Van vaste wal naar Balearen

Op zaterdag 3 mei zijn wij ’s morgens vroeg uit Altea vertrokken richting Formentera. We vertrokken met windstilte maar na een uurtje stak plotseling de wind op en tegelijkertijd melde Valencia radio een gale warning noordoost 6 tot 7. Die hadden wij gelijk voor onze kiezen, want dat was de richting waar wij heen wilden, na nog een paar minuten ertegenin gehakt te hebben, kwamen wij al snel tot de conclusie dat dit 70 mijl lang niet haalbaar was. We zijn maar snel weer terug gevaren naar Altea en onze ligplaats weer ingekropen. Het typische was dat het in Altea nog windstil was, maar na een uurtje was dat ook over.

De afstand van Altea naar Altea was 11,7 mijl

Zondag was het weerbeeld hetzelfde. In de haven vonden roeiwedstrijden plaats. De hele haven was gevuld met roeiers en supporters, de muziek was knetterhard en er stonden bierpompen en braadworsten die op de gril bereid werden.

Wij namen het besluit om maandagmorgen vroeg te vertrekken omdat de wind een poos zuidoost ging staan. Maandagmorgen vroeg op, ja ja het leven is zwaar de wekker ging om 7.00 uur, even snel een bakkie en wat brood naar binnen en joho het zeegat uit. De eerste twee uren was het windstil, daarna konden wij hoog aan de wind zeilen, maar halverwege draaide de wind iets, waardoor de motor bij moest om wat snelheid te houden. De zon brandde maar de wind was koud, daarom hadden wij vesten aan tegen wind en zonneschijn. Tevergeefs heeft Gerrit de vislijn uitgezet en hij ving dus bot!! Na een wilde tocht lagen wij ’s avonds om 20.15 uur vooranker in Cala Sabina op Formentera.

De afstand was 84 mijl

We hebben nu onder de Spaanse vlag de vlag van de Balearen bijtrokken.

Wij zijn in een natuurgebied voor anker gegaan waar je heerlijk ligt maar niet mag ankeren, maar er waren nog twee schepen die dat aan hun laars lapten. We hebben heerlijk geslapen, ’s morgens lekker ontbeten. De Dwarskop kwam de haven uit en vertelde via de VHF dat Isla Espalmador een mooie ankerplaats is. Zij gingen een rondje eiland doen en wij hebben ons anker gelicht en zijn verkast naar Espalmador. Het is inderdaad een fantastische ankerplaats met een prachtig strand, waar wij een mooie wandeling gemaakt hebben. Hier hebben wij voor het eerst onze wieltjes van de dinghy gebruikt.

Dat trok een spoor alsof er een tank gereden had.

Bij het overboord gooien van etensresten zagen wij dat alles in één grote vissendraaikolk verdween, het leken wel een soort van zoutwater piranha’s.

Formentera ligt op nog geen 6 km van Ibiza. Het is een eiland met vrij weinig project ontwikkeling dat maakt het eiland voor massatoerisme onaantrekkelijk, maar is wild bebost met een gevarieerde wilde kustlijn met talloze duinen. Bob Dylan verbleef er in een windmolen en daardoor kreeg het eiland de reputatie van hipste plek van Europa.

De volgende dag zijn wij weer het strand opgegaan en het zoutmeertje bekeken, daar was niet zoveel aan (veel zout en weinig water). Wij kwamen onderweg talloze ‘kiwi’s’ tegen, het waren bruine harige bolletjes, voelde zacht aan, in het hart midden zaten zaden in van een type plant die wij niet kennen.

Misschien kan iemand ons vertellen wat het is?

Inmiddels zijn wij behoorlijk door ons brood heen zodat wij dit moeten aanvullen met toast, op deze plek zijn geen winkels of bakkers te bekennen, morgen gaan wij verkassen naar Cala Badella.

De volgende morgen gingen wij ankerop en richting Ibiza.

Vlak voor de nauwe doorvaart bij Isolte Vedra viel bijna de motor stil, wij schrokken ons rot. Na een korte inspectie bleek er niets aan de motor te zijn, we hebben daarna volle kracht achteruit en vooruit gedraaid en toen kwamen er stukken plastiek boven drijven. Dus onze kabelsnijder aan de schroef heeft sinds deze reis voor de tweede keer zijn nut bewezen.

Isolta Vedra is één van de meest magnetische punten van de aardbol, maar wij hebben op het kompas geen afwijkingen gezien.

Bij de invaart van de Cala Badella bleek deze kleiner te zijn dan wij gedacht hadden. De hele Cala ligt vol met moorings, wij hebben daar maar een mooring opgepikt en later bleek dat het de bedoeling is dat ook het achterschip aan een mooring ligt. Wij kwamen hier achter doordat er plotseling een duiker naast het schip bovenkwam, hij vertelde ons dat deze mooring zijn eigendom is, maar we mogen hieraan tot de volgende avond blijven liggen.

Het dorpje rond de Cala bestaat hoofdzakelijk uit vakantievilla’s en de voertaal is hier Nederlands, buiten de buurtsuper om (en de duiker) hoor je hoofdzakelijk Nederlands.

Uiteraard is hier gelijk het brood weer aangevuld ook met lang houdbaar brood (Bimbo).

De afstand was 16,9 mijl.

Toen de zon weer op kwam zijn wij na het ontbijt vertrokken naar San Antonio. Het was geen lange tocht en het beetje wind wat er stond was tegen.

San Antonio is een vrij grote stad en wij zijn in de middag voor anker gegaan in de baai. Wij hadden een adresje van de Sobat Kras gekregen om hier ‘Blauwe hap’ te gaan eten, wat wij vanavond gaan doen.

Morgen gaan wij de jachthaven in, dan gaan wij de boot ontzouten, de wasmachines afvullen, koelkast aftoppen, dus dat wordt een echte werkdag. Als er nog tijd over is gaan wij nog even de stad in.

De afstand 12,4 mijl