Weerzien van oude bekenden.

We hebben 2 dagen in Astrous gelegen, omdat wij elektra van de wal hadden en een goede slager hebben we voor een paar dagen rundvlees gesudderd. Het plaatsje is de moeite waard om te bekijken (als je geen last van je rug hebt).

Op 10 juli zijn wij vertrokken naar Leonidhion.

In de middag zijn wij gaan zwemmen op het kiezelstrand, de golven stonden zich al aardig op te bouwen. Bij het terug lopen naar de boot kwamen wij de uitbaatster Margaret tegen, die ons een partij sinaasappels en een komkommer gaf met toegift een ijsje. Wij hadden duidelijk het idee om daar de volgende dag te gaan eten maar . . . . de wind trok zo hard aan dat wij het niet verantwoord vonden om het schip alleen te laten. We hadden al rekkers op de landvasten gezet, maar toch lagen wij behoorlijk te dansen.

We vernamen van de Orion (Wil en Jan-Pieter) dat zij op Monemvasia lagen.

Op vrijdag 12 juli zijn wij ook naar Monemvasia gevaren. Daar hebben wij bij hun langszij kunnen afmeren, daar zij weer langszij de kade lagen. Monemvasia staat bekend om zijn slechte ankergrond, dus wij waren blij dat wij bij hun langszij konden en de verwachting was dat er veel wind kwam. Extra dikke trossen naar de wal was geen overbodige luxe.

Hier kwamen wij nog meer oude bekende tegen, de Schilpadden.

Wil had een lekkere maaltijd voor ons bereid .

Afstand 40 mijl

Gelukkig gaat het beter met zijn rug, maar toen wij klaar stonden om buitenshuis te gaan eten, ging het weer eens een keer mis met zijn darmen, dat werd gewoon droge rijst met een klein beetje stoofvlees eten. De dag erna ging het beter en zijn wij alsnog met Wil en Jan-Pieter uit eten gegaan.

Wij hebben het slechte weer tot donderdag afgewacht, wij zijn vertrokken naar Palaio Kastro  en zijn daar vooranker gegaan. Het begon met een vrij saaie tocht maar bij de kaap werd het echt Wildwest. De automatische pilot kon het niet bijhouden, dus moesten wij op de hand gaan sturen.

Afstand 28 mijl.

Hier kwamen wij erachter dat het ankerlicht het niet meer doet. Wij zoeken nu een vrijwilliger die voor ons het lampje bovenin de mast wil vervangen! Wij gaan een ankerlicht kopen die je op het voordek kan monteren, zodat wij tijdelijk geholpen zijn.

Ondanks alle geweld lagen wij prima vooranker, maar smorgens vroeg kwam er een gigantische deining naar binnen, dat hield ons niet zo lang in bed. Wij zijn om 08:30 uur ankerop gegaan en er als een haas vandoor.

Bij Porto Kayio zijn wij weer voor anker gegaan, daar lag de Orion ook al, zij kwamen bij ons een borreltje doen. Hier hebben wij de nacht vooranker gelegen wat vrij onrustig was.

Afstand 29 mijl.

De volgende dag zijn wij naar Karavostasi gevaren en zijn daar in de baai voor anker gegaan.
De avond begon door de deining vrij onrustig maar om 23:00 uur werd het lekker rustig.

Afstand 27 mijl.

Wij zijn smorgens weer bijtijds vertrokken en onderweg kwamen wij een opblaas kano tegen, bij het oppikken van de kano, bleek de boegschroef niet meer te werken. Na enig onderzoek kwamen wij er achter dat de kabel zich los gewerkt had van de accu. 

Dit is niet goed!

Sophia wilde niet dat Gerrit aan die kabel gaat werken, dus hebben wij in Kalamata de haven opgezocht en hopen hier op een monteur.

Bij het schoonmaken van de kano, bleek hij langzaam leeg te lopen, dus die gaat naar het afval.

Afstand 29 mijl.

