Tore de Maro – Marina Este – Motril - Almerimar

Wij zijn niet voor anker gegaan bij Nerja, maar bij Tore de Maro, dat was net even iets verder. De ankerplaats was onbeschut, maar wij lagen bij een heuse waterval, hij was niet erg breed maar kwam van ver hoog naar beneden, het leek net of de hele nacht de kraan open stond. Regelmatig kwamen er bij ons kano’s langs die onderweg waren naar de waterval. Het ‘ola’ was niet van de lucht. Toen het donker werd lagen wij alleen. Van een heerlijke nachtrust bleef niet zoveel over omdat er een aardige deining vanuit het oosten op stak en het zuiden windje ons er dwars op gooide, dat gaf ons een aardige slinger.

Nadat wij de volgende ochtend ontbeten hadden zijn wij ankerop gegaan en naar Marina Este gevaren.

We hadden hier wat gemengde gevoelens over, omdat wij hier al verschillende negatieve verhalen over gehoord hadden (qua prijsbeleid en deining in het haventje).

Het zat ons allemaal mee, want het was windstil, ook de prijs viel reuze mee en wij kregen zelfs nog een fles rode wijn cadeau.

Het is een ontzettend leuk haventje, maar het gros van de bebouwing staat leeg en wordt hier en daar gestut. De supermarkt op het haventerrein is weinig super en nog minder markt. Alweer zo’n Europees luchtballonnetje wat niet van de grond wil komen.

 Het strand ligt pal naast de haven, waar wij zijn wezen snorkelen. De vegetatie is wel erg grauw maar de leukste visjes zwemmen langs je bril.

’s Avonds hebben wij voor de verandering eens heerlijk pannenkoeken gegeten (met spek en onze laatste stroop), de volgende keer zal het wel met honing worden.

We hebben 7 mijl gevaren

We hadden eigenlijk daar nog een dag willen blijven liggen, maar de wind stak op en de deining begon de volgende dag plotseling door de haven te lopen. Dat was voor ons het teken om zo snel mogelijk havengeld te betalen en weg te wezen, want deze haven is met oostenwind een rattenval. Eenmaal op zee konden de lappen er weer bij, wij vlogen als een meeuw richting Motril. We hadden het idee om daar voor anker te geen, maar toen wij daar aankwamen was de deining te hoog en zijn wij de jachthaven ingegaan. De jachthaven ligt helemaal achter in de haven waar wij overnacht hebben. De prijs was hier bijna het dubbele van onze vorige haven (Marina Este), dus dat was wel even slikken. Er was wel een zwembad aanwezig maar die was helaas gesloten.

De jachthaven ligt op een haventerrein waarvan de ferry’s naar Marokko gaan, dus alles is zwaar afgesloten en alles wordt gecontroleerd (ook als je het haventerrein op of af wil).

We hebben 11 mijl afgelegd

De volgende morgen zijn wij na het ontbijt richting Almerimar vertrokken.

Er stond nog steeds een flinke deining maar geen wind. Gerrit heeft onderweg vliegende visjes gezien, maar zelf hebben wij niets gevangen. Het was erg warm en een onweersbui ging langs ons heen. We hebben nog een klein stukje kunnen zeilen, maar die pret was al snel over. Aan het eind van de middag kwamen wij in Almerimar aan. Dit wordt onze overwinteringshaven maar wij zijn nog niet van plan om nu te blijven liggen. De planning is om nog diverse andere havens te bezoeken.
De aankomst leek wel of je in je eigen buurt terecht kwam. Mieke en Karel lagen er al, ook Simone en Jean-Pierre van de Tristan II en ook nog Engelse vrienden die een zelfde schip als ons hebben. Al snel was het in de kuip een gezellige reünie.

Deze keer hadden wij 37 mijl op het log staan

De volgende dag moest er even flink aangepakt worden, want alles wat gedragen of op geslapen was moest de wasmachine in. Daar hadden wij pech mee, want de eigenaar van de wasserij was net op vakantie, de tweede wasserij was tot dinsdag gesloten, maar een Zwitsers vrouwtje wist ons te vertellen dat er aan de andere kant van de haven ook nog een wasserij zat. Met al ons wasgoed zijn wij daarheen gezeuld, er bleek inderdaad een stomerij met twee wasmachines te staan, daar hebben wij dapper gebruik van gemaakt. Na het einde van de was leek onze boot wel weer een uitdragerij. Helaas hebben wij nog geen vrije WiFi kunnen ontdekken, maar met die jacht gaan wij morgen mee verder.