Panne in Portimão

De windmolen is weer eens de grote boosdoener, achteraf bleek het apparaat toch niet mee te willen werken, wel draaien maar weinig stroom opleveren.
Weer contact opgenomen met BlueWater (wat wij inmiddels omgedoopt hebben in BlueSirup) en toen de monteur, na enig gemier aan de stelknop prutste deed hij het weer, maar wij zijn voor de zekerheid naar de ankerplaats gevaren  om het maar even af te wachten en om door ons eventueel verder af te stellen. Dit heeft de middag geduurd, Gerrit is trapje op trapje afgegaan (behangen is een mooi vak, plat Utrechs) maar kon de klus niet klaren. Einde van de middag contact opgenomen en de volgende dag konden wij weer op het welbekende (reparatie)steiger terecht. Het apparaat werd nagekeken en moest wederom gedemonteerd worden. Enfin wij weer terug naar de ankerplaats en wachten nu op definitieve reparatie.
Hier in Portugal werken veel kundige mensen, maar hebben het tempo van een bronstige slak.

 Nu liggen wij helemaal niet verkeerd op één van de mooiste ankerplaatsen die Europa rijk is (wat anders in de voorhaven van Lelystad). Elke dag nemen wij even een duik om af te koelen in het zeewater. Het is knapjes zout maar wij spoelen ons na de duik weer af met ‘zoet’ water.

Eventjes voor de collega's, de Utrechtse vlag wapperde bij Portimão.

In Portimão is een fantastisch mooi museum, wat in 2008 is uitgeroepen tot het beste museum van Europa ‘’Hoe de vis in een blikje komt”.

Het museum laat zien hoe tot niet zolang geleden sardines gevangen werden en werden verwerkt tot in blikjes. De machines en spoelbakken etc. etc. zijn hier nog te bezichtigen, alle stadia van de verwerking van de vis zijn in het museum op oorspronkelijke plekken met gipsfiguren aanschouwelijk gemaakt.

Honderden mensen (vooral vrouwen) verdienden hier hun brood en het was een zeer welvarend stadje. Totdat de EU een pennenstreek door deze industrie haalde.

We willen nog even terug komen op ons avontuur in Alvor (aangezien er zeer kritische lezers zijn), de aangegeven diepte op de kaart was 2 meter in 2010, in 2011 was dat al 1,70 meter maar omdat er niet meer gebaggerd wordt is het hele zaakje daar behoorlijk verzand. Als je een paar jaar verder bent kan je er alleen nog maar komen met een hovercraft. Jammer dat zo’n prachtige lagune over een poosje voor alle soorten jachten onbereikbaar wordt.

Aan de andere kant van de rivier van Portimão, is in de ankerbaai het schilderachtig dorpje Ferragudo met nog altijd met kinderkopjes geplaveide steegjes en echte vissershuisjes en met een heel prominent fort. Daar liggen wij nu al een paar dagen heerlijk voor anker, het woord haast hebben wij afgeschaft.