vrijdag 25 juli 2014

Oostkust van Mallorca

Van Santa Ponsa naar Porto Petro
Na een onrustige nacht van zondag op maandag, zijn wij ankerop gegaan om naar Porto Petro te varen. Het eerste stuk was een koppige golfslag met geen wind en later trok hij aan naar Noordwest 5 waardoor wij als een vogel over het water vlogen, de laatste 5 mijl sloeg plotseling de wind om en moesten wij er recht tegenin, dat laatste stuk hebben wij dus op de motor moeten doen. In Porto Petro is geen ankerplaats meer, alleen nog maar moorings. Na één van die moorings opgepakt te hebben kwam de havenmeester om € 25,00 te innen. Dat ging niet lukken omdat Sophia in de onderhandelingsmode stond, dus dat werd voor één nacht € 20,00 en een koud biertje voor de havenmeester.
De afstand was 48 mijl

Als je denkt een goede nachtrust te hebben achter een boei, heb je het mis. Want het was windstil en door het beetje deining wat er stond lagen wij tegen de boei aan te bonken.

Van Porto Petro naar Porto Colom.
De volgende dag een rondgang door het dorp en daarna tros los op naar Porto Colom.


Met windstil weer hebben wij de afstand van 5,4 mijl afgelegd op het dieseltje en vonden een leuke ankerplek bij de invaart van Porto Colom.
De eerste nacht lagen wij fantastisch rustig, na een dag daar rond gekeken te hebben kwam er ’s avonds een vervelende deining de haven in. Dat was een partij slingeren wat wij weinig meegemaakt hebben. 

Dus weer een verstoorde nachtrust.
De volgende dag bij het boodschappen doen liepen wij langs een restaurantje, waar wij de dag ervoor een ijsje gegeten hebben, daar was de luifel naar beneden gedonderd en lag over het terras heen, een beetje geluk moet je maar hebben, want voor het zelfde geld hadden wij onder die luifel kunnen zitten.

Van Porto Colom naar Porto Cristo
Terug aan boord zijn wij ankerop gegaan om met een bonkige zee en geen wind naar Porto Cristo te varen. Onderweg kwamen wij de ‘Dwarskop’ nog tegen die in tegenover gestelde richting voer, maar dicht bij elkaar konden wij niet komen door de koppige deining. Eenmaal in Porto Cristo lag de ankerplaats vol maar alle schepen daar lagen behoorlijk te slingeren, alsof het acrobaten waren. Wij zijn toen de haven ingedoken waar al een havenmeester stond te wenken dat hij een ligplaats had aan de kade pal voor het havenkantoor. Dat kwam ons eigenlijk wel goed uit, want wij zochten een adresje waar wij ons bankpassen naartoe kunnen laten sturen.
De afstand was 10 mijl

In de haven hier liggen wij behoorlijk te rukken aan de landvasten en ook onze Spaanse buurman vindt het de laatste tijd onrustig. Wij hebben van hem een stuk worst gekregen, wat een plaatselijke lekkernij is.


Inmiddels heeft Johan onze bankpassen bij de buurvrouw opgehaald en heeft deze doorgezonden naar de haven. Wij gaan morgen een stukje terug om een stelletje cala’s te bezoeken, want nu hebben wij de tijd totdat de bankpassen gearriveerd zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten