Llano is verkocht!

De Llano is verkocht en zal aan een nieuw avontuur beginnen.

In juli kregen wij een telefoontje dat er een koper voor onze boot was.

Wij zijn naar Griekenland gevlogen en hebben daar de koop afgerond, zij vaart nu onder Duitse vlag en gaat verder onder de naam Luisa.

Wij wensen haar en de nieuwe bemanning ‘Conny en Wolfgang’ een behouden vaart, mooie avonturen en nieuwe ontmoetingen toe.

De nieuwe bemanning.

Wij hebben leuke en minder leuke avonturen beleefd en mooie reizen met haar gemaakt.

Blog van 2019 en hele fijne Feestdagen!

Onderstaand de link naar ons blogverhaal in PDF van 2019:

2019 LLANO De cirkel is rond

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Laatste dagen van 2019

Woensdag 9 oktober, nadat wij boodschappen hebben gedaan zoals vers brood e.d., moesten wij bij het vertrek voorzichtig het anker op halen omdat er een grote ankerketting door de haven ligt waar onze ankerketting overheen lag, maar gelukkig bij het boven halen van het anker lag er alleen maar een berg klei op. Nadat alles schoon gemaakt was ging het richting Preveza stad.

Afstand 9 mijl.

Zoals gewoonlijk op de Mediterrane zijn wij met het anker erin en de kont naar de wal gevaren. We hebben de boot verder winter klaar gemaakt, zoals bimini weg halen e.d. Het was weer eventjes peentjes zweten, want het weer had zich volledig hersteld.

Sophia is nog op zoek gegaan naar een kapper, maar helaas die was gesloten, dan maar in Nederland naar de kapper.

De volgende dag moesten wij om 13:00 uur bij de kraan zijn, dat is aan de overkant van de stadskade, dus ons laatste tochtje was circa 10 minuten varen. We werden door het werfpersoneel opgevangen en moesten even wachten daar ze een boot aan het schoonspuiten waren. Konden wij even mooi de motor met antivries doorspoelen, niet dat het hier vriest maar het is voor de conservering.

De boot werd al spoedig uit het water gelift en uitvoerig schoongespoten en naar de winterplek gereden. Ton van SY Lunde kwam kijken waar wij lagen, want zij staan hier al een poosje op de wal.

Ton komt even kijken.

Het is hier nogal uitgebreid want er liggen circa 4.500 schepen. Gelukkig is alles met letters aangegeven anders kan je je schip niet zo makkelijk terug vinden.

Na nog wat kleine klusjes en wasjes waren wij klaar voor de thuisreis.

Voor de laatste maaltijd werden wij uitgenodigd bij SY Lunde. Anneke had lekkere nasi gemaakt, dat ging er goed in.

Omdat wij met hetzelfde vliegtuig vertrokken als Marco en Irana van SY Allegra, die een autootje hadden gehuurd, hebben zij ons opgehaald en meegenomen naar het vliegveld. Bij later inzien hadden wij ook naar het vliegveld kunnen lopen, zo dichtbij is het, maar dit was veel comfortabeler.

Na een goede vlucht zijn wij in Amsterdam aangekomen, waar de broer van Sophia klaar stond om ons naar huis te rijden.

Dit is het einde van seizoen 2019!

Preveza en omstreken

In Ligia brak een scharnier van de zwemtrap tijdens het instappen in de dinghy, wij hebben dat met touw provisorisch gemaakt.

De volgende dag, op 12 september, zijn wij ankerop gegaan, nadat Gerrit eerst Buona Vista heeft geholpen bij het verwijderen van een of ander vreemd anker op hun anker.

Wij zijn in Varko baai voor anker gegaan na een 5,3 mijl te hebben afgelegd, tsja je wordt hier dood moe van al die afstanden. Wij hebben hier 2 heerlijke dagen doorgebracht.

Op 14 september zijn wij naar Sivota gegaan, daar zijn wij tegen het restaurant afgemeerd en ’s avonds hebben wij daar samen met Buona Vista gegeten.

De loopplank ligt op het terras.

Precies in hetzelfde restaurant waar wij met JeanPiere en Simone enkele jaren terug hebben gegeten. Doordat je consumpties in de taveerne nuttigt ben je geen havengeld verschuldigd en je krijgt van hun ook nog elektra en water.

Afstand 13.5 mijl

Op zondag zijn wij vertrokken naar Vathi op Meganisi, de afstand was 8,6 mijl.

Op 18 september zijn wij wederom naar Varko baai gegaan en daar ten anker gegaan, afstand 6,5 mijl.

Bij het bereiden van de maaltijd kwamen wij erachter dat de nieuwe gasregelaar het niet deed, wij hebben toen maar elektrisch gekookt.

Daarom zijn wij de volgende dag naar Nidri gegaan om een andere te kopen. Dat viel tegen, want in heel Nidri was geen gasregelaar te krijgen. Nidri is een plaatsje waar het barst van de charters, dus wij hadden verwacht dat het daar toch zeker zou moeten lukken.

Bij het afmeren werd gevraagd of wij hadden gereserveerd (wisten wij veel), dat hadden wij niet, dus werden wij in eerste instantie weg gejaagd maar gelukkig was er toch nog één plaatsje beschikbaar.

Doordat wij op het chartersteiger van Skorpios lagen konden wij gebruik maken van elektra en water, dus koken geen probleem.

Afstand 6,5 mijl.

De volgende dag moesten wij weg want de plek was nodig voor de charters, wij zijn vooranker gegaan in Vlikho baai, daar lag ook al de Buona Vista, voor hun hadden wij een vers broodje meegenomen.

In de middag kwamen zij met de dinghy voorbij met mededeling dat ze naar Nidri zouden gaan, wij hebben aan hun gevraagd om te informeren of de bestelde gasregelaar binnen zou zijn en jawel zij kwamen terug met een nieuwe gasregelaar, hoera wij kunnen weer op gas koken!

Wij hadden wel voorzorg maatregelingen getroffen door een lekker gebraden kip bij de winkel aan boord te nemen.

Op maandag 23 september zijn wij weer terug gevaren naar het Skorpios steiger (toen wel een reservering gedaan), want de weervoorspellingen gaven onweer aan. In de nacht brak het los. We hebben er een extra dag aan toegevoegd daar de regen met bakken naar beneden kwam. 

Deze foto is vanaf het steiger in Nidri genomen

Wij kregen een Whatsapje van Anneke en Ton van SY Lunde dat zij met de auto onze kant wilde opkomen en of wij nog iets van de Lidl nodig hadden, wij hebben een klein lijstje doorgegeven en dat namen ze keurig mee. Bij ons aan boord hebben we een theetje en koffie gedronken en lekker bij gekletst.

Op woensdag zijn wij van Nidri naar Lefkas gevaren, waar wij op de kade midden tussen de terrassen gemeerd zijn. Dat was wel leuk want de loopplank lag midden tussen de stoelen.

Afstand 9 mijl.

Uit Lefkas zijn wij op 27 september vertrokken naar Preveza, waar wij gelukkig geen weet van hadden is dat er na de passage van de brug problemen kwamen bij het openen van de brug, wat wij pas in Preveza vernamen.

Na 9,5 mijl zijn wij afgemeerd aan de stadskade van Preveza.

In het weekend is het er een beetje druk, tot 05:00 uur op zaterdag was er nog muziek, hoezo lekker slapen!

De hele Nederlandse kliek kwam aan beide zijden bij ons liggen: Allegra, Hedda3 en Passion, Buona Vista lag vrij vooranker en de Lunde staat op de wal.

Een Duitse charter presteerde het om bij het afmeren diverse ankers te verzamelen, daar hadden wij het nodige werk aan.

Wij hadden wat problemen aan de zwemtrap, die zijn door Nassis verholpen en hij is nu ook extra verstrekt, hij moet nog een beetje gericht worden en dat gaat van de winter gebeuren, dit was voor hem een bekend probleem bij zwemtrappen.

