Almerimar – Puerto de Aguadulce – Puerto Genovés – Garrucha

Wij kregen een offerte voor de hoes van de bijboot, maar die vonden wij te pittig en daar zien wij vanaf, over de spinaker zij wij aan het handelen.

Havenkantoor Almerimar

Na een paar dagen hevige wind zijn wij weer vertrokken, het koste ons moeite om deze gezellige plaats ‘tijdelijk’ te verlaten. Het is er erg gezellig en je zit hier tussen mensen waar de neuzen allemaal dezelfde kant op staan, zelfs de Tristan II heeft besloten hier ook te overwinteren.

De volgende stop werd Aguadulce circa 20 mijl verderop, we waren nog niet de haven van Almerimar uit en er stond een steile zee, maar na en stukje uit de kust konden wij de koers verleggen en zowaar gingen de zeilen bij en dat ging prima want wij voeren met 6 knopen naar Aguadulce.

Wij kregen daar een mooi plekkie, vlakbij het strand. Wij besloten er nog een dag aan vast te knopen omdat wij echt zin hadden om op het strand te bivakkeren en uitgebreid in de Mediterrane te gaan zwemmen,

in de ochtend was het zeer mistig die door de zon weer verdween.

In de middag  kregen wij in de haven bezoek van een vrouwtje wat groente en fruit verkocht, zij sprak Engels, Frans en Duits. Na enig geklets hebben wij het één en ander bij haar gekocht, wij kregen als toegift een handje tomaatjes en een vijg.

De afstand was 19 mijl

Op 3 oktober zijn wij vertrokken naar Puerto Genovés, met weinig of geen wind met een vreemde mist, die voor ons oploste en achter ons dicht viel. Na Cabo de Gata wordt het landschap totaal anders, van gigantische kassen en landbouw wordt het dor en droog met hoge grillige bergen. Wij zijn voor anker gegaan in Puerto Genovés waar het water zo helder is waardoor wij ons anker wat met 20 meter ankerketting verderop lag goed te zien was. De bodem met visjes en kwalletjes was zichtbaar. Omdat er zoveel kleine rode kwalletjes zaten zijn wij maar niet gaan zwemmen, want wij weten niet of deze beestjes goed of kwaadaardig zijn.

De afstand 26 mijl

 's Nachts liep de deining de baai in, hierdoor werden wij aardig door elkaar geslingerd.

De volgende ochtend zagen wij vrij nauwkeurig door de ligging van de ankerketting wat voor capriolen het schip ’s nachts had uitgehaald, dat is het voordeel van heel helder water wat je vroeger nooit zag. Zoals ook met het ankerop, een octopus had ons anker uitgezocht als bewoonbare plek! Met het ankerop halen vertrok hij maar. Wij konden merken dat het deze dag ‘Wereld dierendag’ was want, als je binnen achter de pc zat hoorde je geheid een gil: vliegende vissen! Als je dan na enig gestommel aan dek kwam was het theater voorbij. Op een gegeven moment hoorden wij grote plonsen vlak naast het schip. Wij hadden ineens een groep grote tonijnen (dit keer geen tofijnen). Ze kwamen geheel uit het water, maar voordat de camera klaar was, was de groep alweer vertrokken. Helaas geen foto’s hiervan.

De afstand 35 mijl

O ja, wij hebben de terugvlucht geboekt op 7 november vanaf Malaga naar Amsterdam.