Lagos – Portimão

In Lagos zijn wij een paar dagen blijven liggen omdat wij hier de windmolen wilden laten repareren, want hij draait al een tijdje mee maar levert nog geen milliampère stroom, na enkele hopeloze pogingen om het zelf voor elkaar te krijgen hebben we er een technicus bijgehaald. Deze constateerde dat de regulator doorgebrand was.

Nu hadden wij ruim voldoende tijd om Lagos te verkennen. Niet dat wij de eerste Nederlanders hier zijn, want in het oude stadje en in de supermarkt hoor je overal je eigen taal. Het stadje op zich is erg leuk waar je uren doorheen kan dwalen en je nekt breekt over de souvenirwinkels (waar wij een katapult hebben aangeschaft voor opdringerige meeuwen, en droge bonen zijn hier genoeg) en terrasjes, waar je om de 10 minuten aangehouden wordt om te komen eten.

Boulevard Lagos

Ook wordt je veel aangehouden om boattrips naar de grotten en om trips naar de dolfijnen te kopen. Er is een heel grote supermarkt naast de haven, waar wij dus alle voorraden weer aangevuld hebben, maar vers eten kan je maar met mondjes maat kopen omdat het heel snel rijp is door de temperatuur. Dus dan wordt het kiezen opeten of weggooien en dat laatste is zonde. Het blikvoer bestaat hier uit bonen en nog eens bonen en erwten en dat hebben wij nog vanuit Nederland aan boord. Verse sperziebonen zijn onvindbaar, tomaten echter te kust en te keur en winterwortels zijn er volop.

Wij hebben hier afscheid genomen van de La Dolce Vita, zij willen zo snel mogelijk naar Ibiza gaan, want daar stappen hun dochters weer aan boord.

Aangezien de monteur zijn werkplaats in Portimão heeft hebben wij hem voorgesteld om naar Portimão te gaan om daar de windmolen te ontmantelen.

We hadden in Porto een kortingkaart (20%) ontvangen voor o.a. Lagos en deze kwam nu goed van pas dus het afrekenen van het havengeld in Lagos viel hierdoor eigenlijk wel mee.

Vrijdag zijn wij kort na de middag vertrokken naar Portimão, de wind was noord 6 en de zee was vlak omdat wij vlak onder de kust voeren, met alleen de halve genua op liepen we toch nog 7 knopen. Heerlijk is dat om zo te zeilen want je hebt heel veel snelheid en geen golven.

Na hevig gezoek in de haven van Portimão en na bijna op een zandbank te hebben gezeten, hebben wij het steiger gevonden waar wij aan het werk konden. Wij hebben de windmolen in no time gedemonteerd en is aan de wal gegaan, maar voor maandag zou er niets aangedaan worden.

Wij zijn daarna naar een mooie ankerplaats gevaren waar wij met 26 jachten liggen, waarvan 7 Nederlanders dat is ook logisch want de jachthaven kent hier Nederlandse prijzen.

De afstand was 12,5 mijl (21-06-13)



Met de rubberboot op verkenning.

Wij zijn de volgende dag met de rubberboot naar het strand gevaren en zijn op zoek gegaan naar een vers broodje. In een winkeltje probeerde men ons een half brood aan te smeren voor € 3,50! Dat hebben we dus maar niet gedaan, maar een eindje verderop was een café met een patisserie erbij, daar kochten wij 5 pistoletjes en 4 petitfours voor € 2,80. Na nog een koud biertje in een strandtent gedronken te hebben zijn wij weer naar boord gegaan en we hebben toen gelijk schaduwdoek over de kuip gespannen. Dat was namelijk nodig want dit was de eerste hete dag.

Als de reparatie langer gaat duren als maandag, gaan wij naar de Lagune van Alvor om daar eens een kijkje te nemen, het schijnt daar erg mooi te zijn, daar kan je allen maar voor anker. In de pilot is men nogal erg positief over het dorp en de mooie ankerplaats, we zijn bewust niet in het weekend daarheen gevaren, omdat het dan nogal crowdy is.

Foto bij volle maan.