Dinsdag vonden wij het wel welletjes op de kade van Preveza en zijn naar Markou baai vertrokken, voor een beetje broodnodige rust. Hier lig je midden in de wildernis. Vorige keer had Sophia wilde zwijntjes gezien maar nu hebben wij alleen maar geknor gehoord.

Afstand 8 mijl.

De dag erna zijn wij naar Vonitsa gevaren, waar wij nog een leuk stekkie vonden in de haven.

Afstand 1 mijl.

Dat was wel nodig ook want de volgende dag brak er een onweer uit, zoals wij nog nooit hebben meegemaakt. Nu is het rustig en zijn wij bezig om de boot voor de winter klaar te maken. Zaterdag kwam ook de Hedda 3 binnen.

Naast de kerk staat een boom met een klok erin

Veel bekenden en leuke ankerbaaitjes zoeken

Katokolon is een haven voor hele grote cruiseschepen, maar de haven is duidelijk verbeterd sinds dat wij daar de laatste keer waren.

Alles netjes opgeruimd, puin weg en wasmachines stuk, helaas je kan niet alles hebben!
Hiervandaan gaat een treintje maar Olympia, maar dat hebben wij al gedaan.
SY Skadi lag al aan de kade en vlak na ons kwam ook  SY Allegra binnen, dit zijn Nederlandse schepen, waar wij al eerder contact mee hebben gehad.

Wij zijn op 22 augustus vertrokken met bestemming Kilini.

Deze afstand was 28 mijl

We hebben daar een leuk plekkie in de haven gevonden.
Hier kan je goed boodschappen doen, wat in Katakolon niet mogelijk is, brood, supermarkt en slager zijn aanwezig. Ook hier zijn wij al eerder geweest daarom zijn wij niet te lang blijven liggen.

Op zondag 25 augustus zijn wij naar Pesadas op Kefalonia gevaren, dat is een mooie ankerplaats, maar in de nacht kwam er een deining naar binnen lopen, zodat wij erg beroerd in ons bed lagen.
Het was erg jammer om daar te vertrekken want het leek of je tegen de white cliffs of Dover lag.

Afstand 26 mijl

De overloop naar de stad Argostoli om de boodschappen te doen

De volgende morgen zijn wij vertrokken en met ons nog meerdere schepen, zodat de hele baai leeg liep, vanwege de vervelende deining.
Daarna ging het naar Argostoli, waar wij eerst naar de kade gevaren zijn  Waar je tegenwoordig havengeld betaald van € 15,- zonder elektra en zonder water. Ze waren de kade aan het renoveren, waardoor wij ‘s morgens met grote drilboren gewekt werden.

Afstand 13 mijl

Foto genomen door SY Skadi, bij het verlaten van de haven.

Wij zijn toen gelijk verhaald naar de verlaten marina aan de overkant van de baai, ook daar geen water en geen elektra maar ook geen havenmeester en heerlijk rustig.

De volgende dag kwam de Skadi daar binnen en bij hun hebben wij heerlijk gebarbecued.

Op vrijdag de 30 ste hebben wij afscheid van hun genomen en zijn wij naar Assos vertrokken.

De afstand was 28 mijl

Assos

Wij hadden daar een prima plekkie voor de kade, wij hebben hier tot zondag gelegen en daarna zijn wij naar Vathi op Ithaka gevaren. Waar wij een plekje vonden op de stadskade.

De afstand 22 mijl

Kerkje voor de baai van Vathi

Op maandag hebben wij eerst boodschappen gedaan en een was gedraaid en daarna midden in de baai vooranker gegaan.

Op Dinsdag zijn wij van Vathi naar Kalamos gevaren, zoals vanouds wist George (havenmeester/kroegbaas) voor ons een leuk plekje naast de Funny Lady die wij vorig jaar op Allonisos hebben ontmoet.

De afstand was 20 mijl

Omdat het volgende dag ontzettend warm werd, zijn wij naar Mitika gevaren, maar voordat wij wegkwamen, had iemand ons anker al te pakken en wij hadden bij het wegvaren een vreemde ketting op de punt van ons anker, na enig gerommel waren wij vrij en konden wij onze reis voortzetten. Wij zijn vlakbij het strand van Mitika vooranker gegaan en niet de haven in. Deze plek beviel ons uitstekend. Wij lagen lekker in de wind maar toch rustig.

