Peniche – Cascais

Zondagmorgen bijtijds uit de veren er was geen wind maar  .  .  .  MIST!

Eerst maar koffie gezet en bij de havenmeester afgerekend. Toen begon het op te klaren en zijn wij vertrokken.

Aan de kust hing nog mist maar op open zee was het helder helaas liet de wind het af weten. Dus werd het weer eens een tochtje op de motor.

Bij Cabo da Roca begon het eindelijk te waaien, maar ja dan is het nog maar 10 mijl te gaan tot aan Cascais. Van het één op het andere ogenblik gingen wij over van koude naar warmer wind, de vesten gingen uit. Cabo da Roca is het meest westelijke punt van het vaste land van Europa.

Eenmaal in Cascais aangekomen lag de ankerplaats behoorlijk vol, maar wij hebben er nog een gaatje gevonden. We hebben bewust voor een ankerplaats gekozen omdat het havengeld hier voor ons circa € 50,00 per nacht is en voor 2 dagen kan je er leuke andere dingen voor doen.

Na 18.00 uur was het grootste gedeelte van de ankerplaatsen weer leeg, want hij wordt veel gebruikt voor dagjesmensen en we lagen met 6 schepen in de nacht. We hebben voor het eerst buiten gegeten zonder de kuiptent erop.

De afstand was 54,6 mijl (02-06-13)

 

We hebben voor het eerst een triplijn aan het anker gezet, inclusief boeitje erboven.

De triplijn dient  als het anker vastzit met rommel aan de bodem dan kan je via de triplijn het anker lostrekken. Wij waren al gewaarschuwd dat hier nogal rommel op de bodem ligt en we willen hiermee niet ons anker verspelen.

Na een goede nachtrust zijn wij maandagmorgen met de rubberboot de stad ingegaan om bij Jumbo boodschappen te halen. Gelukkig in de morgen want na het middaguur is het hier warm en is het niet aan te raden om op het heetst van de dag met etenswaar rond te sjouwen (die les hebben we vorig jaar geleerd). We hebben vandaag onze kuiptent vervangen voor de bimini, dat is een zonnetent die aan de buiskap geritst kan worden, het laat de wind door en houd de zon buiten.


Wij kunnen het niet nalaten, de foto's met ondergaande zon blijven ons boeien.