In de ochtend om 09:30 uur stond de monteur bij de boot, deze heeft de kabel voorzien van een solide kabelschoen. Toen hij hem weer op de accu probeerde aan te sluiten, vlogen de vonken in het rond, dat was dus niet goed. Nog 2 monteurs erbij  en het kwam nog steeds niet in orde. Eén van de monteurs  had wel interesse in de kano, dus die werd gelijk meegenomen. Zij maakten een afspraak voor ons met een elektricien om 19:00 uur, Deze man kwam pas om 20:30 uur opdraven, hij is een poos aan het werk geweest, maar wist precies wat hij doen moest, ergens bij de boegschroef zat een kortsluiting. Nu werkt alles weer naar behoren. In de tussentijd hebben wij hier ook een wasje gedraaid. Morgen 23 juli gaan wij eerst in de ochtend naar de Lidl, daarna bij het havenkantoor afrekenen en dan weg wezen.

In de golf van Argolis

In Ermioni hebben wij 4 dagen gelegen. Het was niet comfortabel er kwamen geregeld valwinden voorbij. Daardoor was het moeilijk om aan de wal te komen. Wij hebben één poging gedaan, daarbij heeft Sophia een natte kont overgehouden vanwege het buiswater wat in de rubberboot kwam.

Op donderdag 27 juni zijn wij verkast naar Porto Cheli, bij het aanlopen van de baai, kregen wij een golf naar binnen, dus al het beddengoed ‘zout’nat en moest een spoeling hebben.

Afstand 16 mijl

Na een dag daar aan de kade hadden wij het wel gezien en zijn wij verhaald naar Alexandros Bay. Waar wij heerlijk in helder blauw water voor anker hebben gelegen .

Geregeld kwam er een Motorboot liggen, genaamd  Illusion met een 5 tal kinderen, ouders en een gehandicapte man die door 2 mannen tijdens het zwemmen werd begeleid. Vroeg in de morgen vertrok de boot weer en om 16:00 uur kwam hij weer liggen.

Afstand 1,6 mijl

Na drie dagen is de tocht verder gegaan naar Nafplion.

Deze afstand was 26 mijl.

Bij aankomst stond er een man met een geel vestje klaar om de lijnen aan te pakken en dat koste € 10,00, maar wij hadden hem nodig want met een flinke optater wind was het voor ons moeilijk om zelf aan te leggen. De waterman wilde graag € 12,00 innen, maar daar zijn wij niet ingetrapt. De haven stonk en er waren verder geen voorzieningen. 

De oude stad was gezellig maar om naar het kasteel te klauteren was met deze warmte teveel voor ons. We hebben hier 3 nachten gelegen en kwamen tegen Griekse regels aan. Je betaalt hier niet per nacht maar per dag, dus tot 24:00 uur en daarna weer tot 24:00 uur. Dus bij binnenkomst in de middag en bij vertrek de volgende dag, geldt dat voor 2 dagen.

Onze accu’s gingen door de knieën, door een Zweed werden wij geadviseerd naar Kilada te varen en daar nieuwe accu’s te bestellen. Vooraf hebben wij natuurlijk eerst mailcontact gemaakt en de prijs was even slikken en weg was ons vakantiegeld!

In Kilada zijn wij in de baai vooranker gegaan, waarna wij een verschrikkelijk onweersbui over ons heen kregen, waarbij onze dinghy vliegles kreeg, maar na een half uur was alles over.

Afstand 22 mijl

Na de onweersbui zijn wij met de dinghy aan land gegaan om met de leverancier afspraken te maken. De accu’s waren besteld en werden zaterdag (de volgende dag) geleverd. Zaterdag kwam er een telefoontje dat de accu's in de winkel geleverd waren en zijn wij naar de kade gevaren, daar zijn de accu’s gemonteerd.

In de haven was het zo heet zodat wij na montage weer naar de ankerplaats gevaren zijn. De leverancier had tevens een shipshop en een wasserette. Dus wij op zondag met de dinghy een volle tas met was in de grootste wasmachine daar gegooid en daarna weer mee naar boord om de was te laten drogen.

Op maandag zijn wij naar Astrous gevaren, in het begin op de motor en later heerlijk gezeild.

Deze afstand was 18 mijl

In dit plaatsje zijn wij eerder geweest en de aankomende plaatsen die wij aan gaan doen, zijn ons niet onbekend.

Helaas heeft Gerrit weer last van zijn rug, maar even afwachten hoe het gaat aflopen.