De afstand was 3,5 mijl

De volgende daag zijn wij naar Palairos gevaren met een rare tik in de schroefas. Toen wij tegen de stadskade gemeerd waren, hebben wij de achterhut uitgeruimd en zijn gaan kijken wat er allemaal aan de hand was, want de bilge liep ook steeds vol met zeewater. Daar kwamen wij een behoorlijke puinhoop tegen, want de slang van de alternator was losgeraakt en om de schroefas gewikkeld. Die slang hebben wij kunnen verwijderen, zodat de as weer vrij was van rommel. De slang was van dun plastiek versterkt met ijzerdraad, dat heeft een behoorlijke puinhoop in de machinekamer opgeleverd, na een paar uur bloed zweet en tranen hebben wij die behoorlijk schoon gekregen. Maar het volgende probleem was de lekkende schroefas. Bij ons is het een vrij eenvoudig systeem, maar je moet wel het juiste gereedschap hebben en dat was niet aan boord. Onze Australische buren wisten een monteur van Cleopatra die in Palairos woont, zij gaven ons het telefoonnummer van Dimitris. Hij kwam op maandag en had het klusje binnen een half uur geklaard.
Na de boodschappen zijn wij gelijk vertrokken naar het strand van Pogonia en daar zijn wij in de buurt van de Buona Vista vooranker gegaan, later kwam daar ook nog SY Hedda 3 liggen.

Weer een hele Nederlandse gemeenschap!

Het water is daar zo helder en mooi zodat de verleiding groot is om daar te blijven liggen. Glashelder water mooi strand, wat wil je nog meer.

Wij zijn de volgend dag, samen met Buona Vista, ankerop gegaan en naar Varko baai gevaren.
Dit is ook weer zo’n stekje met een gouden randje, hier hebben wij ’s avonds bij ons aan boord met de Buona Vista nasi gegeten.

De afstand 4 mijl

De volgende morgen zijn wij vertrokken en zijn voor het strand van Ligia vooranker gegaan.

Afstand 5,5 mijl

Jacqueline en Gerard van Buona Vista hebben de fietsen aan de wal gezet, waarop de 2 vrouwen boodschappen hebben gedaan en ja waar naartoe? Natuurlijk de Lidl!

Eind van de middag kwam ook SY Paikea van Peter vooranker liggen en wij werden daar uitgenodigd voor een borrel. Jaqueline heeft bij Paikea voor een lekkere maaltijd gezorgd, zodat deze dag weer voor treffelijk afgesloten werd.

Island Packet 380 TE KOOP / FOR SALE ----> VERKOCHT / SOLD!

VERKOCHT - SOLD - VERKOCHT - SOLD

Island Packet 380 TE KOOP 

Island Packet 380 FOR SALE

See for a detailed description in English:

https://islandpacket380forsale.blogspot.com/2019/09/island-packet-380-for-sale.html

Zie voor gedetailleerde beschrijving in het Nederlands:
https://islandpacket380forsale.blogspot.com/2019/09/island-packet-380-te-koop.html

Niet schrikken, maar wij hebben besloten om de boot te gaan verkopen.

Inmiddels hebben wij on-line een advertentie gezet. Echt veel haast hebben wij er nog niet mee. 

Wij zijn er nog niet helemaal uit of wij volgend jaar naar Nederland gaan of dat wij dan nog naar Kroatië gaan.
Via de kanalen (door Frankrijk en Duitsland of België) is natuurlijk een hoop gedoe, mast eraf en via de weg transport daarvoor regelen enz.
Het liefst verkopen wij vanuit Griekenland.

Wij hebben mooie reizen gemaakt!

In onderstaande presentatie een aantal foto's van onze boot en interieur.

Onderstaand de specificaties in pdf:

brochure IP 380
Specs IP 380

Afmetingen		12,06 x 4,01 x 1,40 (m)
Materiaal		polyester
Bouwjaar		2003 / eerste eigenaar
Motor(en)		1 x Yanmar 4JH3E diesel
PK/Kw		56 (pk), 41,9 (kw)
Ligplaats		Griekenland

VERKOCHT - SOLD

Lanterfanten in de Ionian en . . . de oplossing van de prijsvraag!

