Porto

Route: ferry, tram en terug lopen en na afloop stalpoten.

Als je hier de jachthaven uitgaat, zie je een schril contrast, er staat een dikke Ferrari voor de poort en honderd meter verderop hangt er vrolijk de was, van bijna het hele dorp, te wapperen met de meeste vreemde constructies van waslijnen, midden op het pleintje staat een modern gebouw waarvan wij het idee hadden dat hier de vis verhandeld werd. Op terugweg zagen wij dat er sop in de bakken zat, wat blijkt dat het geen vismarkt is maar een openbare wasplaats (soort van wasserette) met wasborden e.d. niets elektrisch (Miele en Bosch doen hier geen zaken), alle was gebeurt hier met knokkelpower.

Wij zijn met een krakkemikkig pontje de Douro overgevaren om daarna in een nog ouder trammetje te stappen richting centrum. Dat was echt lachen, houten bankjes, een groot leer koord die eindigde in een groot bronzen bel i.p.v. het stopknopje wat wij gewend zijn. Af en toe moet de tram stoppen omdat de machinist dan de wissels om moet zetten.

Op het eindpunt zijn we te voet verder gegaan. Er was een cameraploeg die een standbeeld wilde filmen, maar er zat een meeuw bovenop het hoofd van het beeld, men haalde alles uit de kast om die meeuw te verjagen, maar het beest trok er zich niets van aan en bleef gewoon zitten.

Wij zijn toen naar de Ponte d Luis I gelopen die door meneer Eiffel ontworpen is. Het is een indrukwekkend bouwwerk, maar wel erg smal voor het hedendaagse verkeer.

Daarna zijn wij naar het Station gelopen, horizontaal stelde dat niets voor, maar verticaal was het een gigantische klim, al hijgend bovengekomen stonden wij vlakbij het station, waar wij door het VVV allervriendelijkst geholpen werden en op het station precies hetzelfde alleen dan op z’n Portugees. Gerrit kon het niet nalaten om bij het afscheid nemen te zeggen dat Nederland beter is met voetbal dan Portugal, hij begreep het en gierend van de lach namen wij nogmaals afscheid. Door het havenpersoneel was ons verteld dat de trein langs de Douro alleen vanaf juni t/m augustus en dan alleen op de zaterdagen rijdt. Wij geloofden dat niet helemaal en hebben hiervoor de informatie ingewonnen, en ja wel hoor hij rijdt dagelijks! Wij gaan maandag met deze trein mee. Eenmaal onze zaakjes geregeld te hebben, zijn we weer terug naar de brug gelopen om daar nog wat foto’s te nemen want van het uitzicht kan je niet genoeg krijgen.

Toen zijn wij langs de kade bij café Peter Sport een biertje gaan drinken, dit café is wereld beroemd onder de zeilers maar het originele café staat in Horta op de Azoren. Het heeft 2 kopieën, één in Porto en één in Lissabon, maar ze hebben allemaal hetzelfde logo en dat is een potvis.

Terwijl wij op het terrasje zaten te genieten van ons biertje vlogen er rakelings brandweer, politie, ziekenwagen, duiktroepen en helikopters voorbij. Wat bleek er was een grote rampenoefening gaande op de rivier waarbij twee passagiersboten betrokken waren, wij hebben nog nooit zoveel hulpmateriaal en mensen bij elkaar gezien je werd gek van alle sirenes en toeters. Daarna zijn wij weer over de brug langs de oever terug gelopen naar boord.

Het leuke van deze jachthaven is dat ze een meeuwenbestrijdingssysteem hebben die voor ons onbekend is. Men heeft hier kleine speakertjes in de steigers gebouwd die na elk half uur een krijsend geluid geven van een meeuw in nood. Dit is weer een nieuwe variant op die van La Coruña waar wij niet blij mee zijn is dat één zo’n ding circa 2 meter van ons luik af staat.