Ons eerste contact met Griekse bureaucratie

Ay Stefanos in de avond

De volgende dag in Ay Stefanos was het prachtig weer, we hebben een wandeling in de omgeving gemaakt

waarna wij hevig bezweet terug aan boord, de stoute schoenen hebben aangetrokken en in de plomp gedoken zijn.

Na de eerste schrikpoging, viel de temperatuur van het water ‘reuze’ mee.

De volgende dag zagen wij vanaf de boot een Griekse trouwpartij in het restaurant, vlak naast de boot.

De muziek was snoeihart, beginnend met Griekse muziek en eindigend met disco. Wij werden ook nog getrakteerd op een vuurwerkshow.

De volgende dag lag er bij ons aan boord allemaal kartonsnippers en roet (van het vuurwerk). Wij hebben het eerst zoveel mogelijk droog bij elkaar geveegd en daarna met zeewater afgeboend. Wat een troep was dat.

Op maandag 25 hebben wij ankerop gehaald en naar Agni bay gevaren.

Die afstand was maar 3,2 mijl

We hebben daar een heel leuk ankerplaatsje gevonden, waar ook alleen maar wij in konden liggen. Wij lagen daar precies zoals wij de Mediterraan voorgesteld hebben. Daar hebben wij een wandeling gemaakt naar de ‘taveerne’ die een eindje verderop lag. De wandeling ging door een mooi bosgebied langs het water, er was een soort van ‘voetpad’ aangelegd,

waarbij wij toch een beetje moesten klauteren.

Dinsdags zijn wij naar Corfu stad gevaren, om diverse zaken te regelen, zoals om een cruising permit ‘Dekpa’,te pakken te krijgen, waarbij je eerst naar de Port Police moet, daar krijg je een soort van nummer, met dat briefje ga je naar het belastingkantoor, midden in de stad. Als je dat gebouw binnen gaat geloof je je ogen niet, wat een rotzooi, al die documenten (misschien wel van een eeuw oud) staan opgestapeld in dozen en kasten gewoon in de hal. Enfin, je betaalt je tax van € 29,35 en je krijgt een papier geprint op oud kettingpapier, waarna je naar een ander loket moet om af te rekenen.

Met dat formulier moet je weer terug naar de Port Police, waarna je denkt dat alles in orde is. Maar nee, na een half uur op een kantoor gezeten te hebben, bleek het bevrijdende telefoontje niet te komen. Wij werden vriendelijk verzocht om de volgende morgen terug te komen. Hopen dat het dan afgehandeld kan worden.

Daarna zijn wij naar de internet winkel (Vodafone) gegaan om een abonnement af te sluiten, wij kregen al snel de simkaart. De simkaart hebben wij aan boord in de Mifi gestopt, maar helaas geen verbinding, dus ‘s avonds weer terug naar de winkel, zij hebben ons toen weer doorverwezen naar een andere winkel maar ook die konden ons niet helpen, daar de telefonische servicedesk gesloten was, wij werden gevraagd om ook daar de volgende morgen.

                                                                                 Die afstand was 8,7 mijl.

Wij gaan morgenochtend met het krieken van de dag weer op pad, Gerrit naar de Port Police en Sophia naar de Vodafone winkel.

De haven waar wij n u liggen willen wij zo snel mogelijk verlaten daar het een open riool is en de lucht is er ook naar!