Na een week in het haventje te hebben gelegen zijn wij vooranker gegaan in Ormos Navirinou.

Afstand 4,5 mijl.

Er stond een flinke bries, maar wij hadden er weinig last van, door de wind was het aan boord niet meer zo warm. Na daar enkele dagen te hebben gelegen zijn wij terug naar Pylos gevaren, de voorspelling was dat er veel wind zou komen maar die is niet uitgekomen.

Bij het haventje werden wij opgevangen door SY Allegra van Irana en Marco, zij hebben geholpen bij het afmeren.
Met vier bootjes hebben we alle waterslangen aan elkaar gekoppeld om bij de waterkraan te komen, in het totaal hadden wij circa 200 mtr. slang en zo konden alle boten weer voorzien worden van water. Met het warme weer heb je veel behoefte aan water. Het gaf achteraf wel problemen  bij de man waar je aan de kade water kan kopen, die kwam zijn gram halen door even mede te delen dat vanaf nu er geen water meer op die manier mag worden getapt, maar ach wij zaten toch allemaal vol. Ook de elektra werd door hem stopgezet.

De Buona Vista lag ook weer terug in de haven en wij hadden weer een Nederlandse kliek.

We werden door Gerard getrakteerd op zijn verjaardag met een pizza in de stad.

Wij hebben ons gestort in de epoxy om het lek in de vuilwatertank te dichten, helaas tot nu toe nog steeds lekkage, wel minder dan in het begin.

Er kwam een Pools schip vlak naast ons liggen en die vroeg of wij interesse hadden in een stukje tonijn, dat stukje was een enorm stuk, want hij had een beestje gevangen van 15 kilo. De stukken tonijn werden over diverse schepen verdeeld, helaas SY Buona Vista was de haven uit gevaren om weer vooranker te gaan, dus die greep er net naast.

's Avonds zijn wij op SY Allegra aan het barbecueën geweest en de volgende dag hadden wij samen nog een flink stuk.

Op woensdagmiddag toen wij van het strand richting wasserij liepen, viel Sophia over een afgebroken parkeerpaaltje en schoof met haar kin over het ruwe asfalt. Wat gelijk een bloedbad gaf, t-shirt onder, bakkes onder, gelukkig hadden wij een zakdoek bij ons om het een beetje te stelpen. Het politiekantoor was er vlak naast en Gerrit vloog in volle woede het kantoor binnen, dat viel daar niet in goede aarde. Hij probeerde de agent duidelijk te maken, dat het niet normaal is dat de restanten van een afgebroken paaltje gewoon in de grond blijft zitten, de agent vertelde ons om 22:00 uur terug te komen om dit dan te melden. Inmiddels kwam een apotheker kijken of zij kon helpen en gaf als advies dat de wond gehecht moest worden. Aan boord heeft Gerrit er een zwaluwstaartje op geplakt en daaroverheen een pleister. Wij konden pas zaterdag bij de eerste hulp post terecht, deze heeft de wond een beetje schoongemaakt en een kinderpleister erop geplakt.

Hij vroeg € 20,00 maar hij kon geen bonnetje uitschrijven daar de assistent niet aanwezig was, dus is het gebleven bij hand schudden en wij konden de knip dicht houden.

Zondags hebben wij de trossen losgegooid en zijn naar Kiparissia gevaren een tocht van 28 mijl. In de baai van Pylos was het nog een heel glad zeetje, maar eenmaal op zee was het erg bonkig en geen wind. Na 13:00 uur zijn wij langszij de kade afgemeerd.

Afstand 28 mijl

Hier werd het ook weer een ophoping van Nederlandse schepen en een bekende Zwitser.
Wij zijn 2 dagen blijven liggen en zijn daarna naar Katakolon gegaan, het werd zeilen, motorzeilen en alleen op de motor, dus zeer wisselvallige wind.

Afstand 27 mijl.

