De Werfbeurt

De zaterdag begon al lekker goed met een stevige onweersbui met een flinke plensregen. Aangezien de werf niet uit beton of asfalt bestaat maar uit aangestampt zand was het gelijk een modderpoel en maakte het werken zeer moeilijk. We zijn toen eerst een bakkie koffie gaan drinken om de verjaardag van Mieke te vieren. In de loop van de middag heeft Gerrit de waterlijn geschuurd. In de avond hebben we nog een borrel gekregen op de verjaardag van Mieke.

De volgende dag is eerst het slijpsel (van het schuren) van de boot gespoten en geschrobd.

In het begin van de middag is Gerrit begonnen met het aanbrengen van de antifouling, na flink doorwerken was het tegen de avond klaar. De volgende dag zijn er nog even plekjes bijgewerkt en is de schroef gericht en is het polyester nog lichtelijk gepoetst.

Dinsdagmorgen om 08.00 uur (wij waren de eerste) hing het hele spul weer in de kraan om in het water gegooid te worden, gelukkig maar want een boot hoort niet op het land maar te drijven op het water. Alles is zoveel makkelijker als de boot in het water ligt.

Sophia is hevig verkouden geworden met een naar hoestje, ook Simonne van de Tristan II voelt zich grieperig en zaterdag sloot Gerrit zich hierbij aan. Maar vrijdag hebben we toch het etentje met de Nederlandssprekende gemeenschap gehad, waarschijnlijk een van de laatste met deze setting, want er zijn mensen die gaan vertrekken.

Het zal niet lang meer duren dat deze groep helemaal uitelkaar gaat en er aankomende winter een nieuwe groep vormt, zoals het al een aantal jaar gaat.

Zaterdag stond op de planning om met Mieke en Karel naar Nerja te gaan, helaas voelden wij ons te beroerd om mee te gaan en hebben wij op de boot wat klusjes gedaan. Vandaag hebben wij afscheid genomen van een Duits echtpaar. Wij stonden op de kade met een Canadees, Engels, Nieuw Zeelands en Nederlandse team en hebben met veel getoeter en gezwaai hun afgeduwd. Voor ons is dat geen blijvend afscheid want wij gaan ook richting Balearen en waarschijnlijk kom je elkaar dan toch weer tegen. De meeste trekken naar het oosten (die zullen wij waarschijnlijk ergens wel weer ontmoeten) maar voor ons is het afscheid definitief van de mensen die naar het westen trekken.

Wij hebben onze fietsen weer terug gekregen, want de Nieuw Zeelanders gaan maandag naar de werf en willen dan geen fietsen aan dek. Colin, de zeilmaker heeft eergisteren een ernstig ongeluk gehad met kitesurfen, hopelijk kan zijn assistente de hele zaak nog in goede banen geleiden.