Klauteren en feesten

Toen de volgende dag de wind was gaan liggen, zijn wij met de bus naar Jardins d’Alfàbia gegaan.

We waren eerst van plan om dat met het treintje te doen, maar dat had niet zoveel zin omdat er een gigantisch lange tunnel door de Serra de Tramuntana loopt en doordat de bus sneller en goedkoper is, zijn wij zo aan de andere kant van het gebergte gekomen.

De tuin is door de Moren aangelegd, de onderkoning van het eiland ontwikkelde verborgen irrigatiesystemen ergens in de 12^e eeuw om deze opmerkelijke tuinen te creëren. Er groeien ongeveer 40 soorten bomen, klimmers en bloeiende struiken. Het 17-eeuwse herenhuis is gebouwd door de katholieke kerkvorsten en is ingericht met antiek en beschilderde panelen en heeft een collectie van originele documenten die de geschiedenis van het landgoed weergeven.

Het is niet erg groot (in 2 uur tijd wandel je er doorheen) maar het is erg mooi.

We zijn terug toch maar weer met de bus gegaan, deze kwam precies op tijd (alle bussen hebben hier 10 minuten vertraging en daar hebben wij nu ervaring mee), dus na 10 minuten gewacht te hebben is het richting Sóller gegaan.

Sóller is een oud stadje waar alles nog authentiek is, maar de toeristen hebben het ook ontdekt. Het hele marktplein is in bezit genomen door terrasjes. Na wat gegeten te hebben zijn wij met de antieke tram naar Port de Sóller gereden.



Gerrit heeft nog even assistentie verleend bij de ‘Peilikaan’ om de gerepareerde windmeter weer terug op zijn plaats, in de top van de mast, te zetten. Suzanne van de ‘Sobat Kras’ is door de mannen de mast in gehesen en zij heeft vanuit de top van een paar leuke foto’s gemaakt, waarvan wij er hierbij één plaatsen.

 Enkele dagen daarna zijn wij weer terug naar Sóller gegaan, maar dan te voet over de berg geklauterd. Het is maar een klein geitepadje, waar je voor het grootste gedeelte onder de bomen loopt, gelukkig maar want zo is het goed te doen.

Een gedeelte van de route loopt via citroen en sinaasappelgaarden. Sophia heeft hier haar eerste citroen gejat. Sinaasappelen kregen wij van een aardige boer die in zijn boomgaard aan het werk was.

Deze sinaasappels zijn erg sappig en heerlijk zoet, hier kunnen de Nederlandse supermarkten met hun bocht niet tegenaan! Wat dat aangaat worden wij hier aardig verwend, maar de vis is hier minder als aan de vaste wal.

De buit van één dag (gekregen en gejat)

Gisterenavond zijn wij met 6 Nederlandse en 1 Belgische boot aan de wal geweest om naar het voetbal te kijken. De mensen op de wal stonden een beetje raar naar ons te kijken, hoe wij er uitgedost bijliepen. Wij zijn een Ierse pub ingedoken, waar wij het hele spektakel gevolgd hebben. Wij waren de grootste groep en bij elk doelpunt produceerden wij aardig wat kabaal, zodat de mensen op straat bleven kijken, wat daar op het terras allemaal gebeurde. Na afloop ging de karavaan weer terug naar boord, dus iedereen zocht zijn bijbootje weer op en voer naar zijn eigen boot.

Hooligans

en . . . nog meer hooligans

Van zeilen komt deze dagen niet zo erg veel!

De groep was te groot om op één foto te kunnen.