Oplossing prijsvraag

In het totaal hebben wij 6 flesjes olijfolie ontvangen.

Op het laatste flesje zat geen etiket (waarschijnlijk waren die op) en dat was een rond flesje.

Niemand heeft het geraden!

Als het ons lukt een paar van die flesjes naar Nederland te krijgen, verdelen wij die onder de inzenders.

Perikelen in Pylos en . . . prijsvraag

Op 23 juli zijn wij uit Kalamata vertrokken De overtocht was warm en windloos, alles op de motor.

Wij zijn voor anker gegaan in de baai van Koroni.

Afstand 17 mijl.

Na het ankeren zei Sophia er ligt een grote steen naast ons anker, maar bij de volgende dag schrokken wij ons wild want de hele baai lag vol met enorme stenen en ons anker lag er precies tussenin. Gelukkig ging het bij het ankerop precies goed. Zo zie je maar af en toe een beetje geluk komt wel van pas.

Wij zijn naar Porto Longos gevaren op het eiland Sapientza, dit eiland is druk bevolkt door twee inwoners en wat geiten. In de avond zagen wij een enorme vechtpartij tussen 2 bokken, volgens ons moeten ze daarna enorme hoofdpijn gehad hebben.

Afstand 18 mijl

Wij zijn in deze prachtige baai 2 dagen blijven liggen  Als je in het water dook kwamen er duizenden nieuwsgierige visjes naar je toe. Het oude brood wat wij hadden ging natuurlijk gelijk het water in, wat de leukste taferelen gaf.

Op vrijdag 26 juli zijn wij ankerop gegaan en naar Methoni gevaren, de afstand was 5 mijl. De wind was zo hard dat wij pas zaterdag in de morgen met de dinghy boodschappen aan de wal konden doen, in de middag kwam wederom een harde wind opzetten, zelfs zo erg dat er zwembandjes e.d. voorbij kwamen waaien.

Zondagmorgen lagen wij zo erg te rollebollen dat wij om 06:15 uur vertrokken zijn naar Pylos het vreemde was dat er geen wind stond maar wel deining en golven.

Afstand 8,5 mijl

SY Buona Vista (van Jacqueline en Gerard) had ons al geappt dat zij in het haventje lagen. Haventje is nog wel een heel net woord, het is nooit afgebouwd Anarchie is hier troef, degene met de grootste mond en het brutaalste is heeft wel een plekkie.
Hier hebben wij een paar leuke dagen met Jacqueline en Gerard gehad, barbecueën, uit eten, op het strand rond hangen, shoppen en gezellige borreluurtjes.

Lekker kontje hé

Jacqueline had zich bij ons al aangemeld om als vrijwilliger de mast in te gaan, Zij is twee keer omhoog gegaan, er is een windex (windrichting gever) vervangen en ook het ankerlicht heeft ze vervangen, toppie!

De perikelen die wij zelf moesten oplossen, was een nieuwe macerator pomp (pomp die vuilwatertank leeg pompt) vervangen. De plaatselijke scheepshandelaar had hem zo op voorraad liggen en daar krijg je standaard een glas koude limonade en bij aankoop een flesje olijfolie.

De oude macerator hebben wij meegenomen naar de winkel want de aansluiting moest omgezet worden op de nieuwe, dat deed een kennis van hem.

Daarna is het ingebouwd en nu zijn wij de vuilwatertank aan het dichten met epoxy, lukt nog niet echt maar de lekkage wordt steeds minder.

Prijsvraag

Zoals boven omschreven kregen wij bij elke aankoop een flesje olijfolie bij de plaatselijke scheepswinkel.
Hoeveel hebben wij er nu in ons bezit?

Het antwoord kunnen jullie tot 20 augustus doorgeven naar ons mailadres, of als reactie op dit blogbericht of een appje of een telefoontje enz.

Degene die als eerste het juiste aantal weet te raden, is de winnaar.

Weerzien van oude bekenden.

We hebben 2 dagen in Astrous gelegen, omdat wij elektra van de wal hadden en een goede slager hebben we voor een paar dagen rundvlees gesudderd. Het plaatsje is de moeite waard om te bekijken (als je geen last van je rug hebt).

