Kefalloniá

In de avond voor vertrek hebben wij nog met de eigenaar van Karamela (Yacht) café gesproken, die ook het doopfeest van zijn  nichtje had georganiseerd, hij blijkt een heel netwerk te hebben, dus heb je hier een duiker of monteur nodig of wil je gewoon de was laten doen, hij regelt het allemaal. Hij vertelde ons ook dat het erg slecht ging met de verhuur van huizen rondom de baai. Normaal zijn alle huizen bezet maar dit jaar niet één. Wij hebben voor vertrek inkopen gedaan bij Carefour en ook bij een slager in een supermarkt, daar de lokale slager (op het plein) niet veel had liggen. Deze slager in de supermarkt had veel meer keus en het zag er heerlijk vers uit, een aanrader voor ieder die na ons dit plaatsje bezoekt.

Vanwege de wind zijn wij één dag later vertrokken naar Sami, op het eiland Kefalloniá.  Dus was ons vertrek naar Sami op dinsdag 23 juni.

De afstand was 17 mijl

In deze haven lig je knap onrustig vanwege de golfslag die naar binnen loopt, vanwege het af en aanvaren van de ferry's is ankeren geen optie.

Je ligt gemeerd met je anker midden in de haven en met de kont naar de wal, zoals in de meeste havens in de Middellandse Zee.

Woensdag (de volgende dag) zijn wij weer vertrokken naar Poros, wij zijn daar voor de haven vooranker gegaan.

Wij hadden een afspraak gemaakt met SY Lunde om elkaar hier te treffen.

Wij hebben ’s middags een borreltje gedronken en de nieuwtjes (roddels) uitgewisseld.

De afstand was 13 mijl.

SY Lunde

Na middennacht stak er een noordoosten wind op waarvan wij aardig lagen te steigeren, maar wij hebben toch goed geslapen.

De volgende ochtend na ankerop hebben wij nog even lekker gezeild en rond het middaguur ging de wind als een nachtkaars uit. Maar na richting Argostóli kregen wij in één keer en straffe noordoosten wind. Dat was even flink hakken tegen de golven en wind in en hoe meer wij de baai in draaiden ging de wind er vrolijk tegenin. Toen wij langszij bij de stadskade hebben afgemeerd, kwam er iemand van de ‘portpolice’ vertellen dat wij hier niet zo mochten afmeren, maar met het anker vooruit en dan de kont naar de kade, maar Sophia heeft hem vertelt dat het met deze wind niet mogelijk is om zo af te meren, hij is afgedropen en wij hebben hem niet meer gezien.

De afstand was 31 mijl.

Tijdens het avondeten, verschenen er 2 reuze schildpadden, waarvan wij natuurlijk aardig wat foto’s hebben genomen.