We hebben een winnaar!

Zoals de titel al zegt er is een winnaar op onze prijsvraag, eigenlijk zijn er twee winnaars, ten eerste Mieke en Cor en ten tweede wijzelf want de windmolen doet weer wat er van hem verlangd wordt! Hij levert stroom, maar we gaan eerst  even terug waar wij de laatste keer met het blog zijn gestopt.

Alvor is een klein pittoresk plaatsje.

We hebben daar 3 dagen doorgebracht en prachtige wandelingen door de lagune en over het strand gemaakt. Ook hebben wij in een visrestaurant van een lekkere visschotel genoten.
Het uitvaren van de lagune was net, eigenlijk nog spannender dan de invaart, één uur voor hoogwater zijn wij weer naar buiten gekropen, heel voorzichtig wederom oplettend naar de lichte vlekken (wat ondiepte betekent) om deze met zorgvuldigheid te mijden. Het is ons gelukt hier goed uit te varen en bij de uitgang lag een Engelse zeilboot aan de grond.

Wij zijn naar Portimão gevaren en hebben daar wederom Mieke en Karel ontmoet, zij hebben ons een kortingkaart (50%) voor de haven gegeven, zodat ook wij de volgende dag de jachthaven in konden.

Eerst hebben wij op de ankerplaats nog lekker gezwommen, na het zwemmen (in zout water) spoelen wij ons altijd met drinkwater uit de kuipdouche af en daarna met water uit zwarte zakken die in de zon hebben gelegen en deze worden hier echt goed warm. Sophia stond zich nog op de zwemtrap met drinkwater af te spoelen en gaf een gil en stond met één stap in de kuip. Wat blijkt er was aan haar hiel door een vis gesabbeld wat net leek of dat zij gebeten werd, dus hier zitten vissen voor huidpeeling.

De boot is in de jachthaven goed schoongemaakt en wederom is de was gedaan, het hele schip hing vol met lakens en handdoeken e.d. Vrijdags zijn wij bij BlueWater langs gegaan en gevraagd hoe het met Zwie ervoor stond. Er was nog steeds niets bekend, maar na aandringen van ons en heen en weer geklets is de brievenbus leeggehaald en jawel hoor, daar zat o.a. een monsterzakje met de onderdelen voor ons bij, maar nu was er geen monteur beschikbaar! We werden rond 17.00 uur gebeld dat wij naar het steiger konden komen voor montage. Bij het steiger aangekomen bleek dat het vol lag met kleine bootjes en de monteur stond op het steiger met Zwie onder z’n arm, we hebben Zwie aangepakt (de monteur had geen gereedschap bij zich) en er is afgesproken dat wij zaterdag om circa 12.00 uur op het steiger zullen komen voor montage.

De groene kabel was doorgeknipt.

Nadat wij Zwie aan boord hadden zijn wij voor anker gegaan en wilden de stellage vast opbouwen. Maar wat bleek één of andere ‘mongool’ heeft de aardkabel doorgeknipt, volgens de gebruiksaanwijzing moet deze wel verbonden worden, alweer een tegenslag dus wij hebben geen voorbereidingen kunnen treffen.

Vandaag kregen we om 11.00 uur een telefoontje dat de monteur beschikbaar is en dat wij naar het steiger konden komen, daar aangekomen kwam de monteur al snel met zijn gereedschap aanlopen. Hij heeft eerst de aardkabel weer aangesloten daarna zijn Gerrit en Malcom (monteur) aan het sleutelen gegaan, Zwie staat nu weer op zijn paal en draait er lustig op los.

Dus zoals helemaal bovenaan beschreven staat zijn Mieke en Cor de winnaars, helaas voor hen hebben wij als troost van de prijs al gesnoept, ha ha dat wordt dus snel een nieuwe kopen.

Wij zijn van plan om morgen richting Faro te gaan, want na zolang in Portimão gelegen te hebben trekt ons Albufeira en Vilamoura totaal niet meer omdat dit ook toeristensteden zijn, dus gaan wij op zoek naar de lagune van Faro en Olhão.

Alvor bereikt!

Dinsdag 16 juli zijn wij terug gevaren naar Lagos, gelukkig geen wind, dat was een goede smoes om alles op de motor te varen en deze goed schoon te blazen. Maar helaas was de jachthaven van Lagos niet zo gezellig als de vorige keer, wel spraken wij Duitsers bij het aanmelden in de jachthaven en zij hadden wel in Alvor gelegen, dat bleef bij Gerrit wel kriebelen, zij gaven vluchtig tips over de zandbank die voor de invaart ligt. De vorige keer was de haven van

Lagos beter bezet met alle nationaliteiten en nu waren er meerdere vrije plaatsen beschikbaar.

We kregen de volgende dag een sms'je binnen van Mieke en Karel (van de Dwarskop, waarvan wij vorig jaar in La Coruña afscheid hadden genomen) dat zij in Lagos buiten voor het strand voor anker lagen. Wij zijn na de boodschappen ‘s morgens ook gelijk naar buiten gegaan en zijn naast hun bij het strand voor anker gegaan. ’s Avonds zijn wij uitgenodigd voor een BBQ op de Dwarskop, zij hadden van alles en teveel ingekocht. Na een gezellige avond zijn wij de volgende dag met onze rubberboot een tour langs de befaamde grotten gemaakt wat erg mooi was,

maar het wemelde van de toeristenboten en ’s middags hebben wij om de boot gezwommen.

Wij besloten om een paar dagen daarna  weer te vertrekken naar Portimão, maar wij hebben eerst een nieuwe gasfles gekocht, omdat wij aan de laatste Nederlandse gasfles zijn begonnen en deze in Portugal nergens zijn te hervullen. Daar kreeg Gerrit van een Nederlandse boot weer aanwijzingen over de invaart van Alvor, zij hadden inmiddels al 20 maal Alvor in gevaren en daarvan 18 keer de grond geraakt, dus voor ons geen schaamte dat wij de eerste keer al gelijk aan de grond zaten, maar het verhaal bleef Gerrit wel boeien.

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus weer dat gat ingevaren. Het was hoog water en fouten werden dit keer niet geaccepteerd (eyeball navigation). Opletten naar de lichte vlekken in het water en met 2 computers aan zijn wij naar binnen gevaren, waar het helemaal vol ligt van catamarans, trimarans en schepen met ophaalbare kielen. Wij moesten er ankeren op een ruimte van een postzegel, want het is hier allemaal erg krap. Maar het geeft niets, wij zijn er en het is ons gelukt.

Met laagwater liggen wij totaal ingesloten door zandbanken, dat is weer eens wat anders dan ankeren in de open oceaan. Hoelang wij hier blijven liggen weten wij nog niet, maar het is hier erg gezellig.

De stand van zaken en een nieuwe . . . PRIJSVRAAG

We beginnen met de prijsvraag.
Wederom kunnen jullie een gokje wagen door aan te geven wanneer jullie denken dat wij hier uit Portimão vertrekken (datum en tijdstip) met een gerepareerde windmolen. Dat kan weer via reactie op dit blog (is de voorkeur), mag ook per mail of sms. De prijs wordt in Nederland uitgereikt en de sluitingsdatum van inleveren is woensdag 17 juli 12.00 uur!

Men heeft nu beslist dat de onderdelen uit Nederland moeten komen omdat ze daar voorradig zijn.

We hebben zelf geen flauw idee hoe dit theater gaat aflopen, maar wij hebben ons er bij neergelegd, dus geen kans op maagzweer of hartverzakkingen, maar verplicht genieten.

Het apparaat (na nu te noemen Zwie) is terug gekomen naar BleuWater in Portimão, want zij hadden de reparatie uitbesteed aan FF Solar, maar Zwie werkt nog steeds niet. BlueWater gaat nu contact opnemen met De Rietpol (importeur) om bij hun de juiste onderdelen te bestellen ook nemen ze contact op met FF Solar om te vernemen wat ze nu werkelijk hebben gedaan. Ze hebben beloofd om ons vandaag terug te bellen hoe de stand van zaken is. Maar je weet hoe het er in Portugal aan toe gaat, het is hier immers altijd amanhã.

Standbeeld van de visvrouwtjes van Portimão.

Wij hebben nu de bedoeling om morgen zonder windmolen terug naar Lagos te varen en daar blijven wij dan een dagje liggen. Het is goed voor de motor om een keertje voortstuwing te leveren dan alleen maar zo nu en dan stationair elektriciteit te leveren. Daarna komen wij weer naar hier terug. Persoonlijk vinden wij Lagos een leuker plaatsje dan Portimão, ook de jachthaven is daar net iets gezelliger. Hier is het plaatsje bij de jachthaven erg toeristisch met ’s avonds en ’s nachts veel lawaai.

Op de achtergrond uitgaanscentrum van Portimão (kroeg, winkeltje, kroeg etc. etc.)

Om toch nog wat positiefs te publiceren doen wij er nog een paar leuke foto’s bij.

Ooievaars zijn er hier net zoveel als reigers in Nederland.

De (k)ankeraars in Portimão

Helaas is de prijsvraag in het water gevallen.

