Lissabon

Wij hadden van alle kanten vernomen om zeker tramlijn 28^E te nemen, omdat het het spectaculairste trammetje van de stad is.

En inderdaad hij zag er anders uit als die van Utrecht naar Nieuwegein. In plaats van plastiek was alles van hout, alsof je een eeuw in de tijd terug stapte. Ook het traject was een hele ervaring, diverse scherpe bochten en stijl omhoog en naar beneden was de gewoonste zaak. Ongelofelijk dat het oude spul nog zo goed op z’n remmen en op z’n gaspedaal reageert.

Maar vanuit de tram heb je een leuk uitzicht in kleine smalle straatjes en grote pompeuze bouwwerken. 

Nadat wij de tocht hebben gemaakt zijn wij in het centrum van de stad uitgestapt en hebben daar nog eens uitvoerig rondgewandeld eigenlijk op zoek naar een korte broek voor Sophia. Helaas zijn wij niet geslaagd en wij zijn weer naar boord terug gegaan.

Gisteren hadden wij een rondrit door de buitenwijken genomen, die onder andere langs het expo ’98 liep dat erg afstak tegen de omliggende wijken, zo armoedig het ene eruit ziet zo futuristisch het andere. We zagen op het voormalige expositieterrein een zeer apart gebouw met een betonnen dak van 50 mtr. zonder enige ondersteuning.

De hele expo had als thema ontdekkingsreizen en oceanen, de gezichtstrekker was de toren van Vasco da Gama.

Alle voormalige paviljoens zijn afgebroken of in gebruik genomen voor onderwijs en commercie.

Op ongeveer het hoogste punt van de stad heb je een park dat zover reikt dat je de Taag kan zien.

Op bijgaande foto zie je het balkon waar de Portugese republiek is uitgeroepen