Dolle vrijdag en de Guadiana rivier

Vrijdagmiddag kregen wij van Cor en Wil (rasechte Katwijkers die hier een permanente ligplaats hebben) twee heerlijk ingevroren haringen, schoongemaakt en wel, alleen ontdooien en een uitje snipperen en deze smaakten fantastisch!! Cor en Wil waren een paar dagen te voren vanuit Nederland in Ayamonte aangekomen en nemen dan altijd een voorraad ingevroren haring mee.

In de kapsalon.

In de namiddag kregen wij een heel stel Spaanse boten om ons heen, die zorgden dat het op het steiger erg gezellig werd. Op een gegeven moment ging een vrouw haar zoontje knippen, waarbij Sophia er gelijk op af vloog om Gerrit ook te laten knippen, Ze wilde wel maar zei dat ze absoluut geen professional was. Wij hebben een klein krukje op het steiger gezet en tot grote hilariteit van iedereen begon het ‘schaapscheerderfeest’. Karel kwam er ook nog aan gefietst om te vragen of wij zin hadden in een borrel in de stad en ook hij werd gelijk gekortwiekt. Na afloop van deze pret kwam er van alle kanten waterslangen tevoorschijn die alle haren wegspoelden en iedereen een frisse beurt gaf.

De volgende ochtend ging er een deel van onze Spaanse vrienden weg en wij besloten ook maar de rivier te gaan bekennen.

De loods staat op de uitkijk.

De tocht naar Alcoutim was een sensatie op zich, prachtige landschappen gaan aan je voorbij maar dit is door Nederlanders allang ontdekt, ongeveer 50% van de ankeraars hier zijn landgenoten. Je moet ook niet zo raar opkijken als je in het Nederlands wordt aangesproken. Wij zijn daar op de rivier voor anker gegaan en maar gelijk twee dagen gebleven. Alcoutim (aan de Portugese kant) is een ontzettend leuk plaatsje, wat behoorlijk bruist, in tegenstelling tot de Spaanse kant in Sanluclar, het zag er daar wel allemaal perfect en schoon uit maar er is totaal niets te beleven. Omdat je daar op de grens ligt tussen Spanje en Portugal zijn de kerkklokken het niet met elkaar eens, de ene geeft Midden-Europese tijd en de andere West-Europese tijd, hierdoor zijn deze plaatsjes al heel bekend, wij hebben het zelf mee mogen maken. Ook was het vreemd dat wij daar ’s avonds geen last hadden van muggen e.d. terwijl wij in Ayamonte hiervan een overlast hebben, gelukkig hebben wij nog een flinke voorraad Deet van vorig jaar aan boord.

Na 2 dagen zijn wij weer terug gevaren naar Ayamonte om het frame van onze nieuwe bimini op te halen. Dat was al een hele toer op zich om met die enorme buizen dwars door het stadje te lopen, geen boom of palmboom was veilig (laat staan de auto’s). Maar gelukkig zonder averij zijn wij met die constructie veilig aan boord gekomen en toen het grote gebeuren het in elkaar zetten. Gelukkig had Karel van de Dwarskop een haakse slijpmachine om de zaak precies op maat te maken. Toen deze hele heksentoer gemonteerd was hebben wij het 100 Watt zonnepaneel geplaatst. De aansluiting hebben wij overgelaten aan een technicus en die kwam toevallig uit Amersfoort, Daarna hebben wij er schaduwdoek tussen gespannen, dat was een flinke klus het nam bijna een hele dag in beslag, wij zijn nog niet helemaal klaar maar de rest is voor manãna.

Wij zijn van plan om morgen (zondag 11-08) naar El Rompido te varen.