De cirkel is nu rond

In Korissia op Kea zijn wij 5 dagen blijven plakken, want de wind hield ons daar vast, havenmeester hebben wij daar niet gezien, wel kregen wij controle van de coastguard die uitgebreid al onze papieren moest zien en vroeg naar de vervaldatum van reddingsvlot en vuurwerk. Gerrit vertelde dat het vuurwerk aan het verlopen was, maar . . .  nog niet over datum is (dit laatste zoog hij uit zijn duim) en het reddingsvlot gekeurd is, ha ha had hij zelf gedaan!

Op dinsdag 11 juni zijn wij vertrokken naar de baai van Sounion.

Onderweg hadden wij niet zo gek veel wind, maar wij dansten aardig door de golven van passerende ferry’s. Na 15 mijl te hebben gevaren zijn wij daar vooranker gegaan, onder de tempel van Poseidon. Dat is een indrukwekkend kraakpand waarvan de zuilen en de bovenstukken nog intact zijn. Wij hebben er diverse foto’s genomen, maar voor de foto’s van de zonsondergang waren wij net te laat, want wij waren de afwas aan het doen, helaas.

Na een onrustige nacht in de baai, door de passerende ferry’s, zijn wij de volgende dag ankerop gegaan en naar het kleine haventje van Perdika op Aegena gevaren.

Afstand 34 mijl.

Er is een zeer kleine supermarkt en er zijn veel taveernes.

Wij kregen stroom van de plaatselijke kroegbaas, wat inhield dat wij daar 2 keer een borrel (Ouzo) hebben genomen en er lekker hebben gegeten. Echter de eerste avond kwam er een hevig onweer over en kwam de uitbater vertellen dat de stroom eraf ging vanwege veiligheid.

Stroomvoorziening!

Op het strandje hebben wij onze nieuwe snorkels geprobeerd, deze bevallen uitstekend, dit was nog een verjaardagscadeautje.

Na 3 dagen zijn wij vertrokken naar Palaia Epidhavros, alle winkels zijn daar beschikbaar, slagerij, bakker, supermarkt en wasserij.
Bij aankomst en vertrek moet je tussen 2 betonnen vuurtorens varen, terwijl je er aan alle kanten voorbij kan.

Afstand 19 mijl

Ook hier hebben wij weer een hevige onweersbui gehad die zondagavond plotseling over de bergen kwam met zeer veel regen en wind, het duurde slechts een half uur, maar het hele dek zat vol met zand en naalden van de lariks bomen die naast het schip stonden.

Op de maandag bij vertrek met windstilte ontmoette wij iets heel vreemds. Het zwom in het water en had een enorme spanwijdte, wij vermoeden dat het een rog was, hij liet zich niet fotograferen. De foto’s die wij hebben zijn alleen maar rimpels in het water, zie de foto.

Wij zijn naar Methana gevaren, waar wij niet welkom waren in de jachthaven, wij werden verwezen naar de ferry kade, hier was plaats genoeg, elektriciteit en water op de kade, maar verder erg kaal.

Afstand 19 mijl.

Aan het eind van de middag kwam een Pool langs, of wij trek hadden om mee te gaan met een busje naar Vulcano, Acropolis en de cave Peristeri. Wij zijn meegegaan maar zowel de klauterpartij naar Vulcano en de grot was teveel van het goede voor ons en zijn wij halverwege weer terug naar de bus gegaan, al met al een leuke bustocht maar helaas weinig contact kunnen maken met de andere inzittenden, want die spraken geen Engels.

De volgende dag stak er een fris windje op die wij hebben gebruikt om naar Ormos Neorion te gaan op Poros. Eerst hebben wij geprobeerd om in Russian Bay vooranker te gaan, maar daar was het een beetje te druk. In Ormos Neorion was nog een leuk plekkie, daar hebben wij 2 dagen vooranker gelegen.

Afstand 6 mijl

Wij kregen een Whatsappje dat Ingrid en Hans van SY Aeolos in Poros stad lagen en kregen van hun door dat de chartervloot net uitgevaren was en dat naast hun nog een leuk plekkie was. Dat werd ankerop en naar Poros stad.

Poros stad

De afstand was slechts 1 mijl.

Wij hebben met elkaar 2 leuke dagen gehad, lekker uit eten geweest en tips uitgewisseld.

Zaterdags zijn wij vertrokken naar Ormos Skindos op Dokos. Onderweg kom je een eiland tegen genaamd Soupia met de bijnaam de Pad (Frog) en het ziet er ook zo uit.

Eerst hebben wij een plekje geprobeerd te vinden in Derrick Cove, maar dat lag al aardig vol.

Wij zijn uitgeweken naar Skindos, in de noordoosthoek zijn wij vooranker gegaan, waar het lekker rustig was, maar . . . .  zondagochtend kwamen er circa 9 van die gigantische sherry cruisers ook vooranker. Wij liggen nu als een mug tussen de olifanten en de bijboten snorren je hier om de oren.

Afstand 21 mijl.

We hebben 2 dagen heerlijk gelegen in super blauw water en lekker gezwommen.

Op maandag zijn wij met een heerlijk windje naar Ermioni gezeild. In 2016 hebben wij hier ook vooranker gelegen, maar toen kwamen wij vanuit het westen en nu vanaf het oosten. Wij hebben nu de cirkel rond in Griekenland wat wij ons pas realiseerden toen wij hier in deze baai weer voor anker lagen, hebben wij gelijk een titel voor dit blogverhaal.

