Chios avonturen

Na het inslaan van brood en fruit ging de tocht naar Chios city.

Daar hebben wij het anker erin gedaan en met de kont tegen de wal, zoals gewoon op Med stijl.

Toen wij gemeerd lagen kwam de havenmeester eraan, met de mededeling dat wij waarschijnlijk bij het vertrek grote problemen zouden krijgen omdat de bodem zwaar vervuild is van ankers en kettingen en daarvoor hebben ze mooringlijnen, maar ons anker lag er al in dus informatie te laat.

Afstand 10 mijl.

We lagen daar echt tegen de boulevard waarbij in de avond het flaneren begon en overdag keken de mensen bij je naar binnen.

Wij hebben daar besloten om voor 2 dagen een auto te huren.

Dag 1 voor het zuidelijk gedeelte en dag 2 voor het noordelijk gedeelte.

In het zuidelijk gedeelte was het meeste interessante omdat hier de meeste mastiekbomen staan en daar is een ontzettend mooi museum over gemaakt. 

Tot grote vreugde mogen 65+ er gratis in, dat is weer mooi meegenomen.

Mastiek is een zoete substantie wat uit de hars van de bomen komt het wordt gebruikt voor alle doeleinden van  kauwgum tot medicijnen.

Van eind juni tot eind september vertroetelen ze de bomen. De grond onder de bomen wordt  iedere dag schoongemaakt en geëgaliseerd en ook de stammen worden schoon geschraapt. Om de boom wordt een laag ‘witte’ aarde gelegd. De laatste handeling is het inkerven van de stammen. Uit deze voorzichtig aangebrachte sneden begint rond 15 augustus hars te stromen. Na 15 dagen is de hars gestold en kan het verzameld worden. De oogst moet ’s ochtends vroeg gebeuren, anders smelt de hars. 

De bewerking is een tijdrovend karweitje.
De korrels  worden met de hand  gezeefd, gewassen en gedroogd, waarna korrel voor korrel wordt gecontroleerd op onrechtmatigheden.

Helaas heeft er vorig jaar juli een enorme bosbrand gewoed waardoor een groot deel van de plantage verloren is gegaan.

Ook hebben vele dorpen in zuiden decoratieve motieven op de huizen, xista genoemd.

Het is een soort van krastechniek. Op de muur wordt een mengsel van  zeezand, kalk en cement gesmeerd, waarna  het oppervlak met witte kalk wordt bedekt. 

Dan worden de motieven ingekrast en ten slotte wordt de kalklaag weggekrast, zodat de donkere onderlaag tevoorschijn komt

Het noordelijk gedeelte is vrij kaal maar met weidse uitzichten. De wegen zijn er vrij breed, maar door de dorpjes moet je de spiegels van je auto inklappen.

We hadden het idee om ’s zondags te vertrekken, maar de wind ging aardig te keer, daarom zijn wij maandagochtend vertrokken, na het aftoppen van drinkwater en de laatste boodschappen.

Bij het vertrek stond de havenmeester klaar, want hij had ons gewaarschuwd dat er aardig wat troep op de bodem zou liggen. 

Dit was helemaal juist, want bij het anker ophalen, zaten er 2 vreemde ankers en een ankerketting op ons anker. Na wat geknutsel heeft Gerrit de zaak uit de war gekregen en de havenmeester applaudisseerde hoe wij de troep uit elkaar kregen. Aan boord ging alles heel relaxed, maar waarschijnlijk zag het vanaf de wal er als een puinhoop uit!

Nadat alles opgeruimd was zijn wij vertrokken naar het Griekse eiland Inousses net tegen de Turkse grens aan. Deze grens hebben wij al flink overschreden (oei) om bij onze bestemming te komen.

 Rechtstreeks was het 5 mijl maar wij hebben 17 mijl afgelegd.

Wij liggen nu prinsheerlijk helemaal alleen in een baaitje, de bedoeling was om hier heerlijk te gaan zwemmen, maar de valwinden zijn hier erg hard. Misschien is er morgenochtend een kansje?

Gestrand op Chios

Op donderdag 15 juni ging voor ons gevoel al vroeg de wekker, na een snel ontbijtje hebben wij om 7:20 uur het anker opgehaald en zijn richting Chios gevaren, gelukkig hebben wij ook nog net een paar uur kunnen zeilen, maar het meeste ging op de motor. Aan het eind van de middag, om 17:30  uur, hebben wij het anker in de kleine baai laten vallen van Emporios.

De afstand was 48 mijl.

We hebben na aankomst lekker gezwommen.

De volgende dag zijn we met de rubberboot naar de wal gegaan en hebben links van de baai het strand bezocht dat vol ligt met zwarte kiezels, dat zijn overblijfsels van een uitbarsting van een vulkaan. De Vulkaan is nu uitgewerkt. De kiezels waren door de zon gloeiend heet.

