Van rookworsten tot een soort van Chorizooi

De tocht naar Santander verliep in zeer wisselvallig weer, over de zon niet te klagen maar de wind was de boosdoener. Bij het verlaten van de baai van Bilbao kregen we enkele valwinden over ons heen, want soms onze snelheid opvoer tot 9,5 knoop. Daarna kwam de wind vanuit alle hoeken, bij deze tocht hebben we nog nooit zo vaak de motor aan en uit gehad.

Bij dit strand lagen we voor anker.

Als je bij Santander binnen loopt kijk je tegen de tegen de oude zomer residentie Palacio Real, waar de Spaanse koninklijke familie zomers bivakkeerde, het wordt nu als conferentiecentrum gebruikt. Wij zijn voor anker gegaan bij het strand Horadada. Het was erg druk van alle badgasten en boten en bootjes, maar ’s avonds lagen we nog maar met 3 schepen voor anker. Na een prima nachtrust zijn we iets verder voor anker gegaan bij Dársena de Molnedo, hier lig je pal tegen de boulevard maar erg onrustig vanwege de ferry’s die af en aan varen. We hebben de stad bezichtigd en gelijk ook boodschappen gedaan (want boodschappen is hier een never ending story). We zijn daarna weer terug voor anker gegaan bij het strand. We hadden geen zin om de jachthaven in te gaan omdat hij vrij prijzig is en erg ver van de stad af ligt, deze ligt naast het vliegveld en waar wij voor anker liggen zien wij de vliegtuigen beneden de toppen van de bergen door vliegen. Santander zelf is een veel mooiere stad dan wij gedacht hadden, met prachtige huizen (van de fine fleur van Spanje) en luxe hotels. We hadden er wel langer kunnen blijven maar we vonden het tijd worden om de voet van de rem te halen en een beetje op te schieten.

De afstand was 47,8 mijl

Wij zijn de volgende dag naar Gijón vertrokken om 06.35 uur, want het is de langste dagtrip die wij tot nu toe hebben gemaakt. De wind kwam zoals vanouds van alle kanten en te zachtjes.

Onderweg zagen wij enorme bergen waar de bewolking niet overheen kon dit was een apart gezicht.

Om circa 18.00 uur (7 mijl ten noorden van Cabo Lastres) hadden wij een klein feestje omdat de LLANO haar eerste 10.000 mijl passeerde. Onderweg vernemen we onmeetbare (voor onze instrumenten) dieptes, dan geeft de meter een melding “LAST”, deze melding hebben we verschillende malen in de Golf van Biskaje gehad. Als je Gijón in het donker binnen loopt, is het nogal erg verwarrend, je ziet de jachthaven pas op het laatste moment. Wij zijn op het meldsteiger gekropen, boot met zoet water afgespoeld nog wat gedronken en naar bed gegaan. De volgende ochtend hebben we ons bij de havenmeester (vrouwelijke) gemeld, die heeft ons een plekje op het gastensteiger toegewezen, daarna zijn we de stad ingegaan om weer eens de scheepsvoorraad aan te vullen. De stad is erg verrassend het lijkt dat het een heel moderne stad is, maar gelijk achter het havenfront loop je tussen eeuwen oude huizen en winkels, met smalle straatjes en druk verkeer.



Wasdag aan boord.

Daarna hebben we een douche genomen en ook hebben wij de was gedaan, deze was voor het laatst bij Carla gedaan, dus vannacht liggen we weer onder schone lakens. Door de wind en de zon was de droger overbodig en hebben we alleen voor de wasmachine (€ 4,00) betaald. Vanavond gaan we weer op de plancha barbecueën, geen kooltjes maar voltjes.

Gijón, uitzicht vanaf de boot.

De afstand was 86,7 mijl