El Rompido – Chipiona – Rota – Puerto Sherry

Op zondag 11 augustus zijn wij vertrokken naar El Rompido. Er was geen wind en het was erg warm, gelukkig konden wij onder de bimini een beetje uit de zon zitten. De aanloop van Rio de las Piedras is erg spannend want je moet over een drempel heen. Je ziet tientallen meters van het schip af mensen tot aan hun navel in het water staan. Een spannend klusje is dat! De betonning verandert er elke keer, dat wordt door de bevolking zelf gedaan. Maar na de drempel zijn er geen problemen. Wij zijn de jachthaven ingegaan, waar een heel ontvangstcomité ons opving, allemaal erg goed bedoeld maar wij knopen liever zelf ons eigen bootje vast. Het is een hele nette haven midden in de bossen, de broodjes waren te bestellen bij het restaurant en voor de rest van de boodschappen was het lopen naar het plaatsje !!!

Tot onze stomme verbazing lagen wij niet in de jachthaven die wij gepland hadden, deze lag circa één kilometer verderop en zag er precies eender uit, later bleek dat deze 2x zo duur was. Wij hebben er een dagje extra aan vast geknoopt omdat er ontzettende mooie natuur was.

 

Bezige mieren met een nootje.

Tegelijkertijd hebben wij klein onderhoud aan de boot gedaan. Onze Spaanse buurman vertelde ons dat het daar wemelde van de vis, waaronder tonijn.

De afstand was 25 mijl.

 Dinsdagochtend bij hoogwater zijn wij vertrokken richting Chipiona, tijdens de tocht kwam rond de middag eindelijk de wind en konden wij verder heerlijk zeilen, maar na een uurtje kregen wij eindelijk beet, het tuig liep af als een gek pprrrrt en brak af als een garen draadje, maar niet getreurd er is nog reserve aan boord. Er werd gelijk een nieuwe dikke vislijn op de molen gezet met nieuwe vishaken en weer uitgezet. Wij dachten wij laten ons niet kisten door die vissen hier. Maar dat was dus mis! Want binnen 1½ uur waren wij wederom het hele zaakje kwijt! Dat was stevig balen, er is nu nog 1 setje over en dat durven wij er niet aan te wagen, dus nu eerst maar wachten totdat wij een hengelsportzaak tegen komen.

Aan het eind van de middag kwamen wij Chipiona binnen, dat ligt aan de monding van de Guadalquivir rivier. Volgens alle omschrijvingen moet dat een echt authentiek Andalusiës stadje zijn, maar wat bleek het was overspoeld met badgasten, waarvan de standaard uitrusting is klapstoel en parasol. Wij vielen gewoon op dat wij dat niet hadden. De rivier stroomt naar Sevilla, wij hebben daar bewust niet voor gekozen omdat het een saaie tocht de rivier op is en het daar heet is.

De afstand was 43 mijl.

Na één dag hadden wij Chipiona bekeken en zijn wij doorgegaan naar Rota. Dat is een soort gelijke plaats maar met minder toerisme. Rota is een oud stadje met smalle straatjes en met een enorme militaire basis, waar de hele dag helikopters laag over de haven vliegen en waar transportvliegtuigen landen.

De afstand was 16 mijl.

Wij hebben voor de verandering weer eens een elektrisch probleem, de accu’s houden geen

stroom meer vast, daarom zijn wij uitgeweken naar Puerto Sherry, de haven is totaal anders dan de naam doet voorkomen, met veel nieuwe gebouwen, waarvan de helft maar is afgebouwd. De elektricien was op vrijdagmiddag al niet meer bereikbaar, maar omdat deze haven nogal prijzig is, zijn wij buiten voor anker gegaan en wij willen in het weekend Puerto Santa Maria aan doen om daarna weer terug te gaan naar Puerto Sherry.

We denken dat de accu’s vervangen moeten worden, deze zijn nu 10 jaar oud en dat is een flinke leeftijd voor deze dingen.

De afstand van Rota naar Puerto Sherry was 7,5 mijl