2 zeilers op pelgrimstocht

Nu wij een dag aan het klussen geweest zijn vonden wij het voor de zondag leuk om de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella te maken (niet met wandelstaf met schelp eraan, maar met een trein die 160 km per uur reed). De safari begon ’s morgens vroeg, want de wekker ging af om 7.30 uur, na een snel ontbijtje, gingen wij op zoek naar de bushalte die ons naar het station moest brengen. Eindelijk hadden wij die gevonden en zagen wij net de kont van de bus de straat uitrijden. Wij hebben toen 25 minuten moeten wachten op de volgende, deze aardige buschauffeur sprak Duits en legde ons uit hoe e.e.a. werkte. Hij heeft ons keurig bij het station afgezet, waar alles leek op een terminal van een vliegveld incl. bewakers en poortjes. Toen de trein arriveerde konden wij ons ogen niet geloven hoe steriel de trein was, voor Nederlandse begrippen ongelofelijk. Daar zijn Nederlandse treinen varkensstallen bij, op een display in de trein is af te lezen de snelheid, temperatuur, tijd en volgend station.

Station Santiago de Compostela.

Eenmaal in Santiago de Compostela zijn wij de binnenstad ingegaan, om al de gebouwen te bewonderen. Bij de kathedraal aangekomen waar Jacob ligt, hebben wij een kijkje binnen genomen, een oud Nederlands spreekwoord “er is niet alles goud wat er blinkt” maar hier wel.

Het was er een drukte van belang, je mocht er binnen niet fotograferen, dat hebben wij dus ook niet gedaan. Zoveel pracht en praal hadden wij niet verwacht. Het gebouw is ook niet zo’n kleintje het is 97 mtr lang en 22 mtr. hoog. Buiten de kathedraal liepen luid zingend niet te tellen pelgrims in de rondte.

 

Wij zijn na een terrasje weer terug naar la Coruña gegaan. Waar gelukkig net een koel windje opstak waardoor het aangenaam was om weer aan boord te komen. Overdags is het hier bloedje heet, maar ’s avonds als de zon onder gaat koelt het hier snel af. We hopen dat maandag de zaak in orde komt, dan kunnen wij snel zuidelijk naar de Spaanse ria’s vertrekken.




La Coruña