Skyros

Op 07 juni zijn wij vertrokken om in het noorden van Alonissos in Firaki te gaan liggen. Toen wij daar aankwamen bleek het een troosteloze bende te zijn en de hele haven was daar vervuilt van wilde ankerboeitjes, dus voor ons niet gezellig en zijn wij doorgegaan naar Ormos Panayia, een geweldig mooie ankerplek, waar de Ilja ook al lag.

Afstand 14 mijl

De volgende dag zijn wij richting zuiden naar Pefkos op het eiland Skyros gegaan, de Ilja is naar het noorden gegaan. 

Hier gingen wij vlakbij het strand voor anker, maar bij de eerste windbui, dreven wij bijna de baai weer uit. Wat bleek bij het ophalen van het anker zat er een grote autoband aan.

Baai van Pefkos

Wij zijn naar één van de moorings van de vissersbootjes gevaren en hebben daar 2 nachten heerlijk gelegen.

Afstand 28 mijl

Op zondag zijn wij verhaald naar Linaria, we moesten door een nauwe passage, waar wij vooraf de discussie hadden, omvaren of door die nauwe geul, wij hebben voor het laatste gekozen. We kwamen met een optater wind de haven in, maar de havenmeester assisteerde uitstekend met zijn rubberboot. De jachthaven is niet groot en je moet hem delen met een grote ferry, die ’s morgens wegvaart en ’s avonds terugkomt, bij binnenkomst laat dan de cocktailbar muziek horen.

Afstand 3 mijl

In de tijd dat de ferry afwezig is kan je het bunkerstation gebruiken, want de ferry ligt er pal voor.

Water, elektra, mooringlijnen en WiFi is bij het havengeld inbegrepen ook staat er een webcam op het haventerrein gericht, waar wij ook gebruik van hebben gemaakt.

Het havengeld is € 20,-  de havenmeester komt elke ochtend langs met de vraag of alles naar wens is, dat is wat anders dan op de Waddeneilanden, daar wordt je per megafoon gesommeerd om op bepaalde tijden je havengeld te voldoen (totaal onpersoonlijk), hier kwam de goede man zijn geld incasseren en gaf advies. Hij reed op een soort van elektrische driewiel step, ook werd daarmee het huisvuil opgeruimd dan hing er een karretje achter.

Het beviel ons zo goed dat wij tot donderdag zijn blijven plakken.

Op dinsdag wilden wij met de bus naar Chora (hoofdstad) echter de bustijden van 07:00 en 19:00 uur kwamen ons niet zo goed uit en ook weer terug naar de haven reed deze maar 2 keer. Dus hebben wij een auto gehuurd en hebben wij het eiland rond gereden. Het noorden van het eiland is bebost met prachtige uitzichten en het zuiden bestaat alleen maar uit steen en geiten.

Onderweg hebben wij onze voorraden weer aangevuld bij een supermarkt met slagerij. Helaas de slager verstond geen woord Engels, de caissière heeft als tolk opgetreden en wij kregen wat wij wilden. Bij het afrekenen gaf zij ons een fles wijn cadeau.

Skyros stad

Bij het opruimen van de proviand verdraaide Sophia haar knie, resultaat een flinke bult en pijn. Het gaat nu gelukkig elke dag beter. Gerrit is naar een restaurant gegaan en heeft daar een berg ijs gekregen, ook hadden wij daar een mengsel gekregen van St.Janskruid en olie voor medicinale doeleinden. Elke dag wordt de knie ingevet. Het werkt nog ook!

De dag voor vertrek kregen wij van de uitbaatster een homp (geit/schaap) kaas mee en zij wilde er geen geld voor.

Op donderdag zijn wij van Linari vertrokken naar Renes baai.

Dit is een vrij desolate baai, die wij deelden met duizenden geiten, het gemekker was dus niet van de lucht. Het vreemde was dat er diverse geiten naar het strandje kwamen om zeewater te drinken, wij weten niet beter dat die dieren daar dood aan kunnen gaan. Hier hadden wij geen telefoon en ook geen internetverbinding.

Afstand 11 mijl.

Vrijdag 15 juni zijn wij ’s morgens ankerop gegaan naar Petries op Evia. Dit was een tocht waarbij volop gezeild kon worden, met oosten wind kracht 5 was dat goed te doen.

Daar aangekomen was er nog een piepklein gaatje waar onze boot precies inpaste (schoenlepel werk).

De afstand 31,5 mijl.

Na weer wat verse spulletjes ingeslagen te hebben en ’s avonds in een barretje aan het strand naar het voetbal te hebben gekeken, zijn wij gaan pitten. Maar werden in de nacht gestoord door een pittige regen/onweersbui, dus snel alle luiken dicht en weer verder snurken. Tijdens ons ontbijt stond er een mannetje op de kade die ons ‘iets’ in het Grieks duidelijk maakte, dat wij plek moesten maken voor een vissersschip wat onderweg naar de haven was. Nadat Sophia nog even snel naar de slager was geweest, zijn wij vertrokken naar het strand en zijn daar vooranker gegaan.

Van hieruit willen wij morgen vroeg naar Andros vertrekken, weerberichten zijn gunstig dus dat zal wel gaan lukken.

Wij weten niet of dat hek de geiten buiten of binnen moet houden?