Vertrek Marina di Ragusa naar Siracusa

Op 2 mei was het eindelijk zo ver. Trossen los en wegwezen.

Wij dachten stilletjes te vertrekken maar dat feest ging niet op, een compleet comité stond ons uit te zwaaien. Het was hartverwarmend. Dit weet je als liveaboard, na het einde van de winter gaat iedereen weer zijn eigen weg en is het afscheid onvermijdelijk.

Buiten op zee was het zonnig en geen wind. Na de middag stak er een zuidwestelijk briesje op en de motor kon uit.

Wij hadden twee problemen, de eerste was dat de stuurautomaat niet goed werkte en ter hoogte van Pozzallo stopte de AIS (daarmee zijn wij te volgen via Marinetraffic) er mee.

Wij hebben een mailtje naar onze denktank in Lemmer (Joost) verzonden, nu doet de stuurautomaat het weer maar via de AIS kunnen wij wel de schepen in de buurt ontvangen, maar zei kunnen ons niet zien (dus jullie ook niet).

Na een heerlijk zeilmiddagje zijn wij in Porto Palo aangekomen en wij zijn daar vooranker gegaan met nog drie andere schepen uit Marina di Ragusa.

De afstand was 29,2 mijl

De volgende morgen na een heerlijk nachtje knorren, was het potdicht van de mist, ja wij konden nog een uurtje langer in de kooi blijven.

Ons ingekorte spinakertje

Na het zondagsontbijtje, uiteraard met een eitje, was het stralend weer en hebben we ankerop gedraaid richting Siracusa. De wind was niet veel zaaks, maar wij hebben toch onze verkleinde spinaker opgezet.

Maar er was te weinig wind voor dit zeil zodat de diesel mee moest draaien.

In de middag kwamen wij in Siracusa aan en zijn wij vooranker gegaan in Porto Grande.  Dat is een enorme baai waar wij met 20 jachten en een cruiseschip vooranker liggen.

De afstand was wederom 29,2 mijl

Na een rustige nacht is het bijbootje (dinghy) weer in het water gegooid uiteraard met buitenboord motor en zijn wij naar de oude stad (Ortigia) Siracusa gegaan. Deze stad is door de Corinthiers in 734 voor Chr. gesticht en later overgenomen door de Grieken. Midden in de stad staan nog de restanten van de tempel van Apollo. Maar wij hadden meer interesse in de markt, waar wij verse groenten en heerlijke mosselen hebben gekocht (terugdenkend aan Mieke en Cor).

Aanloop bij Siracusa, als je goed kijkt zie je de besneeuwde bergtop van de Etna op de achtergrond.

Ons plan is nu over te steken naar Roccella Ionica, dat ligt aan de voet van de laars van Italië. Dit is een afstand van circa 90 mijl, wij reken erop daar circa 20 uur over te doen, dus wij zullen hier in de middag vertrekken om de volgende dag eind van de ochtend aan te komen. Wij denken eraan om 5 mei te vertrekken, maar het kan ook zomaar 6 mei worden.

Siracusa bij nacht