De volgende ochtend op
woensdag 17 augustus vertrokken wij, trossen los en ankerop. Helaas ging dat
laatste niet op. Het anker zat onwrikbaar vast op 15 mtr diepte. Wat wij ook probeerden het kwam niet los. We
kregen hulp aangeboden van de flottielje leiders van Holidays Sailing. Maar die
konden niet veel doen omdat het te diep was. Wij zijn weer achteruit naar de
kade gevaren en hebben daar weer vast gemaakt. Gelukkig kwam er een bromfiets
aan met twee heren van de Port Police erop, waarvan er ééntje voor ons een
duiker bestelde, maar deze had pas ’s avonds tijd voor ons. Ondertussen liep de
Erika (een Nederlands zeiljacht) binnen met Axel, Ellis en kinderen aan boord.
Wij gingen er heen om een praatje te maken. Het bleek dat Axel een expert is in
diep duiken zonder luchtfles. Hij bood gelijk aan om even een kijkje te nemen,
hij dook voor de eerste keer naar beneden (15 mtr. diep!) en kwam boven met de
melding dat het anker tussen twee rotsen beklemd zat. Hij vertrok gelijk weer
terug naar beneden, kwam 1½ minuut later weer boven met de melding dat hij het
anker verlegd heeft en dus nu weer vrij op te halen is. Daarna hebben wij met z’n allen nog gezellig
aan boord geborreld en de duiker afbesteld.
Gerrit heeft bij het
voorbij lopen van het restaurantje van de Nederlands sprekende mevrouw een tas
vol gehad met mini komkommers en een tomaat van XXl formaat, met de mededeling
van haar: lekker voor de salade.
Inmiddels had het hele
dorp ons zien vast zitten midden in de haven, dus wij waren toen gelijk het
gesprek van de dag, dus ook weer die mevrouw van de taveerne en vroeg ons of
het al opgelost was?
Donderdag, de volgende
morgen zijn wij vertrokken naar Tiros.
Sophia heeft daar het
hele dorp afgelopen op zoek naar een slager. Bij navraag bleek deze niet in het
dorp aanwezig te zijn en kan je een bestelling doen wat hij dan komt bezorgen, wij hebben dat maar achterwege
gelaten. Maar inmiddels werd onze voorraad vlees heel beperkt.
De afstand was 8 mijl
Op vrijdag zijn wij
weer vertrokken naar Astrous.
Hier konden wij goed
boodschappen halen en er was een slager aanwezig, gelukkig de voorraad kon weer
aangevuld worden, want in de laatste 3 plaatsjes was er geen slager te vinden.
Dit is een leuk plaatsje om te zien. We betaalden daar € 6,70 voor de nacht.
Deze afstand was 12 mijl
Op zaterdag zijn wij
richting het eiland Spetses vertrokken om daar een mooie ankerbaai op te
zoeken. Toen wij daar aankwamen viel onze mond open van verbazing er lagen
alleen maar superjachten en de huizen lijken wel paleizen. Onze koning
Alexander heeft hier op de vaste wal ook een optrekje (de arme sloebers).
Afstand 17 mijl .
We hadden hier nog
graag een dagje extra willen blijven liggen, maar de wind ging draaien en blies
regelrecht de baai, zodat wij verkast zijn naar een andere baai op Spetses,
maar helaas ook daar draaide de wind en moesten wij de baai verlaten. De
bedoeling was om naar Baltiza Creek te gaan, maar daar was het mudvol en daarom
zijn wij doorgegaan naar Vroi Ekati. Achter het anker was het die nacht vrij
onrustig vanwege snel varende ferry's en (zeer)grote motorjachten.
Afstand 9 mijl
Maandag na het ontbijt
gelijk ankerop en richting het eiland Hydra gevaren. Bij aankomst van de haven
van Hydra was het zo druk dat het een mierennest leek, voor ons was hier geen
plaats.
Bijna nog een
aanvaring met een catamaran die achteruit aan het varen was en wij waren weer
op weg om de haven uit te vluchten. Wij zijn uitgeweken naar de baai van
Ermionis. Daar lagen wij heerlijk vooranker en zijn daar twee dagen blijven
liggen. Wij zijn met de dinghy naar de wal geweest, deze had wel weer even een
pompje nodig, hebben boodschappen gehaald en wij zijn naar het park aan het
begin van de baai geweest.
Afstand 29 mijl
Aangezien er harde noordenwind
in opkomst was, zijn wij op woensdag 24 augustus ankerop gegaan en zijn naar de
baai van Iraka gegaan. Deze is aan alle kanten goed beschut (maar niet heus).
Daar er geen plek aan de kades was zijn wij vrij voor anker gegaan, nou dat
hebben wij die nacht geweten, we hebben tweemaal opnieuw het anker gezet, zodat
de nachtrust ook niet veel soeps was.
De afstand was 38 mijl
 |
| Ons privé strandje |
De volgende morgen
ging er een flottielje naar buiten en wij doken gelijk op dat plekje. Daar
lagen wij te stuiteren als een tennisbal. Gelukkig ging er tegen de middag een
grote catamaran weg en wij zijn gelijk op die plek gedoken, hier was het iets
rustiger maar echt ook wel bewegelijk. We hebben de trekveren weer tevoorschijn
gehaald en dat gaf wat meer rust. We wachten hier tot de golven op zee
geminderd zijn.
Zonet kwam er een man
voorbij die vroeg om een mes en vork, om de vruchten van de cactus te kunnen
snijden en hij heeft ons gelijk geleerd hoe we dat kunnen doen.
Vanmorgen zijn wij met
de driewegkraan tussen toilet/afvaltank/buitenboord bezig geweest. Er zit al
wat meer beweging in de afsluiter maar is nog niet ‘helemaal’ gangbaar en zit
nog steeds verstopt.
Uitslag / oplossing prijsvraag
Bij het eiland Antikythera
heeft men in oktober 1901 een wrak ontdekt met daarin een analoge computer die
200 jaar voor Chr is gebouwd. Hiermee kon men ingewikkelde astronomische
tijdsberekeningen mee uitvoeren, zoals het berekenen van zonsverduisteringen.
Mieke Spaans was de eerste
met het juiste antwoord.
Mieke gefeliciteerd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten