Corcubión – Muros en “door het oog van de naald”

Nadat wij in Corcubión voor anker waren gegaan, waren wij ervan overtuigd dat het schip goed voor anker lag.

Hier liggen wij 'nog' netjes naast de Oostenrijker.

Wij zijn ’s middags aan de wal gegaan om in Cee boodschappen te doen, de wind was toen vlagerig en er kwamen veel valwinden van de bergen af, maar wij vonden dat wij goed voor anker lagen. Na het stadje bekeken te hebben en boodschappen te hebben gedaan, liepen wij langs het strand terug en tot onze grote schrik lag de LLANO niet meer op zijn plek. Een eind verderop bij de visserskaai zagen wij hem langs een visserschip scheren recht naar de rotsen, we hebben van ons leven nog nooit zo hard gelopen (met volle bepakking) om bij de rubberboot te komen. Maar een lokale visser en een Oostenrijkse mede ankeraar zagen het gebeuren en gingen er met de motorboot er achteraan. Die hebben alle ankerketting gevierd die onze boot heeft, toen kwam de boot circa 100 meter voor de rotsen tot stilstand. Alles was al gebeurd voordat wij aan boord waren. Wij bedankte hartelijk de redders van ons schip. De visserman wilde er absoluut niets voor hebben en verdween zoals hij gekomen was, met de Oostenrijker hebben wij ’s avonds een wijntje gedronken en het hele avontuur nogmaals besproken. Bij het anker opdraaien bleek dat er een gigantische hoeveelheid kelp op het anker zat. Kelp is een soort van spinazie met hele grote en taaie bladeren waar een anker moeilijk op houdt. Doordat er de volgende dag veel wind stond zijn wij op die plek blijven liggen en aan boord gebleven, nu hield het anker goed. Bij ons vertrek uit Corcubión lag het anker weer vol met kelp, maar deze keer gelukkig niet zo veel.



De scheepskok,.

Met windsterkte 0 zijn wij naar Muros vertrokken, in de pilot stond dat deze ankergrond vol met weed (niet te verwarren met wiet) zit. Wij hadden al gehoord dat de haven gesloten was voor jachten, maar de Oostenrijker had ons verteld over een nieuwe jachthaven en dat klopte hij was pas 2 maanden geopend (met Europees geld) waar wij lagen als een vorst, volop water en elektriciteit plus ons aquarium. In het havengebouw zien de douches en de wasruimte er zeer goed uit er is tevens een soort van binnentuin met zitjes en een aparte ruimte voor WiFi, dus ditmaal helaas geen WiFi op de boot. ’s Avonds bij het eten zag Sophia een wolk over de berg heen komen en binnen 10 minuten zaten wij in de potdichte mist, wat rond 23.00 uur weer even snel verdween als het was gekomen. Iedereen praat hier over de tropische storm Nadine die hier morgen langs de kust afscheert richting Noord-Europa, dus wij weten nog niet wat wij morgen gaan doen.

De afgelegde afstand was 25,5 mijl.

 

Muros bij nacht