Sines - Lagos

De wekker liep om 05.45 uur af en dat is voor ons een asociale tijd. Het was windstil weer maar buiten stond er een lange hoge deining dat zorgde ervoor dat het schip slingerde als een gek. Even voor 07.00 uur kwam het zonnetje boven de bergen uit en werd het boven de kust heiig en op zee kraakhelder. Rond 11.00 uur begon het een beetje te waaien, we hebben toen de zeilen gezet en om circa 12.00 uur woei het al 5 Beaufort. Plotseling voegde er een groep dolfijnen bij ons maar voordat de camera’s eindelijk aan dek waren vertrokken ze weer. Vanaf nu blijven de camera’s onder de buiskap liggen om direct in actie te komen. Dat was nodig ook want na een klein half uur zat er weer grote groep voor de kop. Deze bleven langer bij ons, zodat wij hiervan aardig wat foto en filmmateriaal hebben kunnen nemen.

 

We zijn als Zeeuws meisje (genua aan bakboord, grootzeil aan stuurboord) naar Cabo de São Vicente gevaren, na de passage van de kaap voeren wij oostwaarts naar Ponta de Sagres. Onze planning was echter om voor anker te gaan bij Enseada de Belixe dat hebben wij maar uit ons hoofd gelaten, want daar stond 20 meter vanaf het strand al kuifjes op de golven en wij zijn doorgevaren naar Lagos. Aangezien de wind al aangetrokken was tot 32 knopen hebben wij het grootzeil gestreken en zijn op alleen de genua verder gevaren, dat gaf nog een snelheid van 10 knoop! In plaats van dat het schip lekker droog bleef was alles nat van het buiswater. Dankzij deze bizarre snelheid waren wij om 19.00 uur tussen de pieren van Lagos om 10 minuten later op het wachtsteiger af te meren bij de receptie en om de hele papieren santenkraam weer over ons heen te laten komen. (paspoorten, eigendomspapieren van de boot en verzekeringspapieren) Na het passeren van een apart loopbruggetje zijn wij in een box afgemeerd. De La Dolce Vita lag er al zij waren een dag eerder uit Sines vertrokken, ook zij hadden de bedoeling om onderweg een ankerstop te maken maar zij hebben vanwege het weer hiervan afgezien.

De afstand was 91 mijl (16-6-13)

De voertaal hier in de haven is Engels/Nederlands en af en toe hoor je wat Frans. Het is een leuk haventje met rondom luxe appartementen en restaurantjes. Als je het loopbruggetje overloopt sta je midden in de oude stad.

De weergoden zijn ons niet goed gezind, omdat het voorlopig een hele poos hard blijft waaien, de mensen in de Algarve (want daar zitten wij nu) begrijpen ook niets van het weer. Normaal is het hier veel warmer en waait het stukken minder als nu. Door al deze toestanden komt de reis naar Porto Santo en Madeira op losse schroeven te staan en waarschijnlijk zullen wij die reis voorbij laten gaan. Dan blijven wij wat langer in de Algarve en Zuid-Spanje hangen, want wij maken er geen overlevingstocht van maar een cruise.