De bedoeling was om vandaag naar Aveiro te vertrekken,
dat is een afstand van circa 40 mijl en daarvoor is het handig om ‘s morgens
vroeg te vertrekken in verband met de (norte) wind die ‘s middags behoorlijk
aantrekt. Wij zijn maar blijven liggen en hebben de verjaardag van Gerrit
hier lekker gevierd, met een bezoekje aan het kantoor om te betalen, daar nog
lekker geklessebest en om natuurlijk het weerbericht via internet binnen te
halen, toen kregen wij de vraag om als ‘allereerste’ het gastenboek in te
vullen, wij hebben het meegenomen naar boord en hebben het ingevuld en onze
bootstempel er ingezet. Dat werd zeer gewaardeerd.’s Avonds zijn wij in lokaal restaurantje sardines van de (buiten) gril gaan eten. Nu denken jullie vast dat sardines klein zijn want zo kennen jullie die visjes uit blikjes, maar hier zijn ze circa 20 cm. We hebben de lucht van deze visjes meerdere malen geroken en vonden het eigenlijk niet lekker ruiken, maar vandaag hebben wij de stoute schoenen aangetrokken en wilden wij ze zelf wel eens proeven en wonder boven wonder het smaakte uitstekend.
Toen wij weer terug aan boord kwamen, accepteerde de
poort onze kaart (elektronische sleutel) niet en een bewaker zag dat en heeft
de poort open gemaakt. Gerrit heeft toen op het ponton eerst stiekem het
vogelalarm afgezet, daar dit geluid ons ’s nachts wakker houdt (niet verder
vertellen !!). We zullen het de volgende dag weer aanzetten.
Aan boord aangekomen lag er een klein pakketje met
envelop in de kuip. In de envelop zat een kaart van het havenpersoneel met de
felicitaties voor onze verjaardagen met tevens de vermelding voor de fijne
contacten. In het pakketje zat een fles port en niet zo maar eentje. We waren
ontroerd van zo’n cadeau. Dit cadeau komt uit de grond van hun hart en
eigenlijk zijn wij zo ontroerd dat wij ‘bijna’ de haven niet durven te
verlaten. Daar wordt de volgende dag een mailtje naar het haventeam aan gewaagd. We hebben ’s avonds aan boord een lekker glaasje port gedronken.
De volgende dag heeft Gerrit eerst het vogelalarm weer
aangezet en bij het losmaken van de boot kregen we nog net op tijd onze
broodjes, al die verwennerij gaan wij nog missen!
De tocht naar Aveiro was praktisch windstil en het beetje
wat er stond, was nog tegen. Het hele stuk is op de motor gedaan, er stond een
flinke deining die uit het westen kwam. We hebben met gereefd grootzeil gevaren
om het slingeren tegen te gaan. Maar ja Sophia wilde toch de visjes voeren die
zij de avond ervoor zo lekker vond. De tocht leek op een kopie van IJmuiden
naar Scheveningen, omdat de lucht grijs en grauw was en wij uitzicht hadden op
duinen.
Na binnenkomst in Aveiro moet je nog 6 mijl varen voordat
je bij de haven ben.
De haven is niet veel soeps, maar er is wel elektra,
water en Wi-Fi aanwezig.
De afstand was 42 mijl (16-05-13).
De mensen zijn, zoals wij al eerder in Portugal hebben
mee gemaakt, erg behulpzaam en aardig.
We hebben in de pilot foto’s gezien van deze jachthaven
toen was het nog armoediger, ze zijn nu op de goede weg zoals een nieuwe
kademuur en het meer steiger zo neergelegd dat er aan beide kanten afgemeerd
kan worden. De jachtclub cq kantoor is aan de voorkant en van binnen al
aangepakt maar de achterkant is nog een zooitje, zie foto.Omdat het de volgende dag slecht weer was, zijn wij blijven liggen en de stad ingegaan. De stad valt niet tegen, zodra je hier van het vervallen industrieterrein af ben, loop je zo een mooi park in.
Thijs van de ‘Doen’ heeft hier een leuk zinnetje voor
verzonnen, te weten: “Hier ziet u de ooit welvarende firma T.R.Oosteloos die
nog sneller verviel dan welvaarde.”
De stad is goed opgeknapt en heeft een heuse koopgoot.
Als het aan het weer ligt, liggen wij hier morgen nog,
maar dat zien wij dan wel weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten