt zelfs iets sneller.

In Kalamata heb je diverse supermarkten, dus dat was een aardige sjouw om alles weer aan te vullen.

Donderdag 21 juli zijn wij vertrokken naar Petalidi aan de andere kant van de baai, daar zijn wij bij het strand vooranker gegaan.

De afstand was 9 mijl.

De dag daarop zijn wij vertrokken naar Karavostasi (dat ligt in de baai bij Lemini), dat was een hele rustige tocht met weinig wind. Karavostasi heeft een piep klein kademuurtje, met 2 schepen ligt dat al vol. We liggen hier in de streek Mani. Met een heel berucht verleden met mooie huizen rond de baai. We besloten om hier nog een dagje te blijven liggen en hebben brood bij de taveerne besteld.

Het water is hier zo helder dat je de bodem op 10 meter diepte kan zien. Met het aankomen varen is dat soms een beetje schrikken, want je denkt dat je elk moment vast loopt, maar diepte zat.

De afstand was 28 mijl.