Puerto Genoves – Aguadulce - Almerimar

Eenmaal in Puerto Genoves voor anker trok de wind aardig aan, maar wij lagen behoorlijk beschut. Helaas was deze keer de zeebodem niet zo zichtbaar als de vorige keer omdat er behoorlijk wat golfslag was.

De volgende ochtend zijn wij ankerop gegaan om richting Aguadulce te varen, maar om vlakbij Cabo Gata te komen, moesten wij recht tegen wind en golven, waardoor wij behoorlijk aan het steigeren waren als een jong veulen. Na de kaap hebben wij de koers verlegd zodat wij alleen op de genua verder konden zeilen. Dat ging met een behoorlijke snelheid richting Aguadulce.

Daar aangekomen zei de havenmeester dat wij op het meldsteiger moesten blijven liggen, dus mooi niet, een fatsoenlijke ligplaats of anders vertrekken. De man koos eieren voor zijn geld en verwees ons naar een leuk stekkie (dat dachten wij). Wij lagen perfect maar wij hadden niet in de gaten dat wij recht tegen een discotheek aan lagen. Dat hebben wij geweten! Vanaf 11.00 uur tot ‘s morgens 6.00 uur was het een kabaal van jewelste. Op een gegeven moment zijn wij daar toch doorheen geslapen, maar ja een mug kwam ons gezelschap houden. Na een hoop gejaag hebben wij hem toch te pakken gekregen. 

De afstand was 26 mijl.

De volgende morgen vroeg onze Duitse buurtjes of wij brood nodig hadden en die namen voor ons een heerlijk vers stokbroodje mee. Na afscheid te hebben genomen van Jessica (de havenbeheerster) zijn wij richting Almerimar vertrokken. De laatste reis voor dit jaar. De zee was zo vlak als een spiegel en het beloofde een saai tochtje te worden. Maar de vliegende vissen waren erg actief en op een gegeven moment zagen wij een stelletje meeuwen die om een rugvin heen zwommen. Wij zijn daar gelijk heen gevaren en zagen dat het om een grote maanvis ging. Dit is een griezel van bijna 1 meter, heeft geen vinnen, maar wel een grote staart dat op een vin lijkt en een grote puistkop. Helaas ging met het fotograferen alles fout, zodat wij hier geen beelden van kunnen laten zien. Hopelijk volgende keer beter. Daarna hebben wij de tocht voortgezet naar Almerimar.

Daar kregen wij onze winterplaats aangewezen.

Deze tocht was 18 mijl

Logboek eindstand

Wij zijn nu de boot voor de winter klaar aan het maken.

Het voelt een beetje vreemd aan daar wij nog steeds in T-shirt, korte broek en in sandalen lopen. Wel is hier 's morgens alles nat van de dauw ook is  in de boot de vochtigheidsgraad aan de hoge kant, sinds gisteren slapen wij weer onder het zijden dekbed. We hebben vernomen dat in Nederland het weer niet zo bie is en dat er weer bladeren op de rails liggen.

We gaan met Mieke en Karel de terugvlucht aan en huren een auto om in Malaga (vliegveld) te komen.

Jullie zullen nu even geen berichten meer ontvangen tenzij er iets te melden valt. Sowieso komt er nog een laatste blogbericht bij aankomst in Nederland met natuurlijk de overhandiging van de prijsvraag.