Op 10 juli zijn wij vertrokken naar Leonidhion.

In de middag zijn wij gaan zwemmen op het kiezelstrand, de golven stonden zich al aardig op te bouwen. Bij het terug lopen naar de boot kwamen wij de uitbaatster Margaret tegen, die ons een partij sinaasappels en een komkommer gaf met toegift een ijsje. Wij hadden duidelijk het idee om daar de volgende dag te gaan eten maar . . . . de wind trok zo hard aan dat wij het niet verantwoord vonden om het schip alleen te laten. We hadden al rekkers op de landvasten gezet, maar toch lagen wij behoorlijk te dansen.

We vernamen van de Orion (Wil en Jan-Pieter) dat zij op Monemvasia lagen.

Op vrijdag 12 juli zijn wij ook naar Monemvasia gevaren. Daar hebben wij bij hun langszij kunnen afmeren, daar zij weer langszij de kade lagen. Monemvasia staat bekend om zijn slechte ankergrond, dus wij waren blij dat wij bij hun langszij konden en de verwachting was dat er veel wind kwam. Extra dikke trossen naar de wal was geen overbodige luxe.

Hier kwamen wij nog meer oude bekende tegen, de Schilpadden.

Wil had een lekkere maaltijd voor ons bereid .

Afstand 40 mijl

Gelukkig gaat het beter met zijn rug, maar toen wij klaar stonden om buitenshuis te gaan eten, ging het weer eens een keer mis met zijn darmen, dat werd gewoon droge rijst met een klein beetje stoofvlees eten. De dag erna ging het beter en zijn wij alsnog met Wil en Jan-Pieter uit eten gegaan.

Wij hebben het slechte weer tot donderdag afgewacht, wij zijn vertrokken naar Palaio Kastro  en zijn daar vooranker gegaan. Het begon met een vrij saaie tocht maar bij de kaap werd het echt Wildwest. De automatische pilot kon het niet bijhouden, dus moesten wij op de hand gaan sturen.

Afstand 28 mijl.

Hier kwamen wij erachter dat het ankerlicht het niet meer doet. Wij zoeken nu een vrijwilliger die voor ons het lampje bovenin de mast wil vervangen! Wij gaan een ankerlicht kopen die je op het voordek kan monteren, zodat wij tijdelijk geholpen zijn.

Ondanks alle geweld lagen wij prima vooranker, maar smorgens vroeg kwam er een gigantische deining naar binnen, dat hield ons niet zo lang in bed. Wij zijn om 08:30 uur ankerop gegaan en er als een haas vandoor.

Bij Porto Kayio zijn wij weer voor anker gegaan, daar lag de Orion ook al, zij kwamen bij ons een borreltje doen. Hier hebben wij de nacht vooranker gelegen wat vrij onrustig was.

Afstand 29 mijl.

De volgende dag zijn wij naar Karavostasi gevaren en zijn daar in de baai voor anker gegaan.
De avond begon door de deining vrij onrustig maar om 23:00 uur werd het lekker rustig.

Afstand 27 mijl.

Wij zijn smorgens weer bijtijds vertrokken en onderweg kwamen wij een opblaas kano tegen, bij het oppikken van de kano, bleek de boegschroef niet meer te werken. Na enig onderzoek kwamen wij er achter dat de kabel zich los gewerkt had van de accu. 

Dit is niet goed!

Sophia wilde niet dat Gerrit aan die kabel gaat werken, dus hebben wij in Kalamata de haven opgezocht en hopen hier op een monteur.

Bij het schoonmaken van de kano, bleek hij langzaam leeg te lopen, dus die gaat naar het afval.

Afstand 29 mijl.