Afstand 6 mijl

Allemaal beesjes!

Na een heerlijke nacht vooranker te hebben gelegen zijn wij de volgende dag ankerop gegaan en zijn in Eretria wederom vooranker gegaan.

Afstand was 14 mijl.

Onderweg kregen wij een gratis airshow van de Red Arrows van de RAF.

Ook kwamen ze de volgende  morgen nog een show weggeven boven Eretria.

De volgende morgen zijn wij ankerop gegaan, omdat wij het niet zo nodig vonden om in deze toeristische plaats aan wal te gaan.

Wij hebben koers gezet naar Almirpotamos, hier hebben wij vorig jaar ook al gelegen en het was ons toen zeer goed bevallen.

Afstand 26 mijl.

Alles was nog precies hetzelfde als vorig jaar, inclusief schildpadjes en muggen, alleen nu waren er veel minder tavernes open (het seizoen was nog niet zo ver), dat was voor ons een kleine domper want ze hadden hier heerlijke pizza’s.

Bij het schoonmaken van de luchtkokers zag Sophia iets vreemds zitten, met een wasbak en een waterpomptang hebben wij het filter verwijderd. Er bleek een ‘dode’ schorpioen in te zitten, maar zijn angel stak nog gevaarlijk naar buiten, zodat wij ‘bangeriken’ hem niet dorsten aan te raken. Om een foto te maken van dat beest, kneep Gerrit een beetje te hard met de waterpomptang, zodat wij hem maar gelijk over de muur gezet hebben, dus qua beestjes hadden wij weer een aardige dag: schorpioen, schildpadden en muggen!

Na 2 nachten daar te hebben gelegen, zijn wij op 31 mei vertrokken naar de Petali eilanden, daar zijn wij bij Xero vooranker gegaan. Wij hebben daar op SY Skadi (Annelies, Peter + katten) gewacht, die kwamen één dag later (zij hadden bij een ander eiland eerst vooranker gelegen).
Wij kennen hun van presentaties vanuit de Toerzeilers op de Middellandse Zeedag. 

Het was leuk om elkaar op een andere manier te ontmoeten dan in winterkleding.

Afstand 26 mijl

Na de volgende dag afscheid te hebben genomen zijn wij doorgevaren naar Karistos, een trip van 13 mijl (dat ligt op het zuidpuntje van Evia).
Inmiddels hebben wij ‘nu pas’ de dekbedden verwijderd en slapen dus onder het laken.
In Karistos hebben ze enkele bolders aan de kade leuk beschilderd met zee figuren.

De volgende dag kwam er een Franse trimaran naast ons liggen, bestaande uit 2 ouders en 3 kids. Doordat zij een buitenboordmotor hadden was het voor hun moeilijk om aan de wal te komen, wij hebben toen aangeboden dat zij via onze gangway (loopplank) naar de wal konden komen, zodat het voor de kinderen en hun een stuk simpeler was. Doordat wij een Evia elektra en waterkaart hadden aangeschaft konden wij die met hun delen, niet dat het nodig was voor de elektra, maar water konden ze best gebruiken. Wij hadden een leuk contact met hun.

Wij hebben ook een autootje gehuurd, waarbij wij eerst de zuidkant hebben bekeken. Wij kwamen 2 keer over een schildpad tegen, ja heus midden op de weg!

Ze laten zich niet zo makkelijk fotograferen, want het koppie duikt gelijk onder het schild, wij hebben het toch voor elkaar gekregen!

Eigenlijk wel link voor die beesten, want als je flink hard rijd veranderen ze in “Turtle wax”.

Onderweg kwamen wij de waterval van Platanistos tegen en hebben die uitgebreid bekeken en gefotografeerd. Het was een fantastisch gezicht, terwijl wij die ochtend als enige daar aanwezig waren. Toen wij op de terugweg er weer langs kwamen, was het alweer een stuk drukker.

In de middag zijn wij naar het noordelijk gedeelte gegaan, waaronder andere Marmari, wij vonden het hier tegenvallen en zijn daarna de bergen in getrokken, veel wouden en watervallen en alles zo’n beetje verlaten, het zuidelijk gedeelte had duidelijk onze voorkeur.

In de avond hebben wij nog leuk gekeuveld met onze Franse buurtjes die de volgende dag vertrokken. 

Wij zijn één dag later, op donderdag vertrokken naar Korisssia op het eiland Kea.

Daar hebben wij zoals gewoonlijk hier in de Med afgemeerd met vooruit het anker, toen wij keurig tussen twee boten lagen en de trossen naar de wal wilden vastmaken, kwamen wij een probleem tegen, één tros hebben wij door een ring gehaald, maar voor de andere tros was geen ring, bolder of iets dergelijks aanwezig. Dus toen maar creatief opgelost en aan een poot van een recreatiebank vastgemaakt, bij het doorhalen van het anker kwam echter de bank naar voren, dus deze stond niet vastgenageld aan de grond, oeps! Weer los gemaakt en toen de tros aan een lantaarnpaal geknoopt, ook dat was geen succes, want nu liep de tros dwars over de stoep, waar hele volksstammen overheen lopen, naar bijvoorbeeld de ferry met rolkoffers e.d.. Volgende optie is hem maar dwars uitzetten, waarbij de buurman zo vriendelijk was om hem over zijn loopplank te laten lopen. Probleem opgelost.

Voor de komende dagen wordt er hevige wind voorspeld, dus wij zullen hier weel een paar dagen blijven plakken.