Na nog even wat groente en fruit gekocht te hebben bij een vrachtwagentje zijn wij weer naar boord terug geroeid en in de middag hebben wij wederom verkoeling gezocht in  het helder blauwe water.

Op zaterdag zijn weer vertrokken richting Ermioni. Bij het manoeuvreren in het piepkleine haventje, waar alleen maar vissersboten liggen, hield de keerkoppeling er plotseling mee op, niet meer vooruit en niet meer achteruit. Gelukkig ving een attente visser ons op zodat wij geen schade hebben gevaren.

Afstand was 10 mijl.

Maar toen Gerrit de machinekamer open deed, zag hij dat de schroefas uit de keerkoppeling was gelopen.

Nu hadden wij een echt probleem. Wij konden voor maandag niemand meer bereiken om dit euvel op te lossen. Dus maandag een telefoontje naar de Yanmar dealer met een mail erachter aan. Hij gaf ons het advies om iemand uit de omgeving te bellen. Deze man is gespecialiseerd in landbouwwerktuigen maar hij wilde ons wel graag helpen. 

In de middag kwam hij langs, hij heeft de koppeling gedemonteerd en constateerde dat de seal en een verbindingsstuk kapot waren. Hij zou die even bestellen in Athene en dan zou het verbindingsstuk er op donderdag per vliegtuig komen, echter  . . .  niet voorradig zowel in Griekenland als in Japan. Uiteindelijk heeft zijn opa met zijn draaibank het onderdeel nagemaakt. Deze mensen hebben een familiebedrijf waar opa, papa en de zonen allemaal in mee werken.

In onderdelen

Zo moet hij zijn

Dinsdagsmiddags stond hij weer naast de boot met een compleet gereviseerde koppeling, na 1 uur sleutelen zat alles weer perfect op zijn plek en bij de test werkte alles prima. De prijs viel ons uiteindelijk mee.

Wij hebben van hem een visitekaartje ontvangen, zodat wij als wij klachten hebben kunnen bellen, helaas is het in het Grieks geschreven, want wij begrijpen er niet zoveel van.

Hier kom je het trieste geval van vluchtelingen tegen met stille getuigen van de vele zwemvesten op de kade

Er patrouilleert ook een boot van de marechaussee met Nederlandse bemanning.

Morgen willen wij hier vertrekken richting noord.

Lekker luieren op Samos

Van Lipsi zijn wij naar Agathonisi gevaren, waar wij vooranker gegaan zijn , we zijn niet aan de wal geweest en de volgende dag weer vertrokken.

Afstand 26 mijl

Wij zijn richting Samos gevaren en hebben afgemeerd in de oude haven van Phytagorion. We moesten wel 3x vooranker om er fatsoenlijk bij te liggen.

Deze afstand was 16 mijl.

We hadden het idee om er 2 tot 3 dagen te blijven, maar het werd een week, gelukkig maar want het is een prachtig eiland en wij hebben 2 dagen een auto gehuurd.

In de haven kwamen we ook oud bekenden (SY Black Bold Bear, Aeolus en Cerberus) tegen.

SY Flyer

Tot onze grote opwinding kwam ook de Flyer binnen, die gezeild wordt door Herman en Hanneke. De Flyer is het beroemdste Nederlandse zeiljacht. Wij werden uitgenodigd om het jacht van binnen te bezichtigen. Adembenemend dat het er na zoveel jaar nog fantastisch uitziet. Maar wat een groot ‘beest’ is het met zulke grote lieren en tuigage.

De autorit ging over kronkelige wegen en door mooie bossen en wij hebben ook de 

Eupalinus Tunnel bezocht, die is 550 jaar v. Chr. gebouwd, heeft een lengte van  ruim 1 km. en is 1100 jaar in gebruik geweest voor het transport van water naar de stad. Wij zijn tot halverwege in de tunnel geweest, met helmpjes op (was geen overbodige luxe) want overal stootte je de kop, maar eindelijk buiten was je weer blij dat je rechtop kon staan.

Daarna hebben wij een rondrit over het eiland gemaakt, wat een belevenis op zich is.

Prachtige wouden, leuke dorpjes met zeer smalle weggetjes.

De dag erna zijn wij naar de watervallen gereden, genaamd Kataractec, het leek ons meer een stroomversnelling dan watervallen. Om het watervalletje te zien moest je in de badkleding en waterschoenen aan, dat hebben wij maar niet gedaan.

Zwaluwen op de ankerketting

Daarna zijn wij langs de noordelijke kustweg weer terug gereden, waar wij in een restaurant aankwamen, geen 5  minuten later kwamen er nog 2 Nederlanders bij en nog 5 minuten later kwam er een heel Nederlands gezin. Na de maaltijd zijn wij terug naar boord gereden met natuurlijk een bezoek aan de Lidl.

Geitje op de kade

Wij hadden op dinsdag 13 juni, na een prachtige dag, plotseling in de avond een pikzwarte lucht, de havenmeester en onze Turkse buren zeiden dat dit de 'Boreas' was en maar hooguit een half uur zou duren, dat hebben we geweten, zie onderstaande film.

Wind, golven en water kwamen van alle kanten, met ook nog onweer erbij, de kade leek wel een waterval. De Italiaanse buren hebben losgegooid en zijn in de baai vooranker gegaan.

Na dit half uurtje was alles weer normaal.

Wij zijn de volgende dag vertrokken en liggen nu vooranker bij Marathokambos.

De afstand was 15 mijl.

Morgen willen wij richting Chios, dat is een afstand van circa 50 mijl.

Van Kos tot Lipsi

Op zondag 28 mei hebben wij van iedereen afscheid genomen en zijn wij vertrokken naar Kamares op Kos, met zonnig weer en weinig wind. We zijn bij het strand vooranker gegaan.

Afstand was 16 mijl.

's Morgens bij het koffie zetten, kwam bij het keukenraam een diepe zucht voorbij met een staart die vlak langs het raam schoof. Na de schrik te boven gekomen hebben we nog een klein filmpje van deze dolfijn kunnen maken.

Na het ontbijt zijn wij vertrokken met bestemming Kalymnos. Onderweg kwam er een mail binnen dat het pakket, wat Cor voor ons verzorgd had, in Kos Marina aangekomen is. We hebben gelijk de koers verlegd naar Kos Marina. Dit was een leuke omweg, want toen wij aankwamen hadden wij 34 mijl afgelegd.

In Kos hebben wij onderweg naar de  supermarkt een naaiatelier gezien en daar hebben wij een scheurtje in de  bimini laten repareren voor een heel sympathiek prijsje. Wij hebben wel moeten zoeken om dit adres terug te vinden, wij zijn er waarschijnlijk wel 3 keer voorbij gelopen.

De charter vroeg voor het plaatsen van de nieuwe windvaan €  80,00 wij vonden het aan de hoge kant. 

In de supermarkt van de haven werden wij aangesproken door een man die dit klusje wel wilde klaren voor € 50,00 de man die hem dan naar boven takelde was een man die hij vertrouwde (bediende van de winkel). Nadat deze klus geklaard is werkt alles weer. Ook heeft hij het gekalibreerd en alle aansluitingen in de mast nagekeken en schoon gemaakt.

De router  zat ook in het pakket en is ook weer geïnstalleerd.

Op donderdag 1 juni zijn wij vertrokken van Kos Marina naar Pserimos.

De afstand was 15 mijl.

Het plaatsje was niet veel aan, het wordt nadat de ‘daytrippers’ weg zijn achter het behang geplakt.

De volgende dag zijn wij daar weer vroeg vertrokken naar Emborios op Kalymnos. Met niet veel wind en fraai weer hebben wij daar een mooring opgepakt.

De afstand was 17 mijl.

Op elke mooring staat een naam van een restaurant, waar je dan geacht wordt om daar te eten. Aangezien wij de planning hadden om daar de volgende dag te gaan eten, werden wij ’s morgens aangesproken door de uitbaatster van het betreffende restaurant dat wij daar nog niet gegeten hadden. Dat hebben wij ’s avonds nog goed gemaakt. Gerrit aan de lam en Sophia aan de stifado.

Je ligt daar in een mooie omgeving, wat veel gebruikt wordt voor ‘klimmers’.

Op zondag zijn wij vertrokken naar Ormos Kouloura op het eiland Lipsi.

Daar lagen wij op lekker plekje vooranker waar wij weer eens lekker hebben gezwommen.

Afstand 25 mijl.

De volgende ochtend zijn wij naar het stadje Lipsi gevaren. We hebben ’s avonds gegeten in Manoli’s.

Zoals gebruikelijk laten ze je in de keuken zien welke gerechten je kan eten, eventueel kan je zelfs proeven.

Afstand 3 mijl.

Bij aankomst zagen wij een bord hangen met “mooring € 3,00” hebben wij netjes voldaan aan de havenmeester, maar de portpolice kwam ’s avonds ook nog even langs met een gewichtig formulier waarbij wij € 6,20 moesten dokken.

Aankomende vrijdag gaat er een harde wind staan vanuit het noorden, dus voor die tijd moeten wij een haven hebben met een goede beschutting. Zoals wij hebben gezien zal dat Samos worden, wat inhoud dat wij door deze omgeving (Dodekanesos) snel heen gaan en daardoor Patmos moeten overslaan. Maar dan kunnen wij Samos wel weer uitgebreid verkennen.