Vanmorgen werden wij gebeld door ene Olga om te vertellen dat de zekering van de windmolen bij het testen doorgebrand is. Volgende levertijd midden volgende week. Na dit telefoongesprek zeiden wij dit klopt voor geen meter. Wij hebben daarom Rietpol (importeur) in Nederland gebeld en gevraagd wat voor onzin dit allemaal was. De man was hierin heel helder, de eerste reparatie die gedaan was is een printplaat vervangen en een zekering zit niet in de windmolen. Daarna hebben wij zeer pissig een mailtje gezonden naar de fabriek in Amerika, waar wij tot op heden geen antwoord op hebben ontvangen en een mailtje naar BlueWater hier in Portimão.  Na nog van niemand iets vernomen te hebben, hebben wij de telefoon gepakt en aan BlueWater even duidelijk verteld dat wij dit niet meer pikken en dat wij morgenochtend de restanten van de molen opeisen en om dan te vertrekken. Eventjes daarna werden wij teruggebeld dat ze echt morgen ‘alles’ (vrijdag) in het werk zullen zetten om ons te helpen. Aan Portugese afspraken hechten wij niet meer zoveel geloof. Dus zullen wij wel zien wanneer wij de havendammen van Portimão achter ons zien verdwijnen.

Daarom zullen wij als troost de prijsvraag zelf gaan nuttigen ha ha ha, maar er komt nog wel weer een andere prijsvraag en vergeet niet dat wij het gebied van de sherry in gaan.

Prijsvraag in Portimão

Zoals jullie inmiddels weten liggen wij al een aantal dagen te wachten op de gerepareerde windmolen.

Als je de datum en tijdstip gokt dat wij hier gerepareerd wegvaren naar onze volgende bestemming, kan je een cadeautje uit Portugal winnen (er zit wel alcohol in). De prijs wordt in Nederland uitgereikt aan degene die er het dichtst bij zit, daarom graag ook het tijdstip vermelden.

Iedereen, familie, vrienden, kennissen, blogvolgers en niet volgers kunnen reageren, bij voorkeur via reactie in het blog, maar ook per mail en sms is toegestaan.

Panne in Portimão

De windmolen is weer eens de grote boosdoener, achteraf bleek het apparaat toch niet mee te willen werken, wel draaien maar weinig stroom opleveren.
Weer contact opgenomen met BlueWater (wat wij inmiddels omgedoopt hebben in BlueSirup) en toen de monteur, na enig gemier aan de stelknop prutste deed hij het weer, maar wij zijn voor de zekerheid naar de ankerplaats gevaren  om het maar even af te wachten en om door ons eventueel verder af te stellen. Dit heeft de middag geduurd, Gerrit is trapje op trapje afgegaan (behangen is een mooi vak, plat Utrechs) maar kon de klus niet klaren. Einde van de middag contact opgenomen en de volgende dag konden wij weer op het welbekende (reparatie)steiger terecht. Het apparaat werd nagekeken en moest wederom gedemonteerd worden. Enfin wij weer terug naar de ankerplaats en wachten nu op definitieve reparatie.
Hier in Portugal werken veel kundige mensen, maar hebben het tempo van een bronstige slak.

 Nu liggen wij helemaal niet verkeerd op één van de mooiste ankerplaatsen die Europa rijk is (wat anders in de voorhaven van Lelystad). Elke dag nemen wij even een duik om af te koelen in het zeewater. Het is knapjes zout maar wij spoelen ons na de duik weer af met ‘zoet’ water.

Eventjes voor de collega's, de Utrechtse vlag wapperde bij Portimão.

In Portimão is een fantastisch mooi museum, wat in 2008 is uitgeroepen tot het beste museum van Europa ‘’Hoe de vis in een blikje komt”.

Het museum laat zien hoe tot niet zolang geleden sardines gevangen werden en werden verwerkt tot in blikjes. De machines en spoelbakken etc. etc. zijn hier nog te bezichtigen, alle stadia van de verwerking van de vis zijn in het museum op oorspronkelijke plekken met gipsfiguren aanschouwelijk gemaakt.

Honderden mensen (vooral vrouwen) verdienden hier hun brood en het was een zeer welvarend stadje. Totdat de EU een pennenstreek door deze industrie haalde.

We willen nog even terug komen op ons avontuur in Alvor (aangezien er zeer kritische lezers zijn), de aangegeven diepte op de kaart was 2 meter in 2010, in 2011 was dat al 1,70 meter maar omdat er niet meer gebaggerd wordt is het hele zaakje daar behoorlijk verzand. Als je een paar jaar verder bent kan je er alleen nog maar komen met een hovercraft. Jammer dat zo’n prachtige lagune over een poosje voor alle soorten jachten onbereikbaar wordt.

Aan de andere kant van de rivier van Portimão, is in de ankerbaai het schilderachtig dorpje Ferragudo met nog altijd met kinderkopjes geplaveide steegjes en echte vissershuisjes en met een heel prominent fort. Daar liggen wij nu al een paar dagen heerlijk voor anker, het woord haast hebben wij afgeschaft.