Aveiro – Figueira da Foz

De bevolking hier klaagt over de koude wind, in deze tijd van het jaar moet het 10 graden warmer zijn. Wij werden op 18 mei wakker door een flinke hagelbui, voor ons de boodschap dat er die dag niet uitgevaren wordt. Dus op naar het havenkantoor om te vertellen dat wij 2 dagen extra blijven liggen, want de golfhoogte zou tot 4 meter oplopen en 2 dagen erna nog maar 1 meter. Bij het afrekenen werd ons verteld dat wij de was gratis (incl. zeep) konden doen. Zoiets laten wij niet lopen, dus snel naar boord en de was in de machine gegooid, na een uur even terug om te kijken of de machine klaar was, helaas nog even wachten en dat doen wij in het clubhuis.

Plots kwam er een clublid uitbundig naar binnen waardoor de hele tent op z’n kop ging staan van vreugde wat bleek, hij had zijn vaarbewijs gehaald! Nou dat hebben wij geweten. De champagne ging overvloedig in de glazen en wij werden hier helemaal bij betrokken alsof wij al jaren lang clublid waren. Gelukkig sprak het grootste deel van de leden Engels, zodat wij het allemaal konden volgen. Wij werden gelijk uitgenodigd voor het buffet van de volgende dag, dan waren er 2 voetbalwedstrijden ééntje van FC Porto en ééntje van Benfica, degene die de wedstrijd zou winnen werd landskampioen. FC Porto kwam als winnaar uit de bus en de hele club stond wederom op z’n kop.

 Het buffet was samengesteld door de leden en was zeer overvloedig en lekker (wij kregen een gedeelte van het restant mee naar boord, wat wij de volgende middag als lunchpakket hebben gebruikt). Ons werd uitdrukkelijk gevraagd om de overwinning van Porto in ons blog te vermelden (bij dezen dus). Deze club bestaat uit vrijwilligers en moeten elke euro omdraaien, maar ze zien kans om op te klimmen en nog voor kinderen met kanker (2 bussen vol) een onvergetelijke dag te bezorgen. Zij organiseren 1x per jaar een uitje voor deze kinderen.

Hier kunnen de meeste Nederlandse jachtclubs toch iets van leren. Onze ervaring is, als je 15 jaar lid van een club bent en je daarna nog 2 maanden extra wil blijven liggen dat zij je een financiële poot proberen uit te draaien.

Op 20 mei werd het toch echt tijd om de trossen los te gooien, anders is het gevaar groot dat je hier blijft plakken. Met een lekker zonnetje zijn wij weer naar zee gegaan. Wij hadden 1 1/2 uur nodig om de lagoon uit te komen. Eenmaal op zee stak er een lekker windje op en gingen alle zeilen bij. Dat ging zo tot aan Cabo Mondego, daarna ging de wind pal achter lopen en hebben wij de zeilen gestreken en de laatste 2 mijl op de motor gevaren. Het slingerde als een gek, want er stond een aardig holle zee. Figueira da Foz is berucht om zijn ruwe invaart. Het viel allemaal gelukkig mee. In de jachthaven aangekomen stond de havenmeester ons op te wachten. Daar hebben wij de gebruikelijke paperassen ingevuld en konden wij naar onze box varen.

 De afgelegde afstand is 50 mijl (20-05-13)