Vakantie in Almerimar

Jullie vinden het misschien allemaal wel vreemd, maar wij gaan nu de toerist uithangen!
Van zeilen komt er dit jaar niet veel meer van. Het is hier heerlijk weer, overdag in de korte broek en T-shirt en ’s avonds mag er best een vest bij.

Wij hebben op de boot een etentje gegeven aan onze vrienden van de Dwarskop en Tristan II.

De Tristan II heeft de tapas en de wijn verzorgd, terwijl de Dwarskop de salade en het nagerecht heeft meegenomen. Simone, Mieke en Sophia hebben er een echt feestmaal van gemaakt.
Bestaand uit: Kir Royal, plaatselijke ham, paprika visgoulash met rijst en sla, als nagerecht een heerlijke lekkernij van sinaasappel/ijs en daarna de koffie met bonbons.

Zo zie je maar, het zeilersleven is erg zwaar en afzien.

Wij vullen onze dagen met  bootonderhoud en tochtjes in de omgeving. Het wordt hier nu erg rustig, de vakantiegangers zijn verdwenen en de yachties blijven over. De ene groep wacht op goede wind om naar de Canaries en de Carieb te varen en de andere helft blijft overwinteren.
Als wij klaar zijn met werken gaan we een eindje fietsen in de omgeving.

Het netwerk via de marifoon is in volle gang en hier horen wij de laatste nieuwtjes wat er aan evenementen zijn en waar o.a. de markten staan. Er worden ook overbodige spullen aangeboden, zoals kaarten, pilots etc. etc. Wij hebben daar ook al gretig gebruik van gemaakt, voor een fles wijn hadden wij een pilotboek die op ons verlanglijstje stond.

Doordat de toiletbril bij de aansluitingen begon door te roesten, hebben wij in Nederland een nieuwe besteld, toen deze hier aan kwam bleek deze een stuk kleiner te zijn dan het origineel en is er een mailtje richting leverancier gegaan, definitief antwoord moet nog komen.

De boegschroef begon ook zijn kuren te vertonen, gelukkig kon onze Italiaanse (boot)buurman het euvel lokaliseren. Hij heeft een winkel in San Remo in scheepselektronica, zodat onze nieuwe bedieningspaneel van de boegschroef nu uit Italië komt.

Je kan wel merken dat wij in een erg internationale gemeenschap wonen, want alle talen worden hier gesproken en iedereen helpt elkaar.

’s Ochtends worden wij gewekt door zwarte vogeltjes die ontzettend mooi zingen, wij weten niet welk soort het is. ’s Avonds komen er een soort van grasparkieten, die ontzettend veel lawaai maken en er leuk uitzien.

Wij horen dat er in Nederland een hele zware storm tekeer gaat en wij lopen hier met zon en een lichtbriesje in het rond. Het zal voor ons wennen worden als wij weer naar het noorden vertrekken.