In de ochtend om 09:30 uur stond de monteur bij de boot, deze heeft de kabel voorzien van een solide kabelschoen. Toen hij hem weer op de accu probeerde aan te sluiten, vlogen de vonken in het rond, dat was dus niet goed. Nog 2 monteurs erbij  en het kwam nog steeds niet in orde. Eén van de monteurs  had wel interesse in de kano, dus die werd gelijk meegenomen. Zij maakten een afspraak voor ons met een elektricien om 19:00 uur, Deze man kwam pas om 20:30 uur opdraven, hij is een poos aan het werk geweest, maar wist precies wat hij doen moest, ergens bij de boegschroef zat een kortsluiting. Nu werkt alles weer naar behoren. In de tussentijd hebben wij hier ook een wasje gedraaid. Morgen 23 juli gaan wij eerst in de ochtend naar de Lidl, daarna bij het havenkantoor afrekenen en dan weg wezen.

In de golf van Argolis

In Ermioni hebben wij 4 dagen gelegen. Het was niet comfortabel er kwamen geregeld valwinden voorbij. Daardoor was het moeilijk om aan de wal te komen. Wij hebben één poging gedaan, daarbij heeft Sophia een natte kont overgehouden vanwege het buiswater wat in de rubberboot kwam.

Op donderdag 27 juni zijn wij verkast naar Porto Cheli, bij het aanlopen van de baai, kregen wij een golf naar binnen, dus al het beddengoed ‘zout’nat en moest een spoeling hebben.

Afstand 16 mijl

Na een dag daar aan de kade hadden wij het wel gezien en zijn wij verhaald naar Alexandros Bay. Waar wij heerlijk in helder blauw water voor anker hebben gelegen .

Geregeld kwam er een Motorboot liggen, genaamd  Illusion met een 5 tal kinderen, ouders en een gehandicapte man die door 2 mannen tijdens het zwemmen werd begeleid. Vroeg in de morgen vertrok de boot weer en om 16:00 uur kwam hij weer liggen.

Afstand 1,6 mijl

Na drie dagen is de tocht verder gegaan naar Nafplion.

Deze afstand was 26 mijl.

Bij aankomst stond er een man met een geel vestje klaar om de lijnen aan te pakken en dat koste € 10,00, maar wij hadden hem nodig want met een flinke optater wind was het voor ons moeilijk om zelf aan te leggen. De waterman wilde graag € 12,00 innen, maar daar zijn wij niet ingetrapt. De haven stonk en er waren verder geen voorzieningen. 

De oude stad was gezellig maar om naar het kasteel te klauteren was met deze warmte teveel voor ons. We hebben hier 3 nachten gelegen en kwamen tegen Griekse regels aan. Je betaalt hier niet per nacht maar per dag, dus tot 24:00 uur en daarna weer tot 24:00 uur. Dus bij binnenkomst in de middag en bij vertrek de volgende dag, geldt dat voor 2 dagen.

Onze accu’s gingen door de knieën, door een Zweed werden wij geadviseerd naar Kilada te varen en daar nieuwe accu’s te bestellen. Vooraf hebben wij natuurlijk eerst mailcontact gemaakt en de prijs was even slikken en weg was ons vakantiegeld!

In Kilada zijn wij in de baai vooranker gegaan, waarna wij een verschrikkelijk onweersbui over ons heen kregen, waarbij onze dinghy vliegles kreeg, maar na een half uur was alles over.

Afstand 22 mijl

Na de onweersbui zijn wij met de dinghy aan land gegaan om met de leverancier afspraken te maken. De accu’s waren besteld en werden zaterdag (de volgende dag) geleverd. Zaterdag kwam er een telefoontje dat de accu's in de winkel geleverd waren en zijn wij naar de kade gevaren, daar zijn de accu’s gemonteerd.

In de haven was het zo heet zodat wij na montage weer naar de ankerplaats gevaren zijn. De leverancier had tevens een shipshop en een wasserette. Dus wij op zondag met de dinghy een volle tas met was in de grootste wasmachine daar gegooid en daarna weer mee naar boord om de was te laten drogen.

Op maandag zijn wij naar Astrous gevaren, in het begin op de motor en later heerlijk gezeild.

Deze afstand was 18 mijl

In dit plaatsje zijn wij eerder geweest en de aankomende plaatsen die wij aan gaan doen, zijn ons niet onbekend.

Helaas heeft Gerrit weer last van zijn rug, maar even afwachten hoe